ประท้วงสุนทรภู่
อินกะพระอภัย...อิอิ
ฉันสงสารนางยักษ์นางละเวง
สุนทรภู่บรรเลงให้บ้ารัก
หลงคนหล่อเป่าปี่แล้วทึกทัก
หลงเขาจนหัวปักหักมิวาย
มีเมียหลายคล้ายคนแต่งขอแช่งชัก
คนที่รักแล้วหักอกให้เศร้าหลาย
โดยเฉพาะมนุษย์พวกผู้ชาย
ให้โดดเดี่ยวเดียวดายปลายชีวา
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้าให้ล้าอ่อน
เป็นคนจรเรื่อยไปไร้คู่ขา
แม้นคู่คิดแอบอิงทิ้งโรยรา
จะพูดจาอันใดไร้คนฟัง
ทั้งยักษ์เงือกแปลกพันธุ์หันหลังหาย
ผลสุดท้ายพระอภัยไร้ปี่สั่ง
นั่งกอดเข่าเจ่าจุกลุกเซซัง
หมดความหวังใดใดให้วังเวง...วันลา
ดอกไม้ ปานพาน
26 มิถุนายน 2560
หมายเลขบันทึก: 630428เขียนเมื่อ 27 มิถุนายน 2017 19:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน 2017 19:32 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น