การฝักประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชน(วันอังคารที่15เดือนตุลาคม2562)

สวัสดีค่ะ คณาอาจารย์ที่เคารพรักทุกท่าน และพี่ๆน้องๆที่น่ารักทุกท่าน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาการพัฒนาชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม รวมถึงผู้อ่านทุกท่าน ดิฉันนางสาวสีตีนูรฮาฟีซา สาและห์ นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชน หน่อยฝึกงานที่4 สำนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลทรงคนอง วันอังคารที่15 เดือนตุลาคม2562 วันนี้จะมารายงานความก้าวหน้าของฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชนค่ะโดยมีรายละเอียดดังนี้ค่ะเช้าวันนี้ตื่นขึ้นมาบรรยายกาศสดใสมากค่ะผู้คนต่างคนต่างรีบไปทำงานของตนเองค่ะ วันนี้ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวเตรียมแต่งตัวออกเดินทางไปยังที่ฝึกงานที่อำเภอสามพรานค่ะตื่นเช้า06:30น.กระเป๋าค่ะแล้วออกเดินทางไปยังที่หน้มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐมค่ะเพื่อรอรถหรือขึ้นรถตู้ค่ะแต่ระหว่างเดินเข้าเซเว่นก่อนค่ะรอรถประมาณ5นาทีรถตู้ก็มาขึ้นได้คนไม่เยอะเท่าไรค่ะแต่ดีนะที่พวกหนูขึ้นหน้าม.ราชภัฏนครปฐมคนไม่เยอะมากได้นั่งด้วยค่ะระหว่างนั่งรถตู้คิดอยู่ว่าตัวเองต้องทำได้ ต้องเข้มแข็ง เข้มแข็งกว่าเมื่อวานให้ได้อย่าไปแคร์สายตาคนผู้อื่นค่ะท่องเอาไว้ ใครไม่ให้เกียรติเรา เราก็อย่าไปให้เกียรติเขาใครเห็นคุณค่าเรา เราก็ให้เกียรติเขาเราจะดีในสายตาทุกคนไม่ได้ค่ะ แต่เราจงเชื่อใจตัวเราเองและเชื่อมั่นในตัวเองแค่ก็พอค่ะ จากคำพูดของคนหนึ่งค่ะ ถึงวัดไร่ขิงพอดีค่ะ ถึงในสำนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลทรงคนองทักทายๆพี่ๆในสำนักงานค่ะแล้วขึ้นมาข้างบนห้องฝ่ายกองช่างค่ะวันนี้ตอนเช้าก็ได้เช็คชื่อลงทะเบียนค่ะ ตอนเช้าทำงานแก้คู่มือค่ะของแต่ละโครงการค่ะตอนบ่าย13:00นก็ได้เข้าไปเยี่ยมผู้ป่วยติดเตียงพร้อมกับพี่โอเป็นพี่เลี้ยงค่ะบ้านที่มีสุนัขดุมากค่ะและมีหลายตัวแต่ละตัวดุมากตัวใหญ่มากค่ะแต่ไปถึงบ้านผู้ป่วยติดเตียงที่หมู่บ้านที่4ค่ะ แต่ผู้ป่วยอยู่โรงพยาบาลวัดไร่ขิงค่ะ แต่แยกกับเพื่อน3คนค่ะไปเยี่ยมผู้ป่วยติดเตียงที่วัดทรงคนองค่ะแต่หลวงพ่อไม่อยู่ค่ะ อยู่โรงพยาบาลค่ะ