ตามรอยพระศาสนาด้วยศรัทธาจากหัวใจชินกาลมาลีปกรณ์ฉบับคำกลอนตอน.วัดพระสิงห์เชียงราย
โดยอาจารย์สุภัชชา.พันเลิศพาณิชย์
วัดพระสิงห์พระอารามหลวงชนิดสามัญ
มีเรื่องเล่ากันเกิดในรัชสมัย
พระเจ้าพรหมแห่งราชวงศ์มังราย
ชื่อวัดที่ได้นั้นมีที่เป็นมา
มูลเหตุที่ได้ชื่อวัดพระสิงห์
เพราะเคยมีสิ่งที่ล้ำเลอค่า
เป็นที่ประดิษฐานพระปฎิมา
พุทธรูปสำคัญนั้นหนาของไทย
นั่นคือ พระพุทธสิหิงค์
ชื่อสามัญพระสิงห์ขอขานไข
พุทธรูปสำคัญบ้านเมืองไทย
วัดจึงได้ชื่อพระสิงห์แต่นั้นไป
ชินกาลมาลีปกรณ์เขียนวัดพระสิงห์ไว้ดังนี้
ว่ายังมีกษัตริย์ทรงสร้างซุ้มจระนำขึ้นใหม่
หวังประดิษฐานพระสีหลปฏิมาด้านทิศใต้
ที่วัดเจดีย์หลวงเชียงใหม่แห่งล้านนา
แต่ซุ้มจระนำทำไม่เสร็จ
พระเจ้าพรหมจึงเสด็จเชียงรายหนา
พร้อมองค์พระสิงหลปฎิมา
พระองค์สร้างมาเพิ่มอีกหนึ่งองค์
ทรงสร้างด้วยทองสัมฤทธิ์สุกเปล่งปลั่ง
สวยงามดั่งพระสิงหล(ปฎิมา)ดั่งประสงค์
อัญเชิญไปเชียงแสนด้วยพระองค์
แล้วจึงทรงอัญเชิญพระสิงหล(ปฎิมา)มาเชียงราย
(ซุ้มจระนำหมายถึงชื่อซุ้มท้ายวิหารหรือท้ายโบสถ์ เป็นช่องตัน มักเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูป)
ไม่มีความเห็น