ทานอาหารให้เป็นยา

ทานอาหารให้เป็นยา

เราโดยทั่วไปทานตามใจอยาก อยากจะทานนั่นทานนี่
แต่เราสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตนเองจากทานตามใจอยากมาเป็นทานอาหารให้เป็นคุณและเป็นยาแก่ร่างกายเรา

ย้อนหลังไปประมาณปี 48 เกิดจุดเปลี่ยนแปลงชีวิตหลายเรื่อง ข้าพเจ้าเริ่มมีความสนใจในกาใช้ชีวิตแบบตามแนววิถีธรรมชาติ เริ่มศึกษาและทดลองปฏิบัติด้วยตนเอง ทานอาหารแบบมังสวิรัติ ส่วนเกินต่างที่พอกพูนในร่างกายเริ่มหายไป สุขภาพร่างกายแข็งแรงขึ้น วิ่งได้นานเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร ว่ายนำได้นานครั้งละ1- 2 ชั่วโมง ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าสนใจ เพราะในช่วงนั้นไม่ทานเนื้อสัตว์แต่พละกำลังดีขึ้น


อาการของไวรัสตับอักเสบหายไป
อาการของโรคภูมิแพ้ดีขึ้น

3 ปีย้อนหลัง
เริ่มหันกลับมาทานเนื้อสัตว์ ออกกำลังกายน้อยลง ทำงานมากขึ้น พักผ่อนได้น้อย แต่ต้นทุนร่างกายก็ยังดีอยู่ สมาธิดีขึ้นพักในระดับลึกได้มากขึ้น

Absofe อารมณ์โกรธ อารมณ์ร้อนของผู้คนมากขึ้น
สะท้อนได้ว่ากำลังของจิตและกายดีขึ้น
แต่พักหลังพลังแห่งความร้อนทางจิตใจของผู้คนปะทุมากขึ้น กรอบกับพลังความร้อนในร่างกายของเราก็มีอยู่ แล้วอวัยวะต่างๆภายในร่างกายต้อง Absofe ความร้อนไว้ ร่างกายเริ่มเสียสมดุล สะท้อนได้จาก ภูมิคุ้มกันลดลง เป็นหวัดเป็นไข้ ที่สุดตับของเสียออกจากร่างกายไม่ทัน พิษร้อนต่างๆ จึงแผ่ซ่านไปตามส่วนต่างๆ

เกิดอาการปวดเมื่อยตามกล้ามเนื้อ ใบหน้าเป็นสิวเป็นฝ้า เป็นต้น

เมื่อเราหาสาเหตุเจอ
เราก็มุ่งตรงไปแก้ที่เหตุ
อุเบกขา คือธรรมะอันลึกซึ้ง หากสภาวะจิตอุเบกขาไม่ได้ สภาวะร้อนจะเกิดขึ้นได้หลังจากเมตตา-กรุณาทำหน้าที่ไปแล้ว

ถ้าอาการของอุเบกขาทำงาน จะไม่เพียงแค่ความเย็นเกิดขึ้น ความนุ่มนวลอ่อนโยนก็เกิดขึ้นด้วย

สวนเรื่องทางกายภาพ
ต้องปรับจุดบกพร่องของพฤติกรรมการใช้ชีวิต
โดยเฉพาะเรื่องอาหาร การนอน แต่นี่เป็นเพียง 20 เปอร์เซนต์เท่านั้น
อีก 80 เปอร์เซนต์คือการภาวนาให้เข้าใจถึงความจริงของธรรมชาติ

...
๒๖ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๗
ถอดบทเรียน

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

ค่ะเห็นด้วยอย่างยิ่ง ทานอาหารให้เป็นยา ขอบคุณมากค่ะ