เครียด
คนเราเครียดเพราะสัญญา(ความจำ)เป็นหลัก คือจำอดีตเอามาคิด และ “จำอนาคต” ด้วยการปรุงอดีตให้เป็นความคาดหวังในอนาคต สำคัญคือจำปัจจุบัน การปรุงแต่งในระยะสั้นเสียงหัวเราะ น้ำตา เร่งเร้างานการ ..ความเครียดในช่วงเวลาเหล่านี้จะบีบคั้นให้เราเกิดความทุกข์ (หรือบางทีก็สุขด้วย) มีตัณหาเป็นน้ำจิ้มอารมณ์ก็ยิ่งเพลินไป ..สุขที่สูงขึ้นคือการลดความเครียดทั้งเชิงลบและบวก จนจิตว่างจากความเครียด ก็เป็นสุขแบบโลกุตร์
ไม่มีความเห็น