เช้านี้ตื่นเช้าอย่างมีความหมายเพราะต้องรีบทานอาหารเช้านั่งรถตู้ไปขึ้นบอลลูน ซึ่งค่าใช้จ่ายต้องรับผิดชอบเองโดยครั้งนี้ค่าขึ้นบอลลูนคือ ๒๓๐ ดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งครูนกพกพาความตั้งใจมาเต็มร้อยแต่ก็เตรียมใจเผื่อสถานการณ์ที่สภาพอากาศไม่ดีทำให้ไม่สามารถนำบอลลูนขึ้นได้ ทางบริษัทจะคืนเงินให้ดังนั้นเมื่อทุกๆคนนั่งรถตู้รอเดินทางทำให้รุ่นพี่ในคณะนำสวดมนต์ขอพระให้คุ้มครอง ให้ปลอดภัย และให้ได้ขึ้นบอลลูน
ในที่สุดโชคก็เป็นของเราเมื่อไกด์แจ้งว่า “บอลลูนสามารถขึ้นได้ค่ะ” ช่วงที่เดินทางไปถึงทางทีมงานบอลลูนมีการตั้งโต๊ะเครื่องดื่มไว้ต้อนรับ พร้อมกับดำเนินการเตรียมบอลลูนเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนในทีมดูสดใส ตื้นเต้น ครูนกก็รู้สึกเช่นนั่นพยายามเก็บภาพบรรยากาศต่างๆให้มากที่สุด และโชคดีได้เห็นการเดินทางด้วยอูฐด้วย
ประมาณสักสิบห้านาทีทีมงานบอลลูนเรียกพวกเราขึ้นบอลลูนว่าไปตะกร้าบอลลูนก็ใหญ่มากแบบเป็นสี่มุมเมืองโดยช่องกลางระหว่างมุมทั้งสี่เป็นที่อยู่ของกัปตันมีปุ่มควบคุมและอุปกรณ์อีกมากมาย ทุกคนพยายามขึ้นบอลลูนบางคนได้รับการช่วยเหลือจากทีมงานด้วยการยกอุ้มไปใส่ในตะกร้า แต่ครูนกไม่ได้สิทธิ์นั่นค่ะ...ต้องพยายามต่อสู้ดิ้นรนขึ้นบอลลูนเป็นคนสุดท้าย ทุกๆมุมจะมีสมาชิก ๕ คน รวมทั้งบอลลูนคือ ๒๑ คน ผู้โดยสาร ๒๐ คน กัปตันอีก ๑ คน โดยกัปตันสอนวิธีการรักษาความปลอดภัยให้ตนเองยามที่จะแลนดิ้งแบบฉุกเฉินหรือแรงๆ ฝันได้ขึ้นบอลลูนเป็นจริงแล้วและบอลลูนของเราไกด์ภูมิใจมากมายบอกว่า สวยที่สุดในแผ่นประชาสัมพันธ์ของคัปปาโดเกียคือบอลลูนลูกนี้ อยากจะร้องว๊าวๆๆๆๆๆเราโชคดีจัง
ในที่สุดบอลลูนก็ลอยสู่ท้องฟ้าอย่างช้าๆ ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่ากับความคิดก่อนหน้านี้ ชมวิวทิวทัศน์ที่ดูแปลกตาเป็นภูมิทัศน์ที่เกิดจากการทับถมของลาวาเป็นพันๆปีเกิดเป็นเนินเขารูปกรวย เสารูปทรงต่างๆ ทั้งมีหุบเขาที่มีร่องลึกมากมาย ตลอดจนบ้านที่ซ่อนอยู่ในภูเขา ชมไปเรื่อยๆไปเจอภาพน่ารักหญิงชายคู่หนึ่งสวมเสื้อสีแดงเขียวไปนั่งอยู่เป็นยอดของสันเขาแหลมลูกหนึ่งได้ทักทายโดยการโบกมือเขาคงมีความสุขมากมายเหมือนกับเรา อะไรๆรอบตัวก็แสนสวยงามไปหมด ยิ่งฟ้าสว่างยิ่งเห็นสีสันของบอลลูน และกัปตันก็มีท่าทางผ่อนคลายชวนพวกเราพูดเล่น เปิดเพลงให้ฟัง เขาเก่งมากมายทั้งด้านจิตวิทยา และการควบคุมบอลลูน
ได้เวลาเหมาะสมกัปตันก็พาบอลลูนลงในจุดที่นัดหมายกับทีมงานด้านล่างการลงจอดไม่ธรรมดาค่ะ ต่างจากที่คิดว่าต้องกระแทกกับพื้นต้องเก็บคองอเขา...เปล่าเลยค่ะ กัปตันจอดนิ่มๆบนแลนดิ่งที่เป็นฐานสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ลากด้วยรถกระบะ ต้องปรบมือรัวๆให้กัปตันค่ะ จากนั่นก็ได้เวลาเปิดแชมเปญฉลองการขึ้นบอลลูนที่ไปกลับปลอดภัย และมอบCertificate สำหรับการขึ้นบอลลูนครั้งนี้แม้ชื่อในใบดังกล่าวจะเป็น Runda Suksai ครูนกก็ยินดีจะรับค่ะ...เพราะเหนือสิ่งใดคือการได้ขึ้นบอลลูนและกลับลงมาอย่างปลอดภัย ที่สำคัญสอนให้รู้ว่า “ชีวิตมีขึ้นและมีลง”
สุดท้ายขอบคุณไกด์ ขอบคุณกัปตัน และขอบคุณความกล้าของตนเอง
คนไทยนิยมไปนะคะ ช่วงนี้
ตุรกีกำลังกระตุ้นการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวต่างชาติค่ะ