ตอนที่ 29 ข้าวไทยในตลาดเมกา
เราบอกโยมว่าเรามาจากทุ่งกุลาร้องไห้จังหวัดร้อยเอ็ดที่บ้านมีข้าวหอมมะลิอร่อยมาก โยมเลยพาไปตลาดเอเชียบอกให้พวกเราเลือกทางวัดขาดเหลืออะไรจะเตรียมอะไรไว้ฉันก็ให้เลือกเอาเราเดินไปดูข้าวที่วางไว้จำนวนมากมีข้าวจากไทย ข้าวจากเวียดนาม ข้าวจากเขมรเราพยายามมองหาแบนด์ที่มาจากทุ่งกุลาร้องไห้ไม่เจอเลย
เราเลยเดินไปที่ชั้นน้ำปลาปลากระป๋องมีสามประเทศที่เขาเรียงไว้มีผลิตภัณฑ์ของไทยสามแม่ครัวของต่างชาติก็สามพ่อครัวผลิตภัณฑ์ทำคล้ายกัน พวกเราแนะนำให้โยมซื้อของที่ผลิตจากไทยมาถวายประเทศเราจะได้ไม่เสียดุลย์การค้ากับต่างชาติมากญาติโยมก็ใจดีเรามองไปเห็นผักสะเดาที่เขาใส่ถุงพลาสติสูญญากาสนึกถึงบ้านเราของสดมีเยอะแยะสามารถแปรรูปส่งขายได้
เราได้ยินอาจารย์นิคมพูดให้ฟังว่ามีคนไทยหลายคนที่ทำธุรกิจขายข้าวเม้าไม่รู้ข้าวเม้าเมืองเกษตรวิสัยหรือเปล่าท่านบอกว่าเขาทำเป็นทีมพากันเดินทางกลับเมืองไทยเป็นสิบแล้วชื้อข้าวเม้ามาคนละแพ็กคนละไม่เกินยี่เจ็ดกิโลเพราะต้องโหลดใส่ท้องเครื่องบินเข้ามาขายในเมกานับว่ามีความพยายามยิ่งเขานำมาขายได้เงินเป็นกอบเป็นกำเลยทีเดียว
ทุ่งกุลาร้องไห้เรามีอะไรดีเยอะสามารถนำมาขายได้ยิ่งถ้าประสานนักการเมืองหรือข้าราชการที่ท่านมาดูงานต่างประเทศให้ท่านช่วยหาตลาดให้งานจะเวอร์กมากเพราะท่านมีเครดิตอยู่แล้ว..เอ้าเลยไปการเมืองชะแล้ว..จริงๆเราช่วยตนเองอะไรได้ก็ควรไปก่อนเทวดาท่านเห็นท่านเข้ามาช่วยเองแหล่ะเหมือนดังเรื่องมหาชนกโพธิสัตว์สุดท้ายนางเมฆขลาก็เข้ามาช่วยสวัสดี
อ.ขาว
Friday May 12,2017
10.06 am
ไม่มีความเห็น