หากเป็นคำสุดท้าย. ของชีวิต..วันนี้...
ก่อนที่จะเป็น..คำสุดท้าย. ของชีวิต..ในแกลลอลี่ชีวิต..วันนี้
ย้อน. ดู..รส..รื่นชื่นลิ้น..ก่อนคำสุดท้าย. ..ข้าวผัดน้ำพริกปลาทูแนมชะออมทอดกับไข่...ปลาทูสองตัว..ในถาดโฟม..ถูกคัดมาขายสองตัวกว่าเจ็ดสิบบาท..ไข่ใบละไม่ต่ำกว่าสี่บาทห้าสิบ. ชะออมกำละขาดไปหนึ่งบาท. ..คือสี่สิบ..บาท..ยังดูดีเหมือนเมื่อก่อน. แม้จะมาขายในตลาดห้องแอร์..กำมัดด้วยตอกและกาบกล้วย..
จะกิน..แค่ข้าวผัดน้ำพริกและปลาทู...ก่อนคำสุดท้าย..เราจะต้องมีเงินเท่าไร......
อาหารประเภทนี้เคยมีกินเป็นประจำ..เมื่อเจ็ดสิบปีที่แล้ว..ปลาทูตามท้องตลาดมีให้เลือกเหลือเฟือ..ราคา. ..กิโลละเท่าที่จำได้. ..ไม่กี่บาท....ถ้าอยู่ใกล้ๆชาวประมง. ไปช่วยเลือกปลา. เขาก็จะแบ่งปันมาให้..กิน..ไม่มีค่าตอบแทน..เกินไปกว่านั้น...
เราอยู่กันได้...
...(คงเป็น..วงเล็บเปิด..ตลอดกาล............)คำสุดท้าย..ในแกลลอลี่ชีวิตวันนี้....
หวัดดีจ้ะ ยายธีที่รัก
ณ เวลานี้ ปลาทูที่เมืองชายทะเล
อย่างสามอ่าวนี้ กก.ละ 70 - 100 บาทจ้าา
เกิดมาค่อนคนแล้ว ก็เพิ่งเจอนี่แหละ
คิดถึงนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะ คุณมะเดื่อ..ขอคำสุดท้าย...โหด...สุด.
The (nutrition) value of food today has slightly decreased, but the economic value is much more inflated. The value in Baht is nearly as useless as the Baht itself ;-)
Bolivians may have their drink, but we still have our last bites on and on. ;-)