๑๙๔. ผลงานของ "พี่ฟ้าคราม"
นับจากพี่ฟ้าคราม...ได้เข้าเรียนชั้นอนุบาล ๑ - ๒ รวม ๒ ปีแล้ว...ปัจจุบันเธอกำลังขึ้นชั้น ป.๑...เธอถูกคุณครูคัดให้เข้าเรียนห้องวิทย์ - คณิต...เธออยู่ชั้น ป.๑.๒ ซึ่ง ชั้น ป.๑.๑ คือ ห้อง EP...ย่าบุษถามครูอ๊อด ซึ่งสอนเธอตอนชั้น อ.๒ ว่า "ฟ้าคราม" จะเรียนได้หรือ? คุณครูบอกว่าได้ ขอให้เชื่อสายตาครูอ๊อด...เพราะครูอ๊อดสอนเธอมา และเด็กอีกหลายคนที่ผ่านครูอ๊อดไป ก็สามารถเรียนไปได้ตามสายตาของครูอ๊อด...เธอเป็นเด็กฉลาดคิด ชอบการทดลอง...บางทีเธอให้ย่าบุษซื้อดอกอัญชัญมา ๑ ถุงแล้วเธอก็นำมาคั้นน้ำ...และเธอก็ขอมะนาว ๑ ลูกมาผสม...บางคราวเธอก็นำครีมทาผิวมาเทใส่ถ้วยน้อย ๆ แล้วเธอก็น้ำแป้งเด็กจอห์นสันมาเทผสมกัน...เธอบอกว่า "มันคือ กระบวนการทางวิทยาศาสตร์"...คริๆๆ เธอช่างคิดอ่ะ!!!...มีอยู่วันหนึ่งเธอถามย่าว่า..."ย่าจ๋า...ขวดพลาสติก มันทำมาจากอะไรคะ?" ทำเอาย่าต้องเปิด Google เพื่อหาคำตอบให้กับเธอ...ก็ลองดูค่ะ...หากเธอเรียนได้ก็เรียน แต่ถ้าไม่ไหว...เราค่อยว่ากันอีกทีหนึ่ง เพราะย่าบุษกับลุงภัครก็เคยเรียนวิทย์ - คณิตตอน ม.ปลาย แต่ไปกันไม่รอด เลยเปลี่ยนสายมาเรียนทางด้านสังคม...ก็ยังไปรอด แถมได้ดีกว่าเดิมเสียอีก...เพราะเรานำความรู้เดิมมาปรับประยุกต์ใช้ได้อีกมากมาย...
ช่วงวัยนี้ เธอจินตนาการเก่งมาก ๆ...คุณครูให้วาดรูปน้ำทะเล แล้วให้ใส่อะไรก็ได้ตามที่นักเรียนคิด...เธอทำงานเป็นกลุ่มกับเพื่อน ๆ อีก ๓-๔ คน...เพื่อน ๆ วาดรูปทะเล และข้าง ๆ ทะเลมีสระว่ายน้ำ...พี่ฟ้าครามอาสาวาดรูปคน เพราะเธอถนัดมาก...แล้วเธอก็วาดรูปคนในสระน้ำพร้อม ๆ กับมีหางเป็นนางเงือก...เพื่อน ๆ ของเธอถามว่า...ทำไมต้องมีหาง นางเงือกต้องอยู่ในทะเล...พี่ฟ้าครามตอบเพื่อน ๆ ว่า...ไม่เคยเห็นหรือไงว่า...คนนำหางปลามาใส่เป็นนางเงือก สมัยนี้เขาใส่กันเยอะแยะไป...คริๆๆ...เอาไหมล่ะ!!!..."แม่นักจินตนาการเก่ง เธอมีเหตุผลของเธอเอง" คริๆๆ...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๗ เมษายน ๒๕๖๑
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น