เราอยู่กันที่นี่ บ้านหลังเดียวกัน 57 : ผมไม่ได้เป็นไข้ ผมกลัว
Before
พ่อครับ...
เมื่อวันเสาร์ก่อน พ่อพาผมไปอาบน้ำตักขนและฉีดยาพยาธิหนอนหัวใจ ที่พ่อผิดนัดมาหลายวัน พ่อพาผมมาแต่เช้าเป็นคิวที่ 2 เลยล่ะที่จะได้อาบน้ำตัดขน
พ่อกลับบ้านไปไม่บอก ผมถูกขังไว้ในกรงรอคิว ระหว่างนั้นมีหมาตัวโตมาหลายตัว ส่งเสียงกรรโชกจนผมตัวสั่นตัวโยน ด้วยความกลัว
พ่อครับ...
ถึงเวลาที่ผมจะได้อาบน้ำตัดขน หรือตัดขนก่อนอาบน้ำก็แล้วแต่ช่างเขาล่ะ แต่เขาเห็นผมตัวสั่นเลยเอาที่วัดไข้มาจิ้มๆที่ตูด สักพักพวกเขาก้เอาผมมาขังไว้อีก
สักพักเขาก็มาวัดอีกรอบ เป็นสามรอบ สี่รอบ
พวกเขาโทรหาพ่อว่าผมเป็นไข้ อาบน้ำไม่ได้ แต่ระหว่างนั้นช่างมาตัดขนให้ผมเรียบร้อยแล้ว
After
พ่อครับ...
ผมดีใจที่สุด ที่พ่อมา พ่อรีบเข้ามาอุ้มผม พ่อบอกผมตัวร้อนได้ไง ทั้งๆที่อยู่ที่บ้านผมยังปกติอยู่ พ่ออุ้มผมเดินไปมาภายในโรงพยาบาล ผมได้เห่าหมาตัวโตนั้นให้พ่อรู้ว่า ไอ้นี่ล่ะที่มันขู่ผม
สักพักใหญ่ๆ พ่อบอกผู้ช่วยพยาบาลมาวัดไข้ใหม่อีกรอบ เขาเอาปรอทมาจิ้มที่ตูด สักพักบอกว่าไม่มีไข้แล้ว
พ่อครับ...
ผมไม่ได้เป็นไข้ ผมไม่อยากให้พ่อห่างผม
ความเห็น (1)
น่ารักจัง ช่างเจรจา….. ตอนไม่ตัดขนก็น่ารัก