"บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! การถือศีลอดนั้นได้ถูกำหนดแก่พวกเจ้าแล้ว เช่นเดียวกับที่ได้ถูกกำหนดแก่บรรดาผู้ก่อนหน้าพวกเจ้ามาแล้วเพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ยำเกรง" (Surat Al-Baqarah:183)
นั่งตะดับบูรอัลกุรอาน เวลาอ่านกุรอานอายัตนี้ 2:183 ให้ความรู้สึกว่ามี #พลัง #ความเพียงพอ ที่จะก้าวเท้าไปทันที จนบางทีทำให้ตัวเอง อ่านอายัตถัดไปอย่างไหลลื่นจนขาดการสังเกต วันนี้มาลองอ่านอีกครั้ง รู้สึกว่า เจอท่อนที่สวยงามชวนค้นหายิ่งนัก
"...แต่ผู้กระทำความดีโดย #สมัครใจ มันก็เป็นความดีแก่เขา #และการที่พวกเจ้าจะถือศีลอดนั้น #ย่อมเป็นสิ่งที่ดียิ่งกว่าพวกเจ้า #หากพวกเจ้ารู้" (Surat Al-Baqarah: 184)
แต่ก่อนตัวเองก็จะสนใจแค่ในตัวบทดุอาอฺก่อนอิฟตาฮฺ พอนั่งอ่านและตะดับบูร อายัตนี้ ทำให้นึกย้อนกลับก่อนหน้านี้ที่อัลลอฮฺสอนเราในเรื่องมารยาทการกินอาหาร
"มนุษย์เอ๋ย! จงบริโภคสิ่งอนุมัติที่ดี ๆ จากสิ่งที่อยู่ในแผ่นดิน #และจงอย่าตามบรรดาก้าวเดินของชัยฏอน #แท้จริงมันคือศัตรูที่ชัดแจ้งของพวกเจ้า" (Surat Al-Baqarah:168)
รู้สึกว่า ความสวยงามของอายัตนี้อยู่ที่ การสำรวม การจำนน ที่จะไม่ผลีผลาม หยิบอาหารมาใส่ปากอย่างมูมมาม ตะกละตะกลาม ตอบสนองภาวะอารมณ์และนัฟซูของเราโดยลืมตัว ซึ่งเป็นแบบอย่างและแนวทางของไชยตอน
ความหิวโหย อันที่จริงเป็นเนี๊ยมัตที่มีฮิกมะฮฺที่สำคัญอย่างยิ่งยวด ความหิวโหย จะสร้างความรู้สึกร่วมระหว่างผู้ศรัทธา โดยเฉพาะคนสบายและคนลำบาก เป็นความรู้สึกที่จะยึดเหนี่ยวความเป็นพี่น้องกัน
"แท้จริงบรรดาผู้ศรัทธานั้นเป็นพี่น้องกัน ดังนั้นพวกเจ้าจงไกล่เกลี่ยประนีประนอมกันระหว่างพี่น้องทั้งสองฝ่ายของพวกเจ้า และจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด หวังว่าพวกเจ้าจะได้รับความเมตตา” (Surat Al-Ĥujurāt: 10)
ความเป็นพี่เป็นน้องกัน ไกล่เกลี่ยประนีประนอมกันระหว่างพี่น้องที่สะท้อนการมีน้ำใจให้แก่กัน เชื่อมสัมพันธ์อันลึกซึ้ง ก็พลันนึกถึงอีกอายัตหนึ่งที่สวยงามยิ่งนัก นั่นคือ
"และพวกเจ้าจงยึดสายเชือก ของอัลลอฮ์โดยพร้อมกันทั้งหมดและจงอย่าแตกแยกกัน และจำรำลึกถึงความเมตตาของอัลลอฮ์ที่มีแต่พวกเจ้า ขณะที่พวกเจ้าเป็นศัตรูกัน แล้วพระองค์ได้ทรงให้สนิทสนมกันระหว่างหัวใจของพวกเจ้า แล้วพวกเจ้าก็กลายเป็นพี่น้องกันด้วย ความเมตตาของพระองค์ และพวกเจ้าเคยปรากฏอยู่บนปากหลุมแห่งไฟนรก แล้วพระองค์ก็ทรงช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากปากหลุมแห่งนรกนั้น ในทำนองนั้นแหละ อัลลอฮ์จะทรงแจกแจงแก่พวกเจ้าซึ่งบรรดาโองการของพระองค์เพื่อว่าเพวกเจ้าจะได้รับแนวทางอันถูกต้อง” (Surat 'Āli `Imrān:103)
แต่ในความเป็นจริงทุกวันนี้ ความเป็นพี่เป็นน้อง อารมณ์ความรู้สึกร่วมจากความหิวโหย (และความลำบากในด้านอื่นๆ) เหล่านั้น ได้เปลี่ยนไปจากเดิมมาก เชือกเส้นเดียวแต่ม้วนกันหลายๆกองวางไว้ จะให้มันวางเป็นม้วนเดียว ช่างเป็นสิ่งท้าทายอย่างยิ่ง ให้มันเป็นเส้นเดียวกันนั้นยิ่งยากเข้าไปใหญ่ แต่ก็เข้าใจได้ เพราะอายัตนี้
"...และหากอัลลอฮ์ทรงประสงค์แล้วแน่นอนก็ทรงให้พวกเจ้าเป็นประชาชาติเดียวกันแล้ว แต่ทว่าเพื่อที่จะทรงทดสอบพวกเจ้าในสิ่งที่พระองค์ได้ประทานแก่พวกเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงแข่งขันกันในความดีทั้งหลายเถิด ยังอัลลอฮ์นั้นคือ การกลับไปของพวกเจ้าทั้งหมด แล้วพระองค์จะทรงแจ้งให้พวกเจ้าทราบในสิ่งที่พวกเจ้ากำลังขัดแย้งกันในสิ่งนั้น” (Surat Al-Mā’idah:48)
อายัตนี้หากแม้พระองค์ประสงค์ ที่จะให้มีความง่ายดาย ความสะดวกสบายให้ทุกๆคน มันไม่ยากอะไรเลยสำหรับพระองค์ ขอเชื่อมทิ้งไว้ที่ ...เพื่อที่จะทรงทดสอบพวกเจ้าในสิ่งที่พระองค์ได้ประทานแก่พวกเจ้า...
เราให้เพราะเรามี กับเราให้เพราะเราเข้าใจ ความหมายช่างต่างกันยิ่งนัก
อัซตัฆฟิรุ้ลลอฮฺ วัลลอฮูอะลัม
ไม่มีความเห็น