วันที่ 28 สวัสดีค่ะ…อาจารย์นิเทศ (23/06/2559)

วันที่สามของการดูแลนักเรียนชั้น ป.1 และการจัดการเรียนการสอนในรายวิชาภาษาไทยเพียงคนเดียว ซึ่งวันนี้ได้สอนนักเรียนชั้น ป.2 ตั้งแต่รายวิชาภาษาไทย และต่อด้วยรายวิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยี ขณะที่สอนภาษาไทยอยู่ อาจารย์นิเทศคือ อาจารย์สาโรช สอาดเอี่ยมก็ได้มาแบบเซอร์ไพร์ส ไม่ทันได้ตั้งตัว และเมื่ออาจารย์มาถึงก็ได้ขอดูแผนการสอนและให้ฉันสอนตามปกติ โดยอาจารย์จะเตรียมการนิเทศในรายวิชาการงานอาชีพซึ่งเป็นวิชาถัดไป และในวันนี้ฉันก็จะสอนในเรื่องของการล้างแก้วน้ำ ซึ่งมีการสาธิตและการทดลองปฏิบัติจริงด้วย ทำให้ต้องเตรียมอุปกรณ์ เช่น น้ำ กะละมัง แก้วน้ำ อุปกรณ์การล้าง

และเมื่อถึงเวลาที่จะต้องสอนก็มีครูผู้สอนร่วมคือ ครูมีนา ก็ได้เข้ามาช่วยควบคุมชั้นเรียน แต่วันนี้ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เด็กพิเศษหลายๆคนของห้องไม่ยอมนั่งที่เลย แม้จะรู้ว่าอาจารย์นิเทศของฉันมา โดยเฉพาะเด็กชายจอมชัยและไอดิน วิ่งเล่นรอบห้องและยังไปรบกวนเพื่อนที่กำลังเรียนอยู่ ครูมีนาพยายามช่วยควบคุมชั้นเรียนและฉันเองก็พยายามพูดให้เด็กเข้ามานั่งเรียนแต่ก็ไม่สำเร็จ จึงปล่อยให้เขาเล่นแต่จะกันไม่ให้รบกวนเพื่อนคนอื่นๆ ซึ่งฉันเองก็ยอมรับว่าวันนี้ใช้เสียงเยอะมากจริงๆแต่ก็ยังควบคุมชั้นเรียนไม่ได้

จนกระทั่งหมดชั่วโมงอาจารย์นิเทศก็ได้พูดคุยกับฉัน โดยประโยคแรกที่ถามคือ เหนื่อยมั้ย ? เพราะครูนั่งดูแล้วหนูคงจะเหนื่อยมาก ฉันเริ่มรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้แต่ก็ต้องอดทนไว้ก่อน และจากนั้นอาจารย์ก็ได้ให้ข้อแนะนำเพื่อใช้ในการปรับปรุงแก้ไขการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน และเป็นไปตามคาดที่อาจารย์จะบอกว่าฉันไม่สามารถควบคุมชั้นเรียนได้ ฉันยอมรับและจะปรับปรุงแก้ไขในการสอนครั้งต่อไป นอกจากนี้อาจารย์ยังได้ให้ข้อแนะนำดีๆอีกหลายอย่าง รวมถึงถามปัญหาที่เกิดขึ้นของฉันและเพื่อน รวมไปถึงการทำวิจัยในชั้นเรียนที่จะต้องทำ แต่ฉันยังไม่ได้เริ่มทำ ก็คงจะต้องเริ่มได้แล้ว ในวันนี้ที่อาจารย์มานิเทศฉันรู้สึกตื่นเต้นและเมื่อเสร็จการนิเทศครั้งที่ 1 ฉันกลับเปลี่ยนความรู้สึกเป็นสบายใจมากกว่า เพราะอาจารย์มาเพื่อช่วยเหลือ ไม่ได้มาเพื่อจับผิดอะไร อยากขอบพระคุณอาจารย์มากๆค่ะสำหรับคำแนะนำดีๆในครั้งนี้ ฉันจะนำไปปรับปรุงและแก้ไขในการจัดการเรียนการสอนของฉันเอง และเมื่อถึงเวลาพักเที่ยงฉันได้ไปถามครูประจำชั้นของ ป.2 ว่าทำไมวันนี้เด็กพิเศษหลายๆคนถึงวิ่งรอบห้องไม่ปกติเลย ครูบอกว่าวันนี้เด็กไม่ได้กินยา ฉันก็เลยถึงบางอ้อว่าทำไมพฤติกรรมถึงได้เปลี่ยนไป แต่นี่ก็อาจเป็นบททดสอบแรกที่เด็กๆจะช่วยให้ฉันเข้มแข็งและอดทนให้มากขึ้นก็เป็นได้ ขอบคุณทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ สู้กันต่อไปค่ะ

[wananya boonruang]

จะมาเมื่อไหร่นะครูนิเทศของฉัน ^^

สู้ๆนะ เพื่อนอุ้ย

[อาจารย์สาโรช สอาดเอี่ยม]

ขอให้ดำเนินการปรับแผนฯและปรับเทคนิคการคุมชั้นเรียนเตรียมรับการนิเทศครั้งที่2นะครับ. สู้. สู้ แล้วกันนะ