โก๊ะจิจัง แซ่เฮ
เด็กเสียงเหน่อ จิราภรณ์ โก๊ะจิจัง แซ่เฮ กาญจนสุพรรณ

ภูมิใจในผ้าไทยในท้องถิ่น


       ในยุคสมัยที่มีการเปลี่ยนแปลงและรับวัฒนธรรมจากต่างประเทศอย่างเต็มที่นั้น  ย่อมส่งผลให้วัฒนธรรมไทยอันเป็นรากเหง้าของเราเองได้รับผลกระทบอย่างหลีกหนีไม่พ้น  ทั้งในด้านภาษา อาหาร ขนบธรรมเนียมประเพณี และสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนอีกอย่างหนึ่งก็คือ "การแต่งกาย" 
       ลักษณะการแต่งกายของคนในสังคมก็มีการปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัย  เด็กสมัยใหม่มีการแต่งตัวแบบตะวันตกมากยิ่งขึ้น จนเกือบจะละเลยการแต่งกายแบบท้องถิ่นของตนเอง  จนปัจจุบันได้มีการส่งเสริมและรณรงค์ให้องค์กรหรือหน่วยงานต่าง ๆ แต่งกายด้วยผ้าไทย/ผ้าประจำท้องถิ่นของตนเองมากยิ่งขึ้น  โรงเรียนบางแห่งเริ่มปลูกฝังให้นักเรียนรู้จักการแต่งกายด้วยผ้าประจำถิ่นหรือประจำกลุ่มชาติพันธุ์ตนเอง เช่น กะเหรี่ยง มอญ ยวน ลาว เป็นต้น นับเป็นเสน่ห์ของชุมชนที่แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมในสังคมไทยด้วยการแสดงออกทางการแต่งกายประจำท้องถิ่น

        เรามาช่วยกันอนุรักษ์การแต่งกายประจำท้องถิ่นของตน เพื่อไม่ให้เสน่ห์ด้านการแต่งกายท้องถิ่นเลือนหายไปจากสังคมเพราะกระแสค่านิยมต่างชาติที่เข้ามาอย่างต่อเนื่อง  เพียงแค่เริ่มจากตัวเรา ก็นับว่าลมหายใจของผ้าไทยไม่สูญหายไปจากสังคมไทยอย่างแน่นอน นอกจากนี้ภูมิปัญญาของผู้ทอที่ได้ถักทอลงไปในผืนผ้าแต่ละผืน ได้แสดงถึงความคิด วิถีชีวิต และความเป็นตัวตนของผู้ทอหรือชุมชนลงไปในลวดลายผ้า ทำให้ผ้าไทยแต่ละผืนล้วนแฝงไปด้วยคุณค่าที่มากกว่าเป็นเพียงเครื่องนุ่มห่มเท่านั้น  อย่างนี้จะไม่ให้ลงเสน่ห์ความงดงามของผ้าไทยได้อย่างไรคะ  อย่างน้อยน้องจิก็ขอเป็นส่วนหนึ่งในการส่งเสริมให้ผ้าไทยคงอยู่คู่สังคมไทยไปนาน ๆ ด้วยการใส่ผ้าไทยในโอกาสต่าง ๆ เพื่อเป็นการสร้างพื้นที่ในสังคมให้ผ้าไทยได้มีลมหายใจอยู่ต่อไป

        เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะเจ้าคะ-------> น้องจิ ^_^

คำสำคัญ (Tags): #ผ้าไทย
หมายเลขบันทึก: 666767เขียนเมื่อ 28 สิงหาคม 2019 10:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 สิงหาคม 2019 10:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท