“คุณกำลังรับของโจร เสียงจากสัตว์ที่คุณกิน”

ผมเองเชื่อว่าในอดีตผมเคยเกิดเป็นหมู ไก่ เป็ด วัว ควาย ปลา กุ้ง หอย ถ้าผมเป็นสัตว์เหล่านี้ เมื่อมีคนมาฆ่าผม ผมคงไม่ยินยอม และพยายามดิ้นรนเพื่อหนีการฆ่านี้ หรือถ้ามีใครเลี้ยงผมซึ่งเป็นวัว โดยหวังที่จะเอาแต่นมของผมไปขาย รีดนมของผมจนเต้าอักเสบ และให้ยาปฏิชีวนะเพื่อบรรเทาอาการอักเสบเต้านมของผม และยังให้ผมอยู่แต่ในคอก ไม่ค่อยได้เดินเล่นตามภาษาของสัตว์ที่เป็นอิสระ มาจับผมขังไว้ เมื่อนมผมหมดก็ทำการผสมพันธ์เทียมเพื่อให้ผมตั้งท้องใหม่อีก เพื่อจะเอานมของผม ผมคงรู้สึกน่าเบื่อมาก ทำไมไม่หาอย่างอื่นกินที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับผม หรือถ้าผมเกิดเป็นไก่ ทำไมต้องขังผมและให้อาหารจำเจ เพื่อที่จะเอาไข่ของผมไปขาย ทำไมไม่ปล่อยผมให้เป็นอิสระ  ไม่ว่าผมจะเกิดเป็นหมู ไก่ ปลา วัว ผมคงไม่ยินดีให้กินเนื้อผม แล้วถ้าหากผมไม่ยินดี เมื่อคนอื่นมาฆ่า ผมถือว่าปล้นชีวิต เลือดเนื้อของผมไปขาย คนที่รับซื้อหรือกินเนื้อของผม ผมถือว่ากำลังรับของโจรอยู่ ผมคงมีความโกรธ และทุกข์ทรมานก่อนตาย แต่ทำอะไรไม่ได้ ผมขอร้องครับ อย่ากินเนื้อผมอีกได้ไหมครับ ผมไม่เต็มใจให้กิน

            ในกรณีพระที่ฉันเนื้อสัตว์ ถ้าท่านเห็นเนื้อหมู ไก่ ปลา กุ้ง หอย ท่านจงรับทราบว่าผมไม่ยินดีให้กินเนื้อของผม ถ้ามีใครมาถวายแล้วท่านฉัน ผมถือว่าท่านกำลังรับของโจร เพราะมีคนขโมยเลือดเนื้อผมมาและเอามาทำอาหารถวายท่าน ถ้าท่านฉันเนื้อของผม ผมถือว่าท่านกำลังรับของโจร

                ในทางโลก ถ้ามีคนหนึ่งไปลักขโมยของนั้นมา แล้วคุณไปซื้อหรือกินของนั้น ก็ถือได้ว่าคุณกำลังรับของโจรหรือกำลังบริโภคของที่โจรลักขโมยมา คุณจะยังสนับสนุนคนให้เป็นโจรมากขึ้นหรือ

                ถ้าผมเป็นหมอหรือครูที่สอนว่าเหล้าไม่ดี บุหรี่ไม่ดี แล้ววันหนึ่งมีคนเอาเหล้าและบุหรี่มาให้ผม แล้วผมก็กินเหล้า สูบบุหรี่ที่เขาให้มา ผมจะยังคงเป็นคนที่สมควรเป็นแบบอย่างที่ดีอยู่หรือ ในทำนองเดียวกัน พระพุทธเจ้าสอนเราว่า ให้เราไม่ฆ่าสัตว์ ชักชวนคนอื่นไม่ฆ่าสัตว์ และกล่าวสรรเสริญคุณของการไม่ฆ่าสัตว์ และเมื่อถึงวันหนึ่ง มีคนทำอาหารที่มีเนื้อหมู ปลา ไก่ กุ้ง มาถวายท่าน แล้วท่านฉันเนื้อเหล่านั้น พระพุทธเจ้ายังคงเป็นคนที่สมควรเป็นแบบอย่างที่ดีอยู่หรือ  ท่านลองคิดดู

                ถ้าผมเป็นพระ แล้วท่านนำเนื้อสัตว์มาถวายให้ผม ผมจะฉันก็ต่อเมื่อสัตว์นั้นแก่ตายเอง หรือเป็นเดนสัตว์เท่านั้น หรือจะฉันก็ต่อเมื่อสัตว์นั้นยินดีตายเพื่อมาเป็นอาหารของผมเท่านั้น  ขอให้การกินของท่านจงเป็นไปเพื่อความไม่ทำให้สัตว์ต้องทุกข์ทรมานเลย จงกินด้วยปัญญา มิใช่กินด้วยตัณหา จงกินด้วยปัญญา อย่าติดอร่อยจึงกิน ผมขอเป็นกำลังใจให้ท่านลด ละ เลิก การกินที่ทำให้ชีวิตสัตว์ต้องเดือดร้อนเลย