งานวิจัยในประเทศ

อัจฉรีย์ คงอมรสายชล (2552) ศึกษาการใช้กิจกรรมเพลงที่มีเนื้อเรื่องเพื่อส่งเสริมความรู้ด้านคำศัพท์และทักษะการฟัง พูดภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับต้น โดยใช้กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 40 คน โรงเรียนเชียงใหม่คริสเตียน อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ที่เรียนวิชาภาษาอังกฤษหลัก ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2551 โดยใช้แบบทดสอบความรู้ด้านคำศัพท์ และแบบประเมินทักษะการฟัง พูดภาษาอังกฤษ เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า หลังจากสอนโดยใช้กิจกรรมเพลงที่มีเนื้อเรื่อง ความรู้ด้านคำศัพท์ของนักเรียนสูงขึ้น ส่วนทักษะด้านการฟัง พูดของนักเรียนส่วนใหญ่ (ร้อยละ 40) อยู่ในระดับดี

สาริณี สุวรรณพันธุ์ (2553) ศึกษาการใช้กิจกรรมเพลงเพื่อส่งเสริมการออกเสียง ความรู้ทางด้านคำศัพท์ และไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้กลุ่มตัวอย่าง 20 คน ที่ศึกษาในโรงเรียนกวดวิชาแห่งหนึ่งใน อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ผลการวิจัยพบว่า การออกเสียงภาษาอังกฤษของผู้เรียน หลังการเรียนโดยใช้กิจกรรมเพลงในแต่ละแผน ผู้เรียนทั้งหมดผ่านเกณฑ์ร้อยละ 50 ตามที่กำหนดไว้ โดยร้อยละ 75 ของผู้เรียนออกเสียงได้ในระดับดีมาก และร้อยละ 25 ของผู้เรียนออกเสียงได้ในระดับดี ส่วนความรู้ทางด้านคำศัพท์และด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของผู้เรียนเพิ่มขึ้นหลังจากการเรียนโดยใช้กิจกรรมเพลง

สุรพันธ์ กุศลส่ง (2543) เปรียบเทียบความสามารถและทัศนคติในการฟัง – พูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการสอนตามแนวทฤษฎีธรรมชาติประกอบกับการจัดกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ กับการสอนตามคู่มือครู กลุ่มละ 40 คน ผลพบว่า นักเรียนที่ได้รับการสอนตามแนวทฤษฎีธรรมชาติประกอบกับการจัดกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ มีความสามารถและทัศนคติในการฟัง – พูด ภาษาอังกฤษ ในช่วงหลังการทดลองสูงกว่าช่วงก่อนการทดลอง และสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการสอนตามคู่มือครูด้วย

ศรีบังอร จุ้ยศิริ (2550) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสนใจในวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนอัสสัมชัญ กรุงเทพมหานคร ที่เรียนวรรณคดีไทยโดยใช้เพลงประกอบการสอนกับการสอนแบบปกติ กลุ่มละ 50 คน ผลการศึกษาพบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสนใจในวิชาภาษาไทยของนักเรียนที่ได้รับการสอนโดยใช้เพลงประกอบการสอนในช่วงหลังการทดลองสูงกว่าช่วงก่อนการทดลอง และสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการสอนแบบปกติ

สายสุนี เอี่ยมอิทธิพล (2550) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อการเรียนภาษาอาหรับเพื่อการสื่อสารสำหรับผู้เริ่มเรียนโดยใช้เพลงประกอบการสอนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสุเหร่าใหม่ เขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร โดยใช้กลุ่มตัวอย่าง 44 คน นับถือศาสนาอิสลาม 36 คน และนับถือศาสนาพุทธ 8 คน ผลการวิจัยพบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติของนักเรียนที่มีต่อวิชาภาษาอาหรับเพื่อการสื่อสารสำหรับผู้เริ่มเรียนอยู่ในระดับดี

รายการอ้างอิง

ศรีบังอร จุ้ยศิริ. (2550). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสนใจในวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่เรียนวรรณคดีไทยโดยใช้เพลงประกอบการสอนกับการสอนแบบปกติ. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต การมัธยมศึกษา, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สายสุนี เอี่ยมอิทธิพล. (2550). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อการเรียนภาษาอาหรับเพื่อการสื่อสารสำหรับผู้เริ่มเรียนโดยใช้เพลงประกอบการสอนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสุเหร่าใหม่ เขตหนองจอกกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต การวัดผลการศึกษา, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สาริณี สุวรรณพันธุ์. (2553). การใช้กิจกรรมเพลงเพื่อส่งเสริมการออกเสียง ความรู้ทางด้านคำศัพท์และไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต การสอนภาษาอังกฤษ, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุรพันธ์ กุศลส่ง. (2543). การเปรียบเทียบความสามารถและทัศนคติในการฟัง–พูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการสอนตามแนวทฤษฎีธรรมชาติประกอบกับการจัดกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์กับการสอนตามคู่มือครู. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต การมัธยมศึกษา, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อัจฉรีย์ คงอมรสายชล. (2552). การใช้กิจกรรมเพลงที่มีเนื้อเรื่องเพื่อส่งเสริมความรู้ด้านคำศัพท์และทักษะการฟัง พูดภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับต้น. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต การสอนภาษาอังกฤษ, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.