การละเล่นเมื่อสมัยเก่าก่อน (22 มิถุนายน 2559)


วันนี้ก็ยังคงเป็นอีกวันสำหรับคาบเรียนกระด้าง

ในภาคเช้านี้ เราได้รับหน้าที่เป็นครูประจำชั้นและสอนประจำในห้อง ป.3/1

สำหรับคาบแรกของวันนี้เป็นคาบภาษาไทย ซึ่งครูพี่เลี้ยงเราก็ได้สั่งงานเด็กๆไว้แล้ว เราก็ได้แค่สอนเพิ่งเติมจากสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ แล้วปล่อยให้เขาทำงานด้วยตนเองอย่างไม่ใช้เสียง ก็เป็นไปตามที่คาดคิดไว้ เริ่มจะชอบสอนห้องนี้ตรงที่เงียบเวลาทำงานนี้แหละ :)

แต่พอทำงานเสร็จก็จะเริ่มเสียงดัง เราก็เลยมีกิจกรรมให้เล่นซะเลยในคาบที่ 3 และ 4 ก่อนที่จะไปทานข้าว

โดยกิจกรรมของเราจะเล่นข้างนอกห้องเรียน

กิจกรรมแรกเลยก็คือเป่ายิงฉุบ เปลี่ยนสถานะ โดยเริ่มแรก ทุกคนจะได้เป็นนก จากนั้นเมื่อเป่ายิงฉุบชนะ ก็จะได้เป็น กระต่าย เมื่อเป่ายิงฉุบชนะอีกก็จะได้เป็น ลิง เมื่อเป่ายิงฉุบชนะอีกก็จะได้เป็นคน คนที่ได้เป็นคนแล้วก็ต้องนั่งลง เพื่อรอดูเพื่อนๆเล่นกันจนเสร็จ

เมื่อเล่นเสร็จก็จะเหลือ คนที่เป็นนก 1 คน คนที่เป็นกระต่าย 1 คน คนที่เป็น ลิง 1 คน

แล้วเราก็จะมาทำการลงโทษคนเหล่านี้โดยการให้เต้นเพลง 2 เพลง โดยขออาสาสมัคร ออกมาเต้นกับเพื่อนอีก 2 คน

บรรยากาศการทำกิจกรรมวันนี้เต็มไปด้วยความผ่อนคลายและสนุกสนานร่วมกัน



เห็นเด็กๆยิ้มและหัวเราะได้เราก็มีความสุข

ต่อด้วยเกมที่มีมาแต่สมัยเก่าก่อน คือ มอญซ่อนผ้า แต่วันนี้เราไม่มีผ้า เราจะใช้ลูกอมแทน "มอญซ่อนลูกอม"



การละเล่นแบบนี้ยังไม่สูญหายไปไหน เพียงแค่เราปลูกฝังให้เขา ได้เล่น ได้รู้จักการละเล่นพื้นบ้านต่อไปอีก ก็จะเป็นประโยชน์แก่เขา อนึ่งก็คือได้ออกกำลังกายทำให้เลือดหมุนเวียนได้ดีขึ้น แล้วยังมีทักษะในการคิดเพิ่มขึ้นด้วย การเล่นไม่ได้มีแต่โทษ ถ้าเรารู้จักเล่นในสิ่งที่มีประโยชน์

หลังจากทำกิจกรรมนี้เสร็จเราก็พาพวกเขาไปทานข้าวที่โรงอาหาร

ในภาคบ่ายนี้เราก็ได้คุมห้อง ป.3/2 ห้องนี้เราก็จะให้ทำพวกแบบฝึกหัดเพิ่งเติม เพราะส่วนใหญ่พื้นฐานในการเรียนจะยังไม่ค่อยดีเท่าที่ควร

บ่ายนี้ได้รับของสมนาคุณจากครูออย เพื่อเป็นพลังในการคุมนักเรียนต่อ

ในสายชั้นป. 3 แล้วนั้นมีเราและครูออยอยู่กันแค่ 2 คน จึงสลับกันอยู่ 2 ห้องนี้


ขอบคุณสำหรับโกโก้แก้วนี้ค่ะ อร่อยมาก และมีพลังเพิ่มในการต่อสู้กับเด็กๆแล้วค่ะ

สุดท้ายก่อนกลับบ้านเราและครูออยก็ให้ทั้งสองห้องมารวมตัวกันเพื่อท่องสูตรคูณพร้อมท่าทางประกอบ ก่อนที่จะกลับบ้าน

วันนี้ท่องแม่ 2-5 ได้คล่องมากๆ


แม่ 5 แม่สุดท้ายละครับ ผมจะได้กลับบ้านแล้ว ตั้งใจสุดๆเลย

และแล้วพวกเขาก็ได้กลับบ้านสมใจอยาก :)

หมายเลขบันทึก: 609169เขียนเมื่อ 26 มิถุนายน 2016 13:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 มิถุนายน 2016 13:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท