บันทึกการฝึกสอน
วันพุธ ที่ 17 สิงหาคม 2559
เรื่อง วันธรรมดาที่ไม่พิเศษอะไร
ต้อนรับเช้าวันพุธ วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ต้องใช้ความอดทนอย่างมากที่สุด เพราะต้องสอนภาษาไทย 3 คาบติดสุดยอดไปเลย ลุยสอนต่อไป เดินหน้าต่อไป ทุ่มเทต่อไป เพราะนี่คือความรับผิดชอบของเรา ความรับผิดชอบของครูผู้สอน เป็นอีกหน้าที่ที่ไม่สามารถปล่อยปะละเลยไปได้ วันนี้ก็เช่นกันไม่ว่าจะเหนื่อย จะท้อแท้แค่ไหนสิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้ดีคือใช้ความอดทนกับความเพียรพยายามยึดเหนี่ยวเอาไว้ ทำให้เราไม่ท้อถอย มุ่งหน้าผลิตสื่อการสอนที่ดี สร้างกิจกรรมการเรียนการสอนที่สนุกสนานเพื่อตอบสนองต้องการของผู้เรียน ถึงแม้ว่าบางกิจกรรมอาจไม่ถูกใจนักเรียนมากนักเราก็นำมาปรับปรุง เสริมแต่งให้กิจกรรมการเรียนการสอนนั้นสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น เราอาจจะทำได้ไม่ถูกต้องทั้งหมด “ไม่มีใครทำทุกอย่างให้สมบูรณ์แบบไปได้ทั้งหมดก็ต้องมีข้อผิดพลาดกันบ้างเป็นธรรมดา แต่ความผิดพลาดนั้นก็ควรจะลดลงมาเรื่อยๆอย่าทำผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพียงเท่านี้เราก็จะสามารถเดินหน้าต่อไปได้อย่างสวยงาม”
การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนในรายวิชา ภาษาไทยนั้น เป็นสิ่งที่ยากมากที่จะทำให้นักเรียนเข้าใจในเรื่องที่ครูกำลังจะสอน ยกตัวอย่างเช่น การเขียนคำอวยพร ปกติแล้วการเขียนการ์ดอวยพรถึงผู้ใหญ่หรือผู้ที่มีอายุสูงกว่าเรานั้นจะต้องอ้างถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราเคารพนับถือ ซึ่งนักเรียนในระดับชั้นนี้ การใช้คำยังไม่ถูกต้องเพราะเขาเรียนคำพื้นฐานยังไม่เยอะการที่เราจะสามารถหยิบคำใดคำหนึ่งมาใช้นั้น เราต้องมีความรู้ให้มากกว่านี้จะต้องรู้ความหมายของคำนั้นๆให้ถ่องแท้จึงจะสามารถนำคำนั้นมาใช้ได้อย่างถูกต้องและเหมาะสมกับสถานการณ์ที่ใช้
ไม่มีความเห็น