ขนุนผู้ต่ำต้อย...นิทาน.. [คุณภาพสูง].mp3
เรารู้ว่าหนังสือไม่ใช่วิธีการที่จะให้คนอื่นมาคิดแทนเราในทางตรงข้าม มันคือเครื่องมือที่กระตุ้นให้เราคิดได้ไกลมากยิ่งขึ้น
ครูเปิดประตูให้แต่คุณจะต้องเดินเข้าไปด้วยตัวคุณเอง
ความหิวแก้ด้วยอาหารความเขลาแก้ด้วยการศึกษา
ถ้าไม่ศึกษาเพิ่มเติมขึ้นทุกๆ วันก็จะล้าหลังลงทุกๆ วัน
การศึกษาเปรียบเสมือนพายเรือทวนน้ำถ้าไม่รุดหน้าก็ถอยหลัง
เลี้ยงลูกชายโดยไม่ให้การศึกษาก็เหมือนเลี้ยงลา เลี้ยงลูกสาวโดยไม่ให้การศึกษา ก็เหมือนเลี้ยงหมู
เงียบลง คุณจึงจะคิดได้ถ้าคุณไม่เงียบ คุณจะไม่ได้ยินทุกอย่างที่คนพูดกับคุณ
เพราะว่าใจคุณพะวงอยู่กับสิ่งที่คุณคิดว่าคุณรู้แล้วเรียนรู้ที่จะฟัง ฟังด้วยหัวใจของคุณ
หนังสือทุกเล่มอ่านอย่างละเอียดแบบขบเคี้ยวเพื่อให้ได้เนื้อแท้ของมัน
ผู้ใดรู้จักใช้พู่กันจะไม่ต้องขอทานเขากิน
อุดมการณ์เล็กนิดเดียว แต่ใจใหญ่ผลสุดท้ายย่อมแย่ ลังเลโลเล สุดท้ายย่อมเสียใจ
เรียน จึงรู้ว่าตนเองด้อยความรู้ สอนจึงรู้ว่าลำบาก
ผู้ที่รู้ว่าด้อยความรู้จึงจะเตือนตัวเองได้ ผู้ที่รู้ว่าลำบาก จึงจะฝึกตนให้เข้มแข็ง
ไม่เป็นจึงต้องเรียนไม่รู้จึงต้องถาม
พูดถึงอะไรสำคัญที่สุดความประพฤติย่อมสำคัญที่สุด
การเรียนภาษาต่างประเทศนั้นไม่ยากมันก็เหมือนกับการคบเพื่อน ยิ่งคบก็ยิ่งคุ้นเคย พบหน้ากันทุกวันมิตรภาพก็ยิ่งสนิทแน่นแฟ้น
คนที่เก่งทุกทางแท้จริงคือคนที่ไม่มีอะไรเก่งจริงสักอย่าง คนที่รอบรู้ไปหมดทุกเรื่องแท้จริงคือคนที่ไม่เชี่ยวชาญอะไรเลย
อย่ากลัวที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆสิ่งที่ต้องกลัวอย่างเดียวคือการหยุดนิ่ง
คนที่เอาชนะผู้อื่นได้เป็นคนเข้มแข้งคนที่เอาชนะตัวเองได้เป็นคนที่มีอำนาจ
คนรวย วางแผนสำหรับวันพรุ่งนี้คนจนวางแผนแค่วันนี้
มีหนังสือตั้งเล่มเกวียนก็ไม่เท่ามีครูคนเดียว
คนชั้นต่ำแต่มีการศึกษาดีมีประโยชน์ต่อบ้านเมือง คนชั้นสูงแต่ไร้การศึกษา จะมีประโยชน์อะไร
ความฉลาดประกอบไปด้วยการรู้จักใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์
อย่ายอมแพ้ ตราบเท่าที่ยังมีความหวังแต่อย่าหวังจนเกินเหตุผล เพราะนั่นสะท้อนให้เห็นถึงความปรารถมากกว่าการพินิจพิจารณา
ในโลกนี้ไม่มีอะไรนุ่มหรือบางกว่าน้ำแต่การที่น้ำสามารถกัดเซาะสิ่งที่แข็งอย่างไม่ยอมจำนนนั้นไม่มีอะไรจะเทียบได้
ความจริงที่ว่าคนอ่อนแอกว่าเอาชนะคนแข็งแรงกว่าได้คนที่หยาบกระด้างต้องพ่ายแพ้ คนที่อ่อนโยน เป็นสิ่งที่ทุกคนรู้ แต่ไม่มีใครทำตาม
คนที่ยิ้มแทนที่จะโกรธคือคนที่เข้มแข็งกว่าเสมอ
ต้นไม้ต้นใหญ่ๆเกิดจากกล้าไม้ต้นเล็กๆ หอสูงเสียดเมฆา ฐานรากเตี้ยติดดิน
การเดินทางหลายพันลี้เริ่มจากการก้าวเท้าก้าวแรก
ความยิ่งใหญ่ของอุดมการณ์มิได้อยู่ที่การชนะผู้อื่น แต่อยู่ที่การชนะตัวเอง
ผู้มีใจตั้งมั่นย่อมชนะฟ้าผู้ไร้ความตั้งมั่น ฟ้าย่อมชนะคน
ผู้ที่ขาดความเข้มแข็งทางจิตใจทำสิ่งใดก็ไม่บรรลุ
ทะเลรองรับแม่น้ำร้อยสายได้จึงกว้างใหญ่ไพศาล บุคคลผู้สูงส่ง เข้มแข็งเพราะไร้กิเลสตัณหา
ผู้ที่ขาดคุณธรรมย่อมไม่มีอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ ผู้ที่ขาดความรู้ ย่อมไม่มีสายตาอันกว้างไกล
จิตมั่นความชั่วร้ายทั้งปวงย่อมไม่อุบัติ จิตสงบ จักไม่สนใจเรื่องทั้งปวง
ผู้ที่มีอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่จักไม่ยุติกลางคัน
การสร้างเนื้อสร้างตัวเป็นเรื่องลำบากการธำรงไว้ซึ่งความสำเร็จยิ่งลำบาก แต่ผู้ที่รู้ว่าลำบากจักไม่ลำบาก
เกียรติยศย่อมเกิดจากการกระทำที่สุจริต
ถ้าคุณหัวเสีย คุณจะเสียหัว
อย่าไล่สุนัขให้จนตรอก อย่าต้อนคนให้จนมุม
อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คือ อำนาจของคนพาลอำนาจที่ปราศจากความเมตตา คือ อำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย
ถ้าคุณคิดจะเป็นใหญ่ คุณก็จะได้เป็นใหญถ้าคุณคิดอยากเป็นอะไร คุณก็จะได้เป็นสิ่งนั้น
เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย เพราะเชี่ยวชาญมิใช่เพราะโอกาส เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย ดังนี้แล้ว "ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"
นกทำรังให้ดูไม้ ข้าเลือกนายให้ดูน้ำใจ
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุดผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติ คือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น
จริงคือลวง ลวงคือจริงถ้าคุณคิดว่าข้าศึกมีทางเลือกเพียง 2 ทาง จงแน่ใจได้ว่าเขาจะเลือกทางที่ 3
ถ้าสติไม่มา ปัญญาก็ไม่มี
มังกรถ้าไร้หัว หางก็ตีกันเอง ถ้าคานบนเอนคานล่างก็เบี้ยว ถ้าเสาเอกเฉียง เสาโทก็เฉ
คนมองไม่เห็นการณ์ไกล ภัยก็จะมาถึงตัวคนไม่รู้จักตัดไฟ ภัยก็จะน่ากลัว
ยามเรืองรุ่งพุ่งเปรี้ยงดุจเสียงฟ้าแม้เทวายังสยบหลบทางให้ จะหยิบดาวเดือนชมก็สมใจ คงร้องให้วันหนึ่งแน่ คราวแพ้มี
ไม้คดใช้ทำขอเหล็กงอใช้ทำเคียว แต่คนคดเคี้ยวใช้ทำอะไรไม่ได้เลย
เล่นหมากรุก อย่าเอาแต่บุกอย่างเดียวเดินหมากรุกยังต้องคิด เดินหมากชีวิต จะไม่คิดได้อย่างไร
เมื่อเสียหลักก็ต้องหลบอย่างฉลาดเมื่อพลั้งพลาดต้องรู้หลึกใส่ปลีกหาง ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆทำ ค่อยคลำทางจึงจะย่างสู่จุดหมายเมื่อปลายมือ
ปลาใหญ่มักตายน้ำตื้น
เกียรติยศย่อมเกิดจากการกระทำที่สุจริต
ถ้าสติไม่มา ปัญญาก็ไม่มี
เมื่อใครสักคนหนึ่ง ทำผิดท่านอย่าเพิ่งตำหนิหรือต่อว่าเขาเพราะถ้าท่านเป็นเขาและตกอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นเดียวกับเขาท่านอาจจะตัดสินใจทำเช่นเดียวกับเขาก็ได้
การบริหารคือการทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยมือผู้อื่น
ผู้ปกครองระดับธรรมดาใช้ความสารมารถของตนอย่างเต็มที่ ผู้ปกครองระดับกลาง ใช้กำลังของคนอื่นอย่างเต็มที่ผู้ปกครองระดับสูง ใช้ปัญญาของคนอื่นอย่างเต็มที่
อ่านคนออก บอกคนได้ ใช้คนเป็น
เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ใช่ หรือ อาจจะ"เขามีความหมายว่า "อาจจะ" เมื่อนักการฑูตพูดว่า "อาจจะ" เขามีความหมายว่า "ไม่"เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ไม่" เขาไม่ใช่นักการฑูตเพราะนักการฑูตที่ดีจะไม่ปฏิเสธใคร
เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ไม่" หล่อนมีความหมายว่า "อาจจะ" เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "อาจจะ" หล่อนมีความหมายว่า "ใช่ หรือ ได้"เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ใช่ หรือ ได้" หล่อนไม่ใช่สุภาพสตรี
คิดทำการใหญ่ อย่าสนใจเรื่องเล็กน้อย
ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถมองเห็นคิ้วของตน คนส่วนใหญ่ใส่ใจกับผลได้ระยะสั้นเท่านั้นแต่คนฉลาดอย่างแท้จริงจะมองไปยังอนาคต
อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คือ อำนาจของคนพาลอำนาจที่ปราศจากความเมตตา คือ อำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย
ยามเรืองรุ่งพุ่งเปรี้ยงดุจเสียงฟ้าแม้เทวายังสยบหลบทางให้ จะหยิบดาวเดือนชมก็สมใจ คงร้องให้วันหนึ่งแน่คราวแพ้มี
ตัดไผ่อย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าเหลือลูก คิดทำการใหญ่ใจคอต้องเหี้ยมหาญ
ข้าพเจ้ายอมทรยศต่อคนทั้งโลกดีกว่าให้คนในโลกทรยศต่อข้าพเจ้า
เป็นแม่ทัพแล้วไม่กล้าตัดหัวคนเป็นแม่ทัพที่ดีไม่ได้
คนฉลาดปราดเปรื่อง เขานั่งนิ่งสงวนคม
ไม่มีใครเลี้ยงอาหารใครเปล่า ๆโดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทน
ศัตรูที่ร้ายเหลือ ไม่เท่าเกลือเป็นหนอน
ความรู้ คือ อำนาจ
นั่งภูดูเสือ กัดกัน
เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคนฉะนั้นจึงอย่าประมาท
ถ้าเป็นกษัตริย์ แล้ว ไม่โลภ ก็ เป็นกษัตริย์ที่ดีไม่ได้ ถ้าเป็นนักบวชแล้วโลภ ก็ เป็นนักบวช ที่ดีไม่ได้
ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถมองเห็นคิ้วของตน
น้ำไหลลงสู่ที่ต่ำฉันใดเราก็กลายเป็นคนฉลาดในช่วงเวลาลำบากฉันนั้น
ดวงอาทิตย์ทำให้ทุกสิ่งกระจ่างชัด แต่เรายังต้องทำความเข้าใจในส่วนที่มืด ซึ่งยังคงดำรงอยู่
ก้านไม้ขีดริษยาแสงเทียน...ทั้งที่ต่างเผาผลาญตัวเองให้มอดไหม้
หัวใจบรรจุโลกเอาไว้ได้ทั้งใบ...แต่ซ่อนรักในใจนั้นกลับยากยิ่ง
จะเพ้อพร่ำรำพันจะโศกศัลย์รัญจวนจะร้องไห้คร่ำครวญจะล้างเท้านวลแม่ด้วยน้ำตาใจลูกจะผูกคู่ กตัญญูกตเวทิตาร้อยด้วยดวงวิญญาเป็นมาลาเทิดพระคุณ
ในกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวปลาย่อมว่ายทวนน้ำเสมอปลาที่ลอยตามน้ำก็มีแต่ปลาตายมนุษย์ต้องต่อสู้กับอุปสรรคเหมือปลาว่ายทวนน้ำผู้ที่ปล่อยชะตาไปตามเหตุการณ์ก็เหมือนคนที่ตายแล้ว
ว่าวจะลอยขึ้นสูงได้เพราะเหตุที่ต้านลมถ้าหมดลมว่าวก็ตกมนุษย์เราจะขึ้นสูงอยู่ได้ก็เพราะต้องต่อสู้อุปสรรคชีวิตที่ไม่เคยพบอุปสรรคจะหาทางก้าวหน้าไม่ได้เลย
ชีวิตคือการต่อสู้ศัตรูคือยากำลังอุปสรรคคือหนทางแห่งความสำเร็จขอให้เราทั้งหลายพึงใจในการต่อสู้ยินดีเผชิญหน้ากับศัตรูและกล้าฝ่าฟันอุปสรรค
ดอกไม้งามได้เพราะ รูปลักษณ์และสีสันคนจะงามได้เพราะ พระธรรม
การยินดีในธรรมย่อมชนะความยินดีทั้งปวงรสแห่งธรรมย่อมชนะรสทั้งปวงการให้ทานธรรม ย่อมชนะการให้ทานทั้งปวง
ยิ้มแย้มอย่างแจ่มใสเห็นใครทักก่อนนี่คือ.. วิธีแสดงเสน่ห์แบบง่ายๆ แต่ให้ผลมาก
ทุกชีวิตย่อมมีปัญหาปัญหามีมาให้แก้ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม การแก้ปัญหา เป็นหน้าที่ของชีวิต
บางคนมีวัตถุอำนวยความสะดวกมากแต่ยังหาสุขไม่ได้บางคนมีวัตถุอำนวยความสะดวกไม่มากแต่หาสุขได้ สุขหรือไม่สุข....ไม่ได้ขึ้นอยู่กับวัตถุแต่ขึ้นอยู่ที่ใจที่มองเห็นความเป็นจริงของโลกและชีวิตจนสามารถปล่อยวางคลายความยึดมั่นได้
การให้อภัยไม่ต้องลงทุนอะไรเลยแต่การแก้แค้นลงทุนมาก
เวลาเป็นยารักษาความทุกข์ถ้าเราปล่อยให้ผ่านไปยิ่งนานเท่าไรความทุกข์ก็ยิ่งลดลงและอาจจะหายไปในที่สุด
การสะกิดคุ้ยเขี่ยความผิดพลาดของผู้อื่นปมด้วยของผู้อื่น มีแต่จะทำให้เขาเสียใจและอาจทำให้เสียมิตรส่วนรา.... ไม่ได้อะไรเลย
เรายังเคยเข้าใจผิดผู้อื่นถ้าคนอื่นเข้าใจเราผิดบ้างก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องแปลกอะไรทำไมต้องเศร้าหมองในเมื่อเราไม่ได้เป็นอย่างที่ใครเข้าใจ
อย่าโกรธฟุ่มเฟือยอย่าโกรธจุกจิกอย่าโกรธไม่เป็นเวลา อย่าโกรธมากจะเสียสุขภาพกายและสุขภาพจิต
คนที่ถูกนินทาด่าว่ามีอยู่ทั่วไปถ้าจะเพิ่มเราเป็นผู้ถูกนินทาเข้าไปอีกสักคน จะเป็นไรไป
การนินทาว่าร้ายเป็นเรื่องของเขาการให้อภัยเป็นเรื่องของเรา
การชอบพูดถึงความดีของเขาคือความดีของเราการชอบพูดถึงความไม่ดีของเขา คือความไม่ดีของเรา
เราเข้าใจเขาผิดเรายังรู้สึกเสียใจเขาเข้าใจเราผิด ถึงเขาไม่พูด เขาก็คงรู้สึกเสียใจบ้างเหมือน
แท้ที่จริงแล้ว เรามีความทุกข์คนอื่นเขาก็มีความทุกข์เพียงแต่เขาไม่ได้บอก ว่าเขามีทุกข์การมีทุกข์จึงเป็นเรื่องธรรมดาของคน
โทษคนอื่นแก้ไขอะไรไม่ได้โทษตนเองแก้ไขได้
แก้ตัวไม่ได้ช่วยอะไรแต่แก้ไขช่วยให้ดีขึ้น
คนรู้ธรรมะชอบเอาชนะคนอื่นคนปฎิบัติธรรม ชอบเอาชนะตนเอง
แม้ไม่ยิ่งใหญ่ แม้ไม่ร่ำรวยแม้ไม่เด่นดังแต่ถ้าได้มีชีวิตอยู่อย่างไม่เบียดเบียนตนเองไม่เบียดเบียนคนอื่นและทำประโยชน์ให้สังคมบ้างย่อมไม่เสียที ที่ได้เกิดมาเป็นคน
ตัวพยาบาทน่ากลัวนักสามารถทำลายตัวเองได้ทำลายผู้อื่นได้ ต้องทำลายตัวพยาบาทก่อน ก่อนที่มันจะทำลายเรา และทำลายผู้อื่น
ในโลกนี้ที่เขาฉลาดกว่าเราก็มีโง่กว่าก็มีรวยกว่าก็มี จนกว่าก็มี สวย หล่อกว่าก็มีฉะนั้นอย่าเย่อหยิ่งทะนงตนหรือโศรกเศร้าไปเลย
ความโกรธไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปมันจะมาตอนเราเผลอเท่านั้นถ้าเรามีสติ ความโกรธจะเข้ามาไม่ได้เลย
การนอนหลับเป็นการพักกายการทำสมาธิเป็นการพักใจคนส่วนใหญ่พักแต่กายไม่ค่อยพักใจ
ทำให้ตนเองสดใสได้ด้วยการยิ้มให้ตนเองทำให้คนอื่นสดใสได้ด้วยการยิ้มให้เขาการยิ้มไม่ต้องลงทุนอะไรเลยแต่สร้างความสดใสได้มาก
เมื่อก่อนยังไม่มีเราเราเพิ่งมีมาเมื่อไม่นานมานี้เองและอีกไม่นานก็จะไม่มีเราอีกจึงควรรีบทำดีในขณะที่ยังมี...เรา
แม้อยู่ในสังคมที่เร่าร้อนเราก็ไม่จำเป็นต้องเร่าร้อนตามแม้จะอยู่ในสังคมที่เครียดเราก็ไม่จะเป็นต้องเครียด
แม้จะฝึกให้เป็นผู้ไม่โกรธไม่ได้แต่ฝึกให้เป็นผู้ไม่โกรธบ่อยได้ ฝึกให้เป็นผู้รู้จักให้อภัยได้
แม้หัวกระโหลกยังยิ้มได้มันบอกว่า...ในโลกนี้ไม่มีอะไรน่ากลัว ไม่มีอะไรควรกลัว มีแต่ควรยิ้มสู้
การที่เรายังต้องแสวงหาความสุขแสดงว่าเรายังขาดความสุขแต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เองก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหน
คนป่วยหวังสุขภาพที่ดีคนมั่งมีหวังชื่อเสียงคนยากจนหวังทรัพย์สินคนไม่มีกินหวังอาหารคนเกียจคร้านหวังอยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร
พวกที่มีโอกาสถูกผีหลอกมีอยู่ 2 จำพวกพวกแรก กลัวผีพวกที่สอง เชื่อว่ามีผี
ถ้ายังหามิตรที่ดีไม่ได้อยู่คนเดียวยังดีกว่าอยู่คนเดียวยังปลอดภัยกว่าคบมิตรที่เลว
รวย แต่ยังเป็นทุกข์มากมีเกียรติแต่ยังเป็นทุกข์มากมีชื่อเสียงแต่ยังเป็นทุกข์มากนั่นเพราะว่า...ความทุกข์มากหรือทุกข์น้อยไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งเหล่านี้แต่อยู่ที่...ความยึดมั่นถือมั่น มากหรือน้อยกว่ากันเท่านั้น
สิ่งที่ฝึกนั้นมีมากการฝึกในสิ่งที่คนอื่นฝึกยากย่อมได้ผล ที่คนอื่นได้รับยากเช่นกัน
การให้ได้มาซึ่งความสะดวกทางกายต้องอาศัยวัตถุ ต้องลงทุนต้องยื้อแย่งแต่การให้ได้มาซึ่งความสุขทางใจไม่ต้องอาศัยวัตถุไม่ต้องลงทุนไม่ต้องยื้อแย่ง เพียงทำใจให้สงบก็ได้พบสุขแล้ว
แนะนำผู้ที่ไม่ต้องการคำแนะนำสั่งสอนผู้ที่ไม่ต้องการคำสอนย่อมเสียเวลาเหนื่อยแรงเปล่าทั้งจะทำให้เขารำคราญด้วย
อยากรู้ว่าเขาเป็นคนเช่นไรให้ดูจากเพื่อนสนิทของเขาก็ได้
โอกาสที่จะเป็นเศรษฐีมีไม่เท่ากันแต่โอกาสที่จะเป็นคนดี มีเท่ากัน
ดวงจันทร์ยังมีข้างขึ้นข้างแรมดวงอาทิตย์ยังมืดมิดบางคราวน้ำยังมีขึ้นมีลงนกยังบินสูงต่ำเช่นเดียวกับชีวิตคน ย่อมมีสูงต่ำบ้างธรรดา
พอเขาชั่วก็ติเตียนพอเขาดีก็ริษยาพอเขาตกต่ำก็เหยียบย่ำ คนเช่นนี้หาสุขได้ยากยิ่ง
วิธีจัดการกับศัตรูได้ดีที่สุดคือการให้อภัย...
การทำบุญไม่ต้องรอตอนแก่เพราะไม่แน่ว่าจะได้อยู่จนแก่หรือไม่เพราะบางคนแก่แล้วยังไม่ได้ทำบุญก็มี
คนไม่ดีมักสนใจในความไม่ดีของคนอื่นคนดี มักสนใจในความดีของผู้อื่น
การโต้เถียงแม้จะมีเหตุผลแต่ถ้าใช้ท่วงท่าที่แข็งกร้าวก็ยากที่จะเอาชนะได้แต่การโต้แย้งโดยใช้เหตุผลด้วยท่วงท่าที่อ่อนน้อมสามารถเอาชนะได้
โต้เถียงกับเขาบ่อยๆขัดแย้งกับเขาบ่อยๆไม่ต้องไปวิเคราะห์เขาว่าเขาเป็นคนแบบไหนแต่ควรพิจารณาเรา ว่าเราเป็นคนแบบไหน
ความเย็น สามารถระงับความร้อนได้ฉันใดความสงบของเราก็สามารถระงับความพลุ่งพล่านของคนอื่นได้ ฉันนั้น
ดอกไม้สวยมีไว้ล่อแมลงคำลวงมักไพเราะการตัดสินว่าใครดีใครชั่วเพียงอาศัยรูปกายภายนอกคำอ่อนหวาน....ย่อมผิดพลาดได้ง่าย
อ่อนน้อมอ่อนโยนอ่อนหวานนั้นดี....อ่อนข้อให้เขาบ้างก็ยังดีแต่...อ่อนแอนั้นไม่ดี
ผู้สนใจธรรมสู้ผู้รู้ธรรมไม่ได้ผู้รู้ธรรม สู้ผู้ปฎิบัติธรรมไม่ได้ผู้ปฎิบัติธรรมสู้ผู้ที่เข้าถึงธรรมไม้ได้
ไม่ว่าเรื่องที่ทำยากเพียงใดขอเพียง...มีความเชื่อมั่นในตนเองมีเจตนาแรงกล้าที่จะทำนั่นเท่ากับว่าสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว
ไม่มีใครชอบคำติเตียนไม่มีใครชอบคำนินทาไม่มีใครชอบคำด่าแต่ทั้งหมดนั้นทำให้คนได้ดีมามากต่อมากแล้ว
รู้จักทำใจให้รักผู้บังคับบัญชารู้จักทำใจให้รักลูกน้องรู้จักทำใจให้รักเพื่อนร่วมงานสวรรค์ก็อยู่ที่ทำงานเกลียดผู้บังคับบัญชาเกลียดลูกน้องเกลียดผู้ร่วมงานนรกก็อยู่ที่ทำงาน
ความสำเร็จของคนไม่ได้เกิดจากสวรรค์ไม่ได้เกิดจากโชคชะตา แต่เกิดจากการฝึกฝนอย่างจริงจังและสม่ำเสมอ
จะลงมือทำอะไรก็ตาม ถ้าคิดว่าทำได้นั่นคือ....ได้รับความสำเร็จไปครึ่งหนึ่งก่อนแต่ถ้าคิดว่าทำไม่ได้นั่นคือ...ล้มเหลวงทั้งหมด...
เงินไม่มีขามันเดินมาหาเราเองไม่ได้เรามีขา เราจึงต้องเดินไปหามัน
ในการคบคน ศิลปะใดๆก็สู้ความจริงใจไม่ได้
จงประหยัด คำติ แต่อย่าตระหนี่คำชม
เขาด่าว่าเราไม่ถึงนาทีเขาอาจลืมไปแล้วด้วยแต่เรายังจดจำยังเจ็บใจอยู่...นี่เราฉลาดหรือโง่กันแน่
มีทรัพย์มากย่อมมีความสะดวกมากมีธรรมะมาก ย่อมมีความสุขมาก
บ้านใหญ่โตจะมีความหมายอะไรถ้าคนในบ้านไม่ยิ้มให้กัน
มิตรภาพอาจต้องใช้เวลาสร้างหลายปีแต่การทำลายอาจทำได้ในนาทีเดียว ถ้าไม่ระวังวาจา
อย่าคร่ำครวญถึงอดีตอย่างหงุดหงิดกับปัจจุบันอย่าเพ้อฝันถึงอนาคต
อภัยให้แก่กันในวันนี้ดีกว่าอโหสิให้กันตอนตาย
บางคนเข้าใจผิดว่าการพูดมากแสดงถึงความเก่งกล้าสามรถเขาจึงพยายามพูดให้มากในทุกสถานที่ความจริงแล้วการพูดมากนั้นไม่ดีพูดน้อยเกินก็ไม่ดีการพูดพอดีเท่านั้นจึงจะดี
การคิดดี ทำดี พูดดีเป็นการให้พรตัวเองซึ่งเป็นพรที่ประเสริฐ ยิ่งกว่าพรใดๆ ในโลก
ถ้าคิดทำความดีให้ทำได้ทันทีถ้าคิดทำความชั่ว ให้เลิกคิดทันทีถ้าเลิกคิดไม่ได้ก็อย่าทำวันนี้ให้พลัดวันไปเรื่อยๆ
สิ่งที่เรียกกันว่า โชคร้ายไม่ได้มีมาทุกวันขอเพียงตั้งสติให้มั่น มีจิตใจที่เข้มแข็งโชคร้ายก็จะจากไปอย่างรวดเร็วและสิ่งที่เรียกว่า โชคดี ก็จะมาแทนที่
ถ้าตั้งใจว่าทำได้แม้หินหนักก็ยังยกไหวถ้าคิดว่าทำไม่ได้แม้เม็ดทรายหนึ่งกำมือก็ยังยกขึ้นยาก
ลองสังเกตชีวิตของคนที่ขัดสนลำบากมันมาจาก ชีวิตที่ขาดความอดทน
คนมีปัญญารู้จักทำใจให้เป็นสุขแม้แต่ในเรื่องที่ไม่น่าสุขคนโง่...สามารถทำใจให้เป็นทุกข์ได้แม้ในเรื่องที่ไม่น่าทุกข์
เป็นสุขง่ายเป็นทุกข์ยากเห็นเขาสุข พลอยสุขด้วยเห็นเขาทุกข์คิดช่วยเหลือเมื่อได้ลาภ ได้ยศ ได้สรรเสริญหรือได้สุขจิตใจไม่ฟูจนเกินไปเมื่อเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ถูกนินทาหรือได้ทุกข์จิตใจไม่ห่อเหี่ยวจนเกินไปนี่คือจิตใจของคนที่พัฒนาแล้ว
การกินเมื่อหิวเป็นความต้องการของร่างกายการกินเมื่ออยากเป็นความต้องการของกิเลสเราต้องเลือกเอาเองจะกินเพื่อร่างกายหรือกิเลส
คาถาที่ควรมีไว้ประจำใจเมื่อจะซื้อของกินของใช้ให้ท่องคาถาว่า จำเป็นไหม จำเป็นไหม
ถึงจะรู้ร้อยเรื่องพันเรื่องก็ไม่สู้รู้เรื่องดับทุกข์ถึงจะทำได้ร้อยอย่างพันอย่างก็ไม่สู้ทำใจ....
การที่ถูกเขาโกงบ้าง ถูกใส่ร้ายบ้าง ถูกกลั่นแกล้งบ้างควรคิดว่าดีเหมือนกันชีวิตจะได้ไม่เซ็งเป็นความตื่นเต้นอย่างหนึ่งที่ไม่ต้องลงทุนไปดูการแสดงหรือไปดูการแข่งขัน
ทำงานเพราะต้องทำงานกับทำงานเพราะรักงานให้ความรู้สึกที่ต่างกัน และให้ผลงานที่ต่างกันด้วย
ถ้าก้าวพลาดไปหนึ่งก้าวจะเป็นไรเพราะยังมีก้าวใหม่ที่มั่นคง
ถ้าขาดความพยายามแล้วอย่าว่าแต่เข็ญครกขึ้นเขาเลยแม้แต่เข็ญครกลงเขาก็ไม่มีทางทำได้
เขาด่าว่าไม่กี่คำ ทนไม่ได้แต่นำเรื่องที่เขาด่าว่าไปขึ้นโรงขึ้นศาลเป็นปี ทนได้บางทีไปทำร้ายเขาฆ่าเขาจนต้องติดคุกหลายปีทนได้นี่คือ...เรื่องแปลกแต่จริงของมนุษย์
โลกสว่างด้วยไฟใจสว่างด้วยแสงธรรม
บ่นแล้วหมดปัญหาก็น่าบ่นบ่นแล้วมีปัญหาไม่รู้จะบ่นหาอะไร
การขอที่ไม่ต้องละอาย คือขอโทษการให้ที่ไม่ต้องออกอะไรเลยคือ การให้อภัย
แสงธรรมส่องใจ แสงไฟส่องทาง
อย่าสัญญากับใครง่ายๆถ้าไม่มั่นใจว่าจะทำได้ตามสัญญาสัญญาแล้วไม่ทำตามสัญญาเหมือนวาจาทารกเพียงส่งเสียงออกมาแต่หาสาระและความมหายไม่ได้ทั้งยังทำลายเกียรติภูมิของตนเองด้วย
เมื่อเกิดเป็นคนต้องอยู่ร่วมกับคนจึงต้องกระทบกระทั่งกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา
คำชมนั้นแสนหวานใครๆก็ชอบคำตินั้นขม ไม่มีใครชอบแต่ผู้มีปัญญาสามารถนำคำติมาแก้ไขพัฒนาตนเองได้
กะทิยิ่งเคี่ยวยิ่งมันกะท้อนยิ่งทุบยิ่งหวานชีวิตยิ่งพบปัญหายิ่งฉลาด
ไม่มีความเห็น