ดุจดั่งจันทรา ๙ ชาตรี สำราญ

๑๔๑

กิ่งมะม่วงข้างบ้าน

นกร้องเพลง

แดดเช้าค่อยๆเดินออกไป

๓มีน ๖๑

๑๔๒

กระจกแห่งความเงียบ

ชายแก่คนนั้น

เห็นตัวตนของตน

๓มีน ๖๑

๑๔๓

พ่อเฒ่านั่งเงียบ

อาหารรสเลิศปรุงแต่งภายใน

แว่วเสียงดุเหว่าร้อง

๑๔มีน ๖๑

๑๔๔

หลงโลกมายา

กำแพงชีวิต

ดึกที่แสนเงียบ

๑๕มีน ๖๑

๑๔๕

ไม่มี

ไม่ใช่ไม่มี

มีแต่ไม่มี

๑๕มีน ๖๑

๑๔๖

เมฆ

เดินเบาๆ

บนฟ้ากว้าง

๒๘มีน ๖๑

๑๔๗

ความทุกข์

ฉันเห็นมันแล้ว

ลอยอยู่บนฟ้า

๒๘มีน ๖๑

๑๔๘

ความโกรธ

แย่งชิงความสุข

ผู้โกรธ

๒๘มีน ๖๑

๑๔๙

ตั้งแต่เช้า

พ่อเฒ่านั่งอ่านหนังสือ

ดวงอาทิตย์เจียนลับขอบฟ้า

๒๙มีน ๖๑

๑๕๐

ดี ทำ

ชั่ว ไม่ทำ

ละ วาง ว่าง

๓๐มีน ๖๑

๑๕๑

ย่างเข้า๗๖ ปี

โรคภัยรุมเร้า

มรณัสสติ

๓๐มีน ๖๑

๑๕๒

ไม่มีในมี

มองให้เห็น

นั่นแหละธรรม

๓๐มีน ๖๑

๑๕๓

ผู้เฒ่า

หลากโรครุมเร้า

แว่วเสียงนกแสก

๑เมษ ๖๑

๑๕๔

สองเมษายน

คิดถึงพ่อ

กลิ่นธูปลอยมา

๒เมษ ๖๑

๑๕๕

หอมดอกมะลิ

สองเมษายน

คิดถึงแม่

๒เมษ ๖๑

๑๕๖

วันคล้ายวันเกิด

รำลึกเสมอ

ใกล้เชิงตะกอน

๒เมษ ๖๑

๑๕๗

รู้สึกตัว

ง่ายแต่ยาก

ยากแต่ง่าย

๔เมษ ๖๑

๑๕๘

ทะเลใจ

เห็นคลื่นโถมกระหน่ำ

ก้อนหินนิ่งสงบ

๕เมษ ๖๑

๑๕๙

ค้นหาคำตอบ

มักได้คำถาม

ทะเลมีคลื่น

๗เมษ ๖๑

๑๖๐

กลางคืน

กลืนแสงแดดไว้ในท้อง

ก้อนหินนอนหลับสบาย

๑๓เมษ ๖๑

๑๖๑

ชื่อเสียง เกียรติยศ

ลมพัด

ใบไม้ไหว

๒๑เมษ ๖๑

ไม่นานฉันตาย

ฝากบทกวีเล่มนี้

ให้เธอ

อ่านเป็นเล่มได้ที่นี่ครับ https://sites.google.com/site/...