ช่วงนี้ผู้เขียนได้เสนอบทความในงานวิจัย เลยอยากเล่าถึงความเป็นมาและเป็นไปของงานวิจัยชิ้นที่ 2 ซึ่งเล่นเอาตาจะแตกหรือเจ็บตามากนั่นเอง!!
เพราะแค่คิดและตั้งใจอยากจะทำคงจะไม่สำเร็จ แต่ต้องลงมือทำถึงจะได้เห็นเค้าลางบ้าง เรื่องที่สองทำเรื่องการศึกษาผลการตรวจสุขภาพของผู้มารับบริการภายในรพ.สงขลานครินทร์ จำได้ว่าช่วงแรกนั่งหาข้อมูลเก็บทีละราย ๆ ทั้ง Lab. NO เพศ อายุ ผลการตรวจรายการ Glucose BUN Creatinine Cholesterol Triglyceride Uric acid AST ALT และ ALP แล้วก็จดลงสมุดบันทึก ทำได้ 2 -3 เดือน อาศัยช่วงที่ตัวเองลงผลการตรวจไปด้วย ทำไปด้วย ตอนนั้นเจ็บตามาก ๆ มือก็จะหงิก จึงต้องพักสายตาและมือบ่อยๆ มีพี่คนหนึ่งอาสาช่วย แต่ดันจดแต่ Lab. No. เราก็ต้องไปตามเก็บใหม่อีก
ตอนนั้นพี่ปนัดดาเห็นพวกเราแล้วเกิดความสงสาร เลยแนะนำให้ไปขอข้อมูลจากหน่วยคอมฯ เผอิญผู้เขียนก็เกิดความเหนื่อยล้าแล้วด้วย เลยไปขอข้อมูลมา ซึ่งการขอข้อมูลต้องมีทั้งลายเซ็นต์ผู้บังคับบัญชา และรายละเอียดของโครงการที่ลงทะเบียนทำวิจัย ซึ่งผู้เขียนก็มีพร้อมอยู่แล้ว...
คิดว่าจะได้ข้อมูลมาจะง่าย ๆ คิดผิดถนัด คือเข้าใจว่าข้อมูลที่ได้จะเป็นราย ๆ ไป ซึ่งมีชื่อ เพศ อายุ และรายการทดสอบครบในคนคนเดียวที่มาที่คลินิกตรวจสุขภาพ ..ที่ไหนได้ข้อมูลที่ได้รับมา แยกแต่ละการทดสอบกันอยู่ คือมีข้อมูลของ Glucose ของแต่ละคนมา 12 เดือน มีข้อมูลของ BUN ของแต่ละคนที่มา 12 เดือน..
เดือดร้อนผู้เขียนต้องมาจับการทดสอบทั้งหมด 9 รายการมารวมเป็นของคนเดียวกัน เป็นพัน ๆ ซึ่งต้องอาศัยทั้งเวลา สมาธิ ไม่งั้นตาลายจับคู่ผิดราย ก็ต้องเริ่มใหม่ ซึ่งงานนี้ผู้เขียนจะเก็บถนอม Data ดิบไว้อย่างดีเป็นพิเศษ สำหรับตรวจสอบ
งานนี้ที่เจ็บตาจะแตก ก็เลยระเบิดเลย เจ็บตาและปวดตามาก จนต้องหยุดไปสักพัก จนข้อมูลเรียบร้อยได้ที่แต่ก็ยังไม่ได้ไปหาหมอสักที แต่ตอนนี้รู้ตัวว่าสุขภาพตาไม่ดีเหมือนเก่าแล้ว...
ถึงขั้นตอนวิเคราะห์กว่าจะคลำทางจับแยกกลุ่มออกเป็น 4 กลุ่มตามที่ต้องการ งานนี้เลยต้องใช้เวลา พักใจและสายตาเป็นระยะ ๆ กว่าจะเสร็จ ดู ๆ ไปงานชิ้นแรกจะเขียนง่ายซะกว่าอีก
ลองหาแนวทางศึกษา หรือขอคำแนะนำ ปรึกษากับบางคนพบว่าบอกให้ศึกษาข้อมูลย้อนหลัง 5 ปี จริง ๆ ก็เป็นความคิดที่ดีอยู่หรอก แต่ผู้เขียนขอปฏิเสธทันที เพราะแค่นี้ปีเดียว ก็ได้ทำท่าว่าจะต้องไปหาหมอตาอยู่แล้ว
สรุปว่าไม่มีงานวิจัยชิ้นไหนที่ทำได้อย่างง่ายดายเลย คิดไปคิดมาก็งง งง เหมือนกันว่าทำมาได้อย่างไร???
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำหลายท่านมาก ๆ ค่ะ เสียดายที่...