บทเรียนเรื่อง การใช้คำกริยา Verb

การใช้คำกริยาVerb

Verb มีอยู่ด้วยกัน3 ชนิดคือ 

1. Verb to be

2. Verb to do

3. Verb to have

Verb to be

ได้แก่be, is, am, are, were, was กริยาทั้ง6 นี้เมื่อประกอบกับคำนามหรือสรรพนามซึ่งเป็นประธานของประโยคเช่นI หรือYou หรือThe boy แล้วถ้าเป็นกริยาช่วยก็ไม่มีคำแปลแต่ถ้าเป็นกริยาแท้ก็แปลว่าเป็นอยู่คือเช่น

I am a handsome man. ฉันเป็นผู้ชายรูปหล่อคนหนึ่ง

Danai is my father. ดนัยเป็นบิดาของฉัน

และในหลักเกณฑ์ของการใช้คำกริยาต่างๆของVerb to beจะมีดังนี้

is, am, areและbeเป็นรูปกริยาของปัจจุบันคือใช้ในประโยคคำพูดซึ่งหมายถึงอาการหรือกริยาที่แสดงอยู่ในขณะนั้นหรือปัจจุบัน

ถ้าเป็นอดีตกาลจะเปลี่ยนis, am, areจะเปลี่ยนเป็นwasหรือwereหรือถ้าเป็นอดีตกาลสมบูรณ์จะต้องใช้beenการใช้กริยากับประธานของประโยคก็จะต้องบังคับใช้ให้ถูกต้องกับประธานซึ่งเป็นคำนามหรือคำสรรพนามอย่างแท้จริงคือ

I                                 ต้องใช้ am (ใช้เฉพาะI คำเดียว) 

You, They, We          ต้องใช้ are

He, She, It                 ต้องใช้ is 

ประธานหรือคำนามที่เป็นเอกพจน์ใช้  is

ประธานที่เป็นคำนามที่เป็นพหูพจน์ใช้ are

อดีตกาลเอกพจน์ใช้ was 

อดีตกาลพหูพจน์ใช้ were

ข้อสังเกตคำกริยาamนั้นจะมีเฉพาะกับคำสรรพนามคือI เท่านั้นไม่มีการนำไปใช้กับประธานหรือคำนามหรือสรรพนามอื่นๆเลยส่วนคำกริยาwas และwere นั้นเมื่อใช้กับคำสรรพนามจะเป็นดังนี้ 

I         ใช้ was

He     ใช้  was

She   ใช้  was

We    ใช้  were

They  ใช้ were

Verb to be มีหลักการใช้ดังนี้

ถ้าเป็นกริยาสำคัญในประโยคมีความหมายว่าเป็นอยู่คือ

ใช้วางข้างหน้ากลุ่มคำ adjective (คำคุณศัพท์)

ใช้เป็นกริยาช่วยในโครงสร้างของประโยคContinuous (ประโยคที่มีกริยาing)

ใช้เป็นกริยาช่วยในโครงสร้างของประโยคPassive Voice (ประโยคที่ประธานเป็นผู้ถูกกระทำ) 

หลักการใช้กับประธานในประโยค

1. ถ้าประธานที่เป็นเอกพจน์บุรุษที่3 ซึ่งได้แก่He She It หรือชื่อคนคนเดียวสัตว์ตัวเดียวและสิ่งของอันเดียวที่ถูกกล่าวถึงVerb to be ที่ใช้คือisเช่น*He is a teacher. *Sam is a singer. (Sam = ผู้ชายคนเดียวที่ชื่อ Samเป็นเอกพจน์) *She is in the room. *My father is sleeping. (My father = พ่อของฉันคือผู้ชายคนเดียวเป็นเอกพจน์) * It is a dog. *The pencil is on the table 2. ถ้าประธานเป็นเอกพจน์บุรุษที่ 1 (ผู้พูดคนเดียว) ซึ่งได้แก่ I Verb to be ที่ใช้คือam * I am a student. I am under the table. 3. ประธานเป็นพหูพจน์ทุกบุรุษซึ่งได้แก่We You Theyหรือชื่อคนหลายสัตว์หลายตัวและสิ่งของหลายอันที่ถูกกล่าวถึงVerb to be ที่ใช้คือareเช่น* We are nurses. *My father and I are in the room. * They are policemen. *Suda and her friends are under the tree. * You are very good. *The players are in the playground. การสร้างประโยคที่มีVerb to be ให้เป็นประโยคปฏิเสธ . มีวิธีการดังนี้เติมnotลงไปในตำแหน่งที่เรียงต่อจากVerb to be หลัง is, am, are เช่น* He is not in the room. *I am not a child. * They are not teachers. *Suda is not reading. หมายเหตุรูปย่อของปฏิเสธVerb to be คือis notย่อเป็น isn't am notจะไม่ใช้รูปย่อare not ย่อเป็นaren't

การทำประโยคที่มีVerb to be ให้เป็นประโยคคำถามYes No Question มีหลัก   การดังนี้ 

เอาVerb to be มาวางหน้าประโยคและเอาประธานของประโยคมาวางเรียงต่อจากVerb to be หลังจบประโยคต้องใส่เครื่องหมายคำถามเช่นHe is in the room. เปลี่ยนเป็น Is he in the room ?

They are soldiers เปลี่ยนเป็น Are they soldiers?

I am a boy. เปลี่ยนเป็น Am I a boy ?

Verb to be เป็นคำกริยาในภาษาอังกฤษมีความหมายว่าเป็นอยู่คือ

Verb to be ผันได้หลายรูปตามตัวประธานของประโยค

(ตัวประธานคือคำนามที่เป็นเจ้าของกริยาอาการในประโยคมี3 รูปคือis am are

เช่น He She It ใช้ is You We They ใช้are I ใช้ am

Example

1. I am tall.                                    1. ฉันสูง

2. I am thirteen years old.           2. ฉันมีอายุ13 ปี

3.You are Jan.                              3. เธอคือแจน

4. We are not happy.                   4. พวกเราไม่มีความสุข

5. It isn't a rabbit.                         5. มันไม่ใช่กระต่าย

6. They are students.                   6. เขาทั้งหลายคือนักเรียน

7. He is a handsome man.           7. เขาเป็นคนรูปหล่อ

8. She is very beautiful.               8. เธอเป็นคนสวย

9. Nid and Noi aren't here.           9. นิดและน้อยไม่ได้อยู่ที่นี่

10. Jan is not lazy.                       10. แจนไม่ใช่คนขี้เกียจ

The verb be can be an auxiliary verb คำกริยาช่วยor a main verb คำกริยาแท้in English.ดูการใช้ Be เป็นคำกริยาแท้ Be as a main verb คำกริยาแท้ in the Simple Present (am, are, is)

affirmative	negative
I:
I am from England.	I am not from England.
he, she, it:
He is from England.	He is not from England.
we, you, they:
We are from England.	We are not from England.

be as a main verb in the Simple Past (was, were)

affirmative	negative
I, he, she, it:
I was here.	I was not here.
we, you, they:
We were here.	We were not here.

be as an auxiliary verbคำกริยาช่วย in the Present Progressive (am, are, is)

affirmative	negative
I:
I am reading a book.	I am not reading a book.
he, she, it:
He is reading a book.	He is not reading a book.
we, you, they:
We are reading a book.	We are not reading a book.