นิราศอิตาลี (๕๐)

99) ร้านนี้ดี มีไวไฟร์ จัดไว้ให้

เล่นเน็ตไป กินไป ให้สุขสันต์

กินอิ่มแล้ว ยามเย็น เห็นตะวัน

ยังพอทัน รื่นรมย์ ชมนครา

มัวเล่นเน็ต เพื่อนหาย ไปไหนหมด

จึงจดจด จ้องจ้อง ทำมองหา

ตัดสินใจ เดินเดี่ยว เที่ยวพารา

โอ้น้องยา เดินคนเดียว แห้งเหี่ยวใจ

100) เดินงงงง หลงทิศ คิดพักใหญ่

นึกขึ้นได้ โรงแรมสูง กว่าตึกไหน

แหงนหน้ามอง ฟ้าสูง ขึ้นทันใด

อ๋อนั่นไง แอมบาสเดอร์ ที่พักเรา

เห็นดังนี้ ใจชื้น รื่นแล้วหนา

ไม่ต้องหา คนนำทาง ห่างความเขลา

เล็งทิศทัน หันได้ ไม่ต้องเดา

กำหนดเอา ใจสั่งมา ขาก้าวเดิน