Papangkorn Live in "Kamphaengphet"


หลังจากที่ชีพจรลงเท้าเดินเท้า ไปจังหวัดโน้น จังหวัดนี้ เหยียบย่างบนยอดหญ้าและผิวฝุ่น สุดท้ายก็ต้องกลับมายืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำปิง กำแพงเพชร

ริมฝั่งแม่น้ำปิง ยามพระอาทิตย์อัสดง ช่างเปรียบเสมือนลมหายใจสุดท้ายแห่งชีวิต

เมื่อแสงอาทิตย์สีทองเริ่มเลือนลับจากของฟ้าที่แสนไกล ลมหายใจก็เริ่มถอดถอนใจถึงเวลาที่เดินผ่านไปอีกวันหนึ่ง

วันเวลาที่เริ่มต้นจากฝั่งหนึ่งของขอบฟ้า และมาจบลงในอีกฟ้าหนึ่ง ต่างที่ ต่างกาล และต่างเวลา

 

"พรุ่งนี้ พระอาทิตย์จะขึ้นอีกฝั่งหนึ่งอย่างสดใส

เปรียบเสมือนใจของเราที่จะต้องตื่นขึ้นมาบนผืนแผ่นดินไทย

ผืนดินแห่งขวานทองแสนงาม ที่คนไทยภูมิใจในความงาม

วันนี้ ฉันยืนสูดลมหายใจด้วยอากาศใต้ท้องฟ้า "กำแพงเพชร"

 

ฉันอยู่ได้ ยืนได้ ทำสิ่งต่าง ๆ ได้ด้วยก็เพราะ สรรพชีวิตแห่งกำแพงเพชร

สรรพชีวิตที่เกื้อหนุนกันเป็นระบบที่สอดคล้องประสานกันอย่างสมดุลและยั่งยืน

ฟันเฟืองแห่งห่วงโซ่ชีวิตนี้จะคงอยู่ในใจฉัน "นิรันดร"

 

 

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

ฉันอยู่กับ "กำแพงเพชร"

หมายเลขบันทึก: 66918เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2006 12:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม 2012 08:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

อ. ค่ะ  อาจารย์เป็นอะไรหรอคะ

อ่านดูแล้วรู้สึกถึงความ.... อะไรสักอย่างในหัวใจ (บอกไม่ถูก)

แต่อ่านแล้วก็ได้อารมณ์ดี รู้สึกว่ามันมาจากห้วงหนึ่งของอารมณ์  แต่ทำไมดิฉันรูสึกเหมือนอาจารย์ไม่ค่อยสบายใจก็ไม่รู้ หรือว่าดิฉันคิดมากไปเอง ...เฮ้อ..

  • สวัสดีครับคุณกาเหว่า
  • ตอนนี้ผมเองก็เป็นอะไรหลายอย่างมาก ๆ เลยครับ
  • เศร้าสร้อย เหงาหงอย ช่วงนี้คงจะพบเจอสิ่งที่สะเทือนใจมาหลายอย่าง
  • สัปดาห์ก่อนน้าของผมที่ใกล้ชิดกันเพิ่งเสียชีวิตไปอย่างกระทันหัน ถึงแม้วันนั้นผมจะไม่ถึงกับร้องไห้โฮ แต่ความรู้สึกเศร้ายังกัดกินใจผมเสมอเมื่อคิดถึงสัจธรรมแห่งชีวิต
  • ห้วงอารมณ์นี้ ทั้งเศร้า สับสน คละเคล้าปนกันไป ความไม่สบายใจเกิดขึ้นมาเมื่อมีสิ่งต่าง ๆ มากระทบกับอายาตนะแม้แต่เพียง 1 ใน 6
  • เสียงเพลงที่เหงา ๆ ก็พลอยให้เศร้า
  • แม้แต่ไม่มีเสียงอะไรเลย ความเงียบก็ยิ่งพาลให้เหงา
  • แต่สิ่งที่ทำให้ยืนอยู่ได้ก็ด้วยมิตรและกัลยาณมิตรที่แสนดีอย่างเช่นคุณกาเหว่าและทุก ๆ ท่านใน G2K แห่งนี้ครับ
  • ขอบพระคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่มีให้กันเสมอ...
จริงๆด้วย  คุณจอห์นเหงาเป็น....เหมือนครูอ้อยเลยค่ะ แต่เราเข้ามาคุยกัน ใน g2k  ก็หายเหงาได้นะคะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ

ขอให้ อ. เข้มแข็ง มั่งคง และยังคงความมุ่งมั่นต่อไป เป็นกำลังใจให้นะคะ

  • สวัสดีครับครูอ้อย
  • เพื่อน ๆ ผมก็งงครับว่าทำไมอยู่บ้านแบบไม่ต้องพบเจอใครได้
  • ก็ด้วยบล็อกนี่แหละครับ ผมได้พบเจอคนเป็นร้อยเป็นพันจากทั่วทุกมุมโลกและทั่วทุกภาคของประเทศไทย
  • ได้ทั้งมิตรและความรู้ครับ
  • ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับคุณกาเหว่า
  • ครับ ผมจะสู้และมุ่งมั่นตลอดไปครับ สิ่งที่เจอจะทำให้ผมเข้มแข็งและทำสิ่งใดมีสติแบบ มรณังคสติมากขึ้นครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท