วันนี้เป็นการสอนวิชาคณิตศาสตร์คาบสุดท้ายแล้ว 19 สัปดาห์ผ่านไปไวเหมือนโกหก แปปเดียวจริงๆ นะ วันนี้ก็ยังคงเป็นการทบทวนเนื้อหาทั้งหมดที่ได้เรียนมา เริ่มจาก ป.2 ก่อน พอสอนเสร็จ พวกเขาก็วิ่งมากอดกัน คือเรายังไม่ได้บอกเลยว่าจะมาสอนวันสุดท้าย แต่ว่าพวกเขารู้กันได้ยังไงก็ไม่รู้ พยายามจะไม่ซึ้งแล้วนะ... คือ ป.2 เป็นชั้นที่ผมได้สอนน้อยมาก แค่สัปดาห์ละ 1 คาบ แต่ว่าเด็ก ๆ จะรู้สึกผูกพันธ์กับผมมาก ป.2 จะมีความน่ารักของพวกเขาอยู่ และทุกคนก็ได้เขียนจดหมายมาให้ผม เป็นความรู้สึกที่อบอุ่นมาก ๆ เป็นการอำลาเด็ก ป.2 อย่างเป็นทางการ
ตามมาด้วย ป.1 คือ ป.1 เป็นห้องที่ผมสนิทมาก จำชื่อนักเรียนได้ทุกคน รู้จักนักเรียนทุกคนเป็นอย่างดี เพราะว่าผมสอนพวกเขาทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ ก็เลยจะรู้สึกผูกพันธ์กับพวกเขาเป็นพิเศษ มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้านะที่ปกติต้องสอนเขาทุกวัน แต่มาวันหนึ่งต้องไม่ได้สอน ไม่ได้เจอกัน แต่ชีวิต ก็ต้องดำเนินต่อไป ผมรักเด็ก ๆ ป.1 ทุกคนมาก เป็นเด็กนักเรียนกลุ่มแรกที่ผมสอน พวกเขาน่ารักกันมาก และผมก็ไม่รู้ว่าถ้าพวกเขาโตจะยังจำผมได้หรือเปล่า แต่ผมจะจำพวกเขาตลอดไป....
ไม่มีความเห็น