ประวัติหมู่บ้าน
... เมื่อปี พ.ศ. 2520 หมู่บ้านภูศรีทองเป็นหมู่บ้านใหม่ตรงหมู่บ้านป่าโคกหินแห่ เส้นทางการเดินทางก็เป็นทางเล็กๆไปสู่อำเภอ หลวงพ่อมหาสุเวศ (เจ้าอาวาสวัดบ้านบ้วยบง) เป็นคนมาจองที่และสร้างโรงเรียนมัธยมประจำตำบลแห่งแรก โรงเรียนมาก่อนที่จะมีหมู่บ้าน (ปัจจุบันคือโรงเรียนโนนเมืองวิทยาคาร) เมื่อก่อนถ้านักเรียนจะไปเรียนหนังสือต่อ ป.5,ป.6,ป.7 ต้องไปที่อำเภอระยะทางก็ประมาณ 20 กว่ากิโลทางรถก็ไม่มี ด้วยระยะทางที่ไกล หลวงพ่อมหาสุเวศอาจจะมองเห็นถึงความลำบากของนักเรียนที่ต้องเดินทางไปเรียนจึงมาตั้งโรงเรียนประจำตำบลแห่งแรก คนก็เลยเริ่มทยอยออกมาเรียนที่โรงเรียนโนนเมืองวิทยาคาร
พ่อใหญ่ศรีทน สารีคาน เป็นบ้านหลังแรกที่ออกมาอยู่และก็ได้มาเป็นภารโรงประจำโรงเรียนด้วย พอโรงเรียนเริ่มเปิดตอนแรกเปิดการเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ,2 ,3 มีนักเรียนทั้งหมดประมาณ 20 คน หลังจากที่โรงเรียนเปิดไปได้สักพักผู้คนก็เริ่มทยอยออกมาอยู่หมู่บ้านภูศรีทอง เมื่อก่อนที่ดินแถวนี้จะขายกันเป็นล็อค 10x15 ตารางวาง ราคาประมาณ 400 บาท (บ้านของดิฉันมีประมาณ 10 ล็อค) และคนก็เริ่มทยอยออกมาเรื่อยๆ สำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบทก็ได้มีการตัดถนนให้เป็นถนนเส้นศรีบุญเรือง โนนสัง
หลังจากที่มีถนนก็ได้มีวัดวัดหนึ่งที่ได้สร้างขึ้นมาชื่อว่า วัดป่าพรหมวิหาร โดยมีหลวงปู่สาย เขมธัมโม เป็นเจ้าอาวาสวัด หลังจากที่มีวัดคนก็ยิ่งเริ่มทยอยออกมาจนทำให้หมู่บ้านเริ่มมีความพัฒนาเจริญรุ่งเรืองขึ้นจากแต่ก่อนเป็นอย่างมาก และที่หมู่บ้านนี้ชื่อว่า “บ้านภูศรีทอง” พระท่านบอกว่าตอนนอนธุดงค์ตื่นเช้าขึ้นมาประมาณตีสี่ตีห้าดวงอาทิตย์ขึ้นมาทำให้ภูเขากลายเป็นสีทองไปหมด (วัดติดกับภูเขา) จึงเรียก “หมู่บ้านภูศรีทอง” หลังจากมีหมู่บ้านก็มีองค์การบริหารส่วนตำบลและสถานีตำรวจตามลำดับกว่าหมู่บ้านภูศรีทองจะเจริญรุ่งเรืองมาได้ขนาดนี้ใช้ระยะเวลาร่วม 30 กว่าปี
...ความภาคภูมิใจที่มีต่อหมู่บ้าน คือหมู่บ้านของดิฉันเป็นหมู่บ้านเล็กๆแต่สามารถมีได้ทั้ง โรงเรียนมัธยม องค์การบริหารส่วนตำบล สถานีตำรวจ และวัดที่มีชื่อเสียง คือวัดป่าพรหมวิหาร ถ้าถามว่ามีชื่อเสียงอย่างไรนั้นก็คงจะวัดได้จาก การที่บรรดาญาติโยมจากทั่วสารทิศมาทำโรงทาน ในวันที่ 12 สิงหาคม ของทุกๆปี เพราะวันนี้จะเป็นวันเกิดของหลวงปู่สาย เขมธัมโม ซึ่งจะตรงกับวันเกิดของหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ในทุกๆปีจะมีการจัดโรงทานเกิดขึ้นทั้งสองสถานที่พร้อมกัน และในตอนเด็กๆดิฉันกับแม่จะตื่นไปใส่บาตรที่วัดทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน เป็นความทรงจำวัยเด็กที่คิดถึงทีไรก็ยิ้มทุกที ^^
นิสิตมีความทรงจำใดบ้างครับในชุมชนตนเอง เช่น สถานที่สำคัญ -ประเพณี -เหตุการณ์ ฯลฯ ช่วยเล่าเพิ่มเติมหน่อยนะครับ