เมื่อชีวิตพบปัญหา ผมจึงนึกถึงการเขียน

เมื่อชีวิตพบปัญหา ทำให้ผมนึกถึงการเขียนอะไรสักอย่าง
แล้วผมก็จำได้ว่าเคยเป็นสมาชิกเว็บไซต์แห่งนี้ โชคดีที่ยังจำชื่อผู้ใช้งานกับรหัสผ่านได้ วันนี้ผมจึงกลับมาอีกครั้ง

การที่รู้ว่าคนพิเศษในชีวิตเรากำลังเดือดร้อนแต่เราไม่อยู่ในสถานะที่ช่วยได้นี่มันทรมานจริง ๆ นะครับทุกท่าน

ต้องปล่อยวาง แต่ก็ไม่รู้จะปล่อยวางได้อย่างไร
แต่จะให้ช่วย ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยได้อย่างไรอีกเช่นกัน
เรื่องทิ้งให้เธอเดินคนเดียว ผมจะไม่ทำและไม่มีวันที่จะทำ
แต่ส่วนจะเดินไปด้วยโดยช่วยอะไรได้บ้างนั้น ก็คงต้องคิดกันอีกที แต่ต่อให้ช่วยอะไรไม่ได้ ผมก็จะไม่เป็นภาระให้กับเธออย่างแน่นอน

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ