บ่นปนกลอน : คิดถึงวันวาน


อดีตคือตำราเล่มใหญ่

คิดถึง วันวาน ที่ผันผ่าน

แม้นเนินนาน ก็ยัง ฝังจิตฝัน

บนถนน ชีวี ที่ผูกพัน

ล้วนสร้างสรรค์ ส่งเสริม เพิ่มแรงนำ



ความผิดพลาด หลายครั้ง ยังจำได้

กลับเตือนให้ เรารู้ว่า อย่าถลำ

ควรไตร่ตรอง ถูกผิด ก่อนคิดทำ

เป็นบทเรียน ค่าล้ำ ทุกเรื่องราว



หลายครั้งที่ ยินดี มีความสุข

ลืมความทุกข์ แม้สีดำ ก็กลับขาว

แต่... ก็เตือน ตนให้เห็น เป็นครั้งคราว

สุขนั้นไม่ ยืนยาว สักเท่าใด


เพราะไม่ยึด ไม่ถือ ในมือมั่น

ทุกทุกวัน จึงเป็น เช่นวันใหม่

แม้จะมี ผิดพลาด และพลั้งไป

ก็ทำใจ ปล่อยวาง ไม่รั้งรอ



บนเส้นทาง ชีวี มีคุณค่า

คือตำรา เล่มใหญ่ ให้เติมต่อ

อ่านทบทวน คุณค่านี้ มีมากพอ

ลบความ "ท้อ" สร้างความ " ทน" ทุกหนทาง



คุณมะเดื่อ

ลูกบิดติดรีโมท

03/05/ุ60

หมายเลขบันทึก: 628243เขียนเมื่อ 3 พฤษภาคม 2017 22:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม 2017 22:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ขอให้มีความสุขเป็นปัจจุบันขณะ เป็นพอ นะเจ้าคะ..(ถึง..แล้วค่ะ)....ยายธีค่ะ..

ต้นทับทิมไปอยู่วัตรทรงธรรมกัลยาณี แล้ว เจ้าค่ะ...

สวัสดีจ้ะยายธีที่รัก

ดีใจที่ได้มีส่วนร่วมในการปลูกต้นไม้จ้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท