หลายครั้งนั่งนึกนั่งคิด
ทบทวนชีวิตที่ผันผ่าน
นับเนื่องเวลามาช้านาน
แต่เด็ก...ถึงกาล...วัยชรา
ฐานะขัดสนจนยาก
ลำบากยากเข็ญเป็นหนักหนา
แต่...ลำบากเพียงใดไม่นำพา
มุ่งหน้าหมั่นเพียรเรียนรู้
จนถึงวันที่วาดฝัน
ถึงวันชีวีที่งามหรู
คือวันที่ฉันได้เป็น...ครู
มุ่งสู่...ทางการงานวิชา
ตั้งใจมุ่งมั่นสอนศิษย์
เพื่อสร้างชีวิตที่มีค่า
เส้นทางสว่างแสงแห่ง..ปัญญา
นำพาศิษย์พ้น...กล...อบาย
๔๐ กว่าปีที่พ้นผ่าน
กับงานของครู...สู้ขวนขวาย
แม้จะเหนื่อยยากลำบากกาย
แต่ใจ...มิวาย...ยินดี
กับอุดมการณ์อันมุ่งมั่น
สร้างสรรค์แต่งแต้มแซมสี
เห็นศิษย์มากหน้าบรรดามี
เดินสู่ทางที่มั่นคง
วันนี้...เรือจ้าง...ถึงฝั่งแล้ว
ได้เวลาพักแจวดังประสงค์
ภารกิจสวยเสร็จสำเร็จลง
ต่อนี้คงได้พักใจกายเสียที
.................................
ครูมะเดื่อ
๒๖ กรกฎาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความเห็น