จากความเชื่อเมื่อชอบตอบว่าใช่
ด้วยดวงใจจดจำธรรมกระจ่าง
เหมือนแผนที่มีไว้ใช้เดินทาง
เพื่อละวางบางเบาขลาดเขลาคลาย
เชื่อหลักกรรมความคิดอิสระ
เชื่อว่าจะละเหตุกิเลสร้าย
งามชีวิตเมื่ออยู่สู่เบื้องปลาย
ตราบสุดท้ายได้พบสงบเย็น
หยุดความเชื่อไม่ชอบตอบไม่ใช่
บังคับใครไปตามคำขู่เข็ญ
ต้องนับถือตามเราเจ้าต้องเป็น
จึงคับข้องลำเค็ญไม่เห็นควร
หยุดความเชื่อชักแช่งแบ่งหมู่ญาติ
มนุษย์ชาติอาจแปลกแยกจนป่วน
นั่น “พวกเขาต้องฆ่า” มาทบทวน
ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนเหมือนเหมือนคน
หยุดความเชื่อเชื้อชาติศาสนา
เชื่อการฆ่าพวกต่างแล้วหวังผล
ว่าเป็นบุญหนุนนำประจำตน
หยุดฆ่าคนฆ่าใครแล้วได้ดี
อิสระสามัคคีเสรีภาพ
เมตตาอาบอุ่นไอในวิถี
รู้เพียงพอก่อสุขถูกวิธี
ถือความดียึดมั่นกตัญญู
โสภณ เปียสนิท
สิงหาคม 2559