๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๒
ทีมไทยนัดกันออกไปกินอาหารอิตาเลียนชื่อ La Rouvenaz อยู่ไม่ไกลจากโรงแรม เดินไปทางเดียวกันกับสถานีรถไฟ ๑๕ นาทีก็ถึง มาทราบทีหลังว่า ผู้หาภัตตาคารคือ ศ. นพ. ปิยะมิตร ศรีธรา ท่านคณบดีรามา ผู้ช่ำชองเรื่องกินดื่ม โดยท่านเลือกสั่งไวน์ขาวสวิส ที่อร่อยมาก คุณฝนสั่งอาหารเรียกน้ำย่อยเป็นอาหารทะเลกินกันจนเกือบอิ่ม clam เนื้อมากและรสดีมาก ผมสั่งเนื้อลูกวัว อร่อยมาก คนอื่นๆ ที่เขาสั่งเป็นเขาสั่ง pasta ที่รสชาติดีมาก ผมได้ชิมด้วย รวมความแล้วอร่อยมากที่อาหารและไวน์ แต่เมื่อดูเว็บไซต์ เขาได้รับเรทติ้งเพียงสี่ดาว ศ. นพ. ปิยะมิตรแย่งจ่ายตามเคย
๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๒
PMAC เลี้ยงต้อนรับผู้เข้าประชุมรวมทั้งคู่สมรสที่มาร่วม ที่ภัตตาคาร Caveau des Vignerons ที่จัดเป็นประจำทุกปี เดินไปประมาณ ๒๐ นาที สุดท้ายเดินขึ้นเขาพอเหนื่อยก็ถึง ผมสั่งอาหารชุดเนื้อฟองดู สลัด และ Sweet of the Day (Fondue Bacchus 200 gr) หนึ่งชุดกินสองคน ผมกินกับท่านอธิการบดี ศ. นพ. บรรจง มไหสวริยะ กินกับมันฝรั่งทอด ท่านคณบดีปิยะมิตรสั่งไวน์แดง Triade 2015 รสดีมาก กินกันจนเหนื่อย
กินเสร็จสองทุ่มเศษ เดินกลับโรงแรม ได้ถ่ายรูปพระอาทิตย์กำลังตกทะเลสาบ
วิจารณ์ พานิช
๑๗ พ.ค. ๖๒
ห้อง ๒๐๖ โรงแรม Royal Plaza, Montreux
My mind wandered off to a news clip in Thaipost/บันทึกหน้า 4: “…ค่าเช่าห้องประชุมทีโอทีนั้นเฉลี่ยเดือนละ 11 ล้านบาท หรือตกวันละ 3.6 แสนบาท แต่รัฐสภาไทยกลับใช้เวลาแค่ 17 นาที เรียกว่าใช้แบบนกกระจอกไม่ทันจะกินน้ำกันเลย โดยหากคิดเฉลี่ยแล้วต้องบอกว่าการประชุมรัฐสภาครานี้ 1 นาทีใช้ภาษีของแผ่นดินถึง 21,000 บาทกันเลย…”
I wonder how PMAC is funded, how it uses its fund now, how well-known are the awards and award recipients and how supporters maintain their support…