เป็นครูต้องมีรถยนต์...(10 มกราคม 2560)


สวัสดีเช้านี้วันอังคารวันที่ฝนหลั่งไหลรินลงมาอีกแล้ว...เกิดคำถามสิคะ จะไปโรงเรียนยังไง...? ฝนลงเอาตอนจะออกหาขนาดนี้ไปจะมาใส่เสื้อกันฝนก็คงเปียกตั้งแต่ยังไม่ถึงโรงเรียนแน่ จะใส่เสื้อกันฝนก็ขับรถไม่ดีอีก โอ้ยยย ..คิดหนักไปอีกค่ะ...

พอมาถึงที่โรงเรียนเหมือนว่าสายฝนจะทำให้ทุกอย่างช้าลงโดยเฉพาะการมาโรงเรียนของนักเรียนและครูหลายท่าน เพราะเข้ามาถึงในโรงเรียนเกือบเจ็ดโมงยี่สิบแล้วที่จอดรถยังว่างโล่งอยู่เลย ก็เลยรีบไปเปิดห้องให้นักเรียนที่ขึ้นรถเดือน เพราะป่านนี้คงมารอที่หน้าห้องเรียนกันหมดแล้ว...

การเข้าแถวเคารพธงชาติในเช้านี้ก็ต้องได้เข้าแถวกันที่หน้าชั้นเรียนของตนเองเพราะไม่สามารถเข้าแถวหน้าเสาธงได้จริงๆ ครูแอมป์เป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบการเข้าแถวหน้าชั้นเรียนเลย เพราะนักเรียนจะไม่ได้ยินเสียงไมค์ และนักเรียนจะถือโอกาสในการเล่นและคุยกันเสียงดังมาก ยิ่งแข่งกับเสียงฝน ไปกันใหญ่ค่ะ ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ครูอบรมคือไม่รู้เลยว่าพูดเรื่องอะไรบ้าง เพราะฉะนั้นวันไหนที่ต้องได้เข้าแถวเคารพธงชาติวันนั้นคือวันที่แทบจะไม่ได้ทำกิจกรรมหน้าเสาธงเลย


กับวันอังคารที่มีสอนแค่คาบเดียวเพราะตารางเปลี่ยนใหม่ ก็เลยว่าง ครูพี่เลี้ยงก็มาปรึกษาเรื่อง กิจกรรมวันเด็กที่โรงเรียนของเราจะจัดขึ้นในวันศุกร์ที่จะถึงนี้ เรื่องเกมของสายชั้น การแสดง ของรางวัล ขนมต่าง ๆ ที่เราจะต้องเอามาแจกเด็ก ครูก็มาปรึกษากันหลายคน ได้ข้อสรุปจดกันไปทิ้งท้ายด้วยว่า ครูแอมป์กับครูเรย์(เพื่อนนักศึกษาฝึกสอนอีกคนของสายชั้นปอหนึ่ง)เป็นคนไปซื้อเน้อที่ร้านขายของส่งแถวกาดเมืองใหม่... เอาละสิงานเข้า ร้านอยู่ที่ไหน ไม่รู้จัก ยิ่งไปกว่านั้นคือ ฝนตกค่ะ แล้วหนูจะไปยังไง ตอนแรกว่าจะนั่งรถแดง แต่เราจะแวะซื้อของหลายที่ไม่มีแน่ๆ งั้นรอฝนหยุดตก คาบสามสอนเสร็จ ฝนหยุดพอดีก็เลยชวนเรย์ไปกัน ก็ขี่รถไปคนละคันเพราะกลัวว่าจะเอาของมาไม่หมด ขี่ไปกาดเมืองใหม่ก็แวะถามทางไปร้านตลอดทางจนเจอ เข้าไปเลือกของอยู่นานเกือบชั่วโมงเลือกขนมที่คิดว่าเด็กจะชอบ เลือกของเล่นที่คิดว่ามีประโยชน์ เลือกอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่จะเอาไปใช้เล่นเกมในวันงาน พอเสร็จก็เที่ยงกว่า คิดเงินเสร็จเรียบร้อยของใบเสร็จรับเงินแล้วก็ได้ของมาหนึ่งคันรถเข็ญ เอาละสิค่ะงานนี้ เอารถมาคนละคันก็จริงแล้วจะเอากลับโรงเรียนยังไง คือมันเยอะมาก ใครจะถือไปตอนแรกคิดกันว่าจะแบ่งขนไปสองรอบก็กลัวจะเสียเวลาอีก ก็เลยหาวิธีการที่จะต้องเอาไปให้ได้ในรอบเดียว ก็เลยเอาใส่หน้า-หลังรถจักรยานยนต์ แล้วขอเชือกฟางที่ร้านมามัด ได้เป็นดังภาพที่เห็นนี่แหละค่ะ แต่ยังหมดเพียงเท่านั้นน่ะสิคะ ถนนเส้นในคูเมืองรถติดมาก เราก็ต้องฝ่าฝูงการจราจรอันแสนติดขัดนี้เข้าไปถึงโรงเรียนด้วยความยากลำบากจริงๆค่ะ ...เห็นแล้วรึยังคะว่า คนเป็นครูต้องมีรถยนต์ค่ะ เพราะมันจำเป็นมากๆจริง ๆ....




คำสำคัญ (Tags): #ครูเป็นเลิศ
หมายเลขบันทึก: 621305เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2017 22:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มกราคม 2017 22:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท