การนำเสนอของสื่อไม่ว่าจะเป็นหนังสือพิมพ์ รายการโทรทัศน์ สร้างอัตลักษณ์ตัวตน ของพระฝรั่งชื่อดัง เช่นเดียวกับกระบวนการสร้างพระอรหันต์ คือ ไม่อาจนำเสนอเรื่องราวด้วยเรื่องเล่าทั้งหมด เรื่องเล่าชุดหนึ่งถูกนำเสนอ จากมนุษย์ปกติที่เป็นแบบเทา ๆ ให้กลายเป็นขาวสะอาด ก็เนื่องมาจากไม่มีใครรู้หรือทราบหรือจ้องมองเห็นบุคคล ยี่สิบสี่ชั่วโมง แม้แต่พวกที่สร้าง reality ก็ต้องเว้นเรื่องราวในห้องน้ำ หรืออาณาบริเวณส่วนตัว ดังนั้นเรารู้จักคนต่าง ๆ ก็มาจากเรื่องเล่า ข้อเขียน แต่เรามักไม่เห็นเขายี่สิบสี่ชั่วโมงหรอก ยิ่งการนำเสนอเรื่องเล่า แบบดำเกินจริง หรือขาวเกินจริงโดยเฉพาะกระบวนการสร้างความศรัทธาและยึดติดในตัวบุคคล พระที่ถูกจับได้ และสึกออกไปจำนวนมาก มาจากการโปรโมทเป็นพระอรหันต์ผู้บรรลุคุณวิเศษ มีอิทธิปาฏิหาริย์ ส่วนพระฝรั่งตามข่าวนั้นไม่ถึงกับการสร้างตัวตนให้เป็นพระอรหันต์ แต่สร้างในฐานะนักบุญ ที่ทุกคนรู้จักผ่านสื่อ เป็นการเล่าเรื่องในมุมของผู้ผลิต ร่วมกับการเล่าเรื่องของพระฝรั่งเอง ดังนั้นเรื่องเล่าชุดนี้ทำให้คนตีความในมุมเห็นด้วย ตามประสบการณ์นั่นเอง ในเรื่องที่เกิดในวันนี้ เกิดจากการเล่าเรื่องอีกชุดหนึ่งที่เป็นผู้ผลิต ผ่านรูปถ่าย ก็เป็นการสร้างความเป็นจริง ที่ทำลายชุดเรื่องเล่าชุดแรกลงอย่างราบคาบ ตลอดจนมีการยอมรับเรื่องเล่าที่สองของตนเอง และจะต้องสึกในที่สุด ทั้งหมดนี้คนมักจะรับรู้อะไรจำกัดและมักมองไม่เห็นด้วยตาอย่างยาวนาน กลับได้ยินเรื่องเล่า และยึดเรื่องเล่า เป็น ความเป็นจริง คงจะไม่เพียงพระเท่านั้น คนต่าง ๆ ในสังคมที่ถูกสร้าง แบบ ดำผิดปกติ หรือ ขาวผิดปกติ เราควรแขวนไว้พิจารณาหรือไม่
ไม่มีความเห็น