สมมติฐานว่า "ถ้าปาดปากถุงเห็ดนางฟ้าออก แล้วเห็ดนางฟ้าจะออกดอกอีกครั้งแน่ๆ"


              ผู้เขียน ซื้อก้อนเห็ดนางฟ้าภูฐาน มาเลี้ยงดูให้ออกดอก เป็นครั้งที่ 5 แล้ว ก็พอจะรู้แนวทางการเลี้ยงอยู่บ้าง รู้ว่าอากาศร้อนชื้นเห็ดนางฟ้าจะออกดี แต่นี่ซื้อก้อนเห็ดมาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 200 ก้อน ได้ดอก 2 กก.แล้วหยุดหายไปเลย รดน้ำไงก็ไม่ออกอีก ผู้เขียนก็เลยไม่สนใจ ไม่ออกก็ไม่ต้องออก ไม่เร่งรัดอะไร แต่คิดว่าทำไมนะเห็ดจึงไม่เกิดดอกให้กินเลย ที่เหลือก็ขาย แจก ตามอารมย์ ดูแล้วความชื่นน่าจะไม่พอ  เมื่อวานและวันก่อนๆฝนตก ติดต่อกันหลายวัน ก็คิดถึงเห็ดที่ไม่มีดอกขึ้นมาอีก ก็ยังไม่มีดอกให้เห็น แต่สังเกตเห็นที่ปากถุงมีสีดำและน้ำตาล(ไม่ใช่เชื้อรา)แต่เป็นรอยปลวกน่าจะกินเส้นใย เลยตัดสินใจ เอาคัดเตอร์ปาดด้านหน้าที่มีสีดำออกให้หมดเพราะคิดว่า น่าจะกั้นไอน้ำไม่ให้เข้าไปในก้อนเห็ด แล้วเรียงใหม่ให้ด้านที่ตัดไว้ด้านหน้าทางเดียวกัน แล้วรดน้ำด้านบนและฉีดฝอยที่รอยแผลที่ตัดออกบ้าง แล้วใช้พลาสติกคุมด้านหน้า กันความชื้นออกนิดหน่อย ผ่านไป 24 ชั่วโมง เมื่อกี้ไปดู น่าชื่นใจ เราตั้งสมมติฐานถูกว่า  "ถ้าปาดปากถุงเห็ดนางฟ้าออก แล้วเห็ดนางฟ้าจะออกดอกอีกครั้งแน่ๆ"   (เห็ดถูกปิดด้านหน้าด้วยขี้เลื่อยที่ปลวกกินไว้) พรุ่งนี้คงเก็บได้ประมาณ 1 กก. ขายกก.ละ60 บาท แบ่งถุงละครึ่งกก. ลูกค้าก็ข้างบ้านบ้าง น้องๆที่สำนักงานบ้าง แม่ค้าที่สำหนักงานบ้าง ซึ่งส่วนใหญ่จะสั่งนะถึงจะได้กิน มีการจองล่วงหน้าเป็นอาทิตย์   แรกๆจะแจกก่อน เขาก็ไม่ซื้อนะ พอกินเห็ดป้าแต๋วแล้วไม่กินเห็ดตลาดเลย หลายคนพูด แบบนั้น(เริ่มติดใจ)  บอกว่าเก็บได้นานโดยไม่ต้องใส่ตู้เย็น(2วัน) ปกติถ้าซื้อที่ตลาดแค่เช้าไปเย็นก็เน่าแล้ว เหม็นมาก ที่เขาแน่ใจคือไม่มียาฆ่าแมลง 100% 

 

            ผู้เขียนลงทุน และช่วยกันทำเช่นรดน้ำกับอ๋องน้อย เพื่อฝึกให้รู้ว่า กว่าจะได้เงินมา มันเหนื่อย ถ้าวันเสาร์-อาทิตย์ มีเห็ด เขาจะขี่จักรยาน ไปขายที่ข้างบ้าน ใส่ถุงละ 20 บาทบ้าง 30 บาทบ้าง ไม่พอขาย  แล้วเขาก็เก็บตังค์ใส่กระปุกออมสินเอง  เมื่อก่อนใช้เงินเก่ง เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยใช้เลย  สิ่งที่เห็นคือ เขาชอบทำนะ ดูมีความสุข เขาจะได้อยู่กับธรรมชาติ ต้นไม้ใบหญ้า        เหมือนที่ปู่ของผู้เขียนพาผู้เขียนไปเดินดูต้นไม้ ต้นโน้นต้นนี้ที่กำลังออกดอกออกผล แล้วก็เก็บไว้ให้ผู้เขียนคนเดียว  เมื่อไปหาปู่ ส่วนพ่อก็ทำสวนทั้งที่รับราชการ ผู้เขียนเลยรับสืบทอดมาโดยไม่รู้ตัว ตั้งแต่เด็กจนแก่ เลี้ยว555  ทำงานราษฎร์งานหลวงเยอะแยะมากมาย มีส่วนที่ต่างคือไม่ป่วยเลย ระยะ 2-3 ปีที่ผ่านมา แข็งแรงขึ้นกว่าเดิมทั้งที่แก่กว่าเดิม เป็นงานอดิเรกที่มีความสุขและได้ตังค์ด้วย

หมายเลขบันทึก: 570568เขียนเมื่อ 16 มิถุนายน 2014 23:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน 2014 23:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

เป็นบันทึกดี ๆ ที่มากด้วยสาระจ้ะ   ขอบคุณที่แบ่งปัน

จริงครับ ที่ฟิตเนสเราก็ทำเช่นเดียวกันและได้เห็ดออกมาอย่างต่อเนื่องได้อีก

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท