หนึงวันที่ฉันเหนื่อย (5สิงหาคม 2559)

สวัสดีวันศุกร์ที่แสนวุ่นวาย วุ่นวายของตัวเองไม่พอ วุ่นวายของส่วนรวมอีก

วันนี้วิชาคณิคศาสตร์จบหน่วยที่5แล้ว โดยคาบสุดท้าย ดิฉันทบทวนเรื่องการเรียงลำดับจำนวนให้เด็กๆ เพราะหลายตนชอบงง กับการเรียงจากมากไปน้อย และการเรียงจากน้อยไปมาก ส่วนวิชาภาษาไทย ครูพี่เลี้ยงขอให้ดิฉันไปช่วยงานครูธุรการ เพราะครูเค้าทำงานไม่ทัน ดิฉันจึงไปช่วยเอาบันทึกการไปอบรมของครูแต่ละท่านมาพิมพ์ให้ ดังนั้นครึ่งวันหลังทานข้าวเสร็จจึงหมดไปกับงานนี้

พอช่วยการเสร็จ ก็กลับมาวุ่ววายงานของตัวเองต่อ โดยต้องจัดการแผนและบันทึกหลังสอนให้เสร็จ แล้วเอาใส่แฟ้มไว้ให้เรียบร้อย แล้ววันนี้อยู่เวรด้วย เด็กก็ต้องดู งานก็ต้องทำ รีบก็รีบ วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยมากจริงๆ

กำลังใจทั้งหมดเวลาอยู่ที่โรงเรียนก็คือเด็กๆ เดินทางมาจนถึงวันนี้ ทั้งดิฉันและนักเรียนเรามีความผูกพันธ์กันไมาใช่น้อยๆ เรารักนักเรียนอย่างไร ดิฉันก็เชื่อว่า นักเรียนก็คงรักเราเช่นกัน เด็ก ป.1เป็นอะไรที่น่ารักสำหรับดิฉัน ไม่อยากนึกถึงวันที่จะต้องจากกันเลย