วันแห่งการเริ่มต้น
การทำงานกับผู้ป่วยที่ไม่ใช่การฝึกฝนอีกต่อไปแต่เป็นชีวิตจริงที่ต้องเรียนรู้และมันไม่ใช่สิ่งที่ง่ายเลย ในการที่ต้องมาดูแลผู้ป่วยที่อยู่ในภาวะวิกฤตของน้องใหม่ที่พึ่งจบมา จึงต้องอาศัยประสบการณ์ในการประเมินผู้ป่วยให้ถูกต้องและปลอดภัย
เริ่มต้นจากการพึ่งเข้ามาทำงานจริงเป็นครั้งแรกเป็นน้องใหม่ที่พึ่งจบมาแล้วจับฉลากได้ ต้องมาทำงานที่ รพ.ศูนย์ประจำจังหวัด ที่ผ่านมาการฝึกงานไม่เคยได้ฝึกที่รพ.ศูนย์เลย และเป็นการทำงานที่หอผู้ป่วยอายุรกรรมแค่ชื่อก็แบบไม่อยากเดินเข้าวอร์ดแล้ว วันแรกที่เดินเข้าวอร์อดมาโอ้โห้ ผู้ป่วยเยอะมาก เครื่องช่วยหายใจเต็มไปหมด มาอยู่ตรงนี่จะทำได้ไหมเนี่ย!!มาถึงก็เดินชมวอร์ดเสร็จแล้วก็เริ่มงานเลยเฮ้ยมันเร็วไปไหมเตรียมตัวไม่ทันยังไม่ทันได้ทำใจเลย พอเริ่มต้นก็ต้องมาเจอพี่เทรนก่อนอันดับแรก พี่เทรนรูปร่างผอมเพรียวน่ารักดูจิตใจดี พี่เทรนก็เริ่มพาทำงานพี่เขาก็ถามว่า ตอนฝึกงานเคยทำอะไรมาแล้วบ้าง เคยทำงานที่ไหนมาก่อนไหม ก็ตอบพี่เขาไปว่า หนูพึ่งจบมาคะ ไม่เคยมีประสบการณ์ในการทำงานที่ไหนมาก่อน ไม่เคยฝึกงานรพ.ศูนย์ เคยฝึกงานแต่ที่รพช.ไม่เคยเจอผู้ป่วยเยอะขนาดนี้ คุยไปทำงานไป ระหว่างนั้นก็มีเหตุการณ์น่าตื่นเต้นเกิดขึ้น อยู่ๆผู้ป่วยที่อยู่ตรงหน้านิ่งไป เรียกไม่รู้สึกตัว ปลุกไม่ตื่นก็เลยเรียกพี่เทรน พี่เทรนมาดู คลำชีพจรผู้ป่วยไม่พบ พี่ตะโกนเรียกทีม CPR รายงานแพทย์ เตรียมใส่tube เราก็ยืนงงๆอยู่ทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะช่วยหยิบจับอะไร ไม่รู้ว่าต้องเริ่มต้นตรงไหน
ความเห็น (1)
เล่าเรื่องได้น่ารักมากค่ะเขียนต่อไปนะคะ