มาหลายวัน

วันนี้มานั่งสังเกตการให้บริการที่แผนกผู้ป่วยนอกที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ระหว่างนั้นสังเกตเห็นหญิงสูงวัย อายุประมาณ 60-70 ปี มานั่งรอตรวจตามลำพังไม่มีญาติมาด้วย ท่าทางไม่ค่อยสบาย ดูหงอยเหงา ซึม ขณะนั้นมีเสียงทักจากพยาบาลว่า “อ้าวป้ามาอีกแล้วเหรอ สองวันก่อนก็เพิ่งมานี่ ” ยายขยับตัวเหมือนอยากจะคุยกับพยาบาล แต่พยาบาลคนนั้นก็หันไปคุยกับเพื่อนร่วมงาน ยายเลยก็เลยไม่ได้คุย

เราเองสังเกตเห็น อาการของยาย เราจึงคิดเข้าไปพูดคุยด้วย จึงเลียบๆเคียงๆไปนั่งข้างๆยาย แล้วขอคุยด้วย

เรา“ยายมาทำอะไร ที่โรงพยาบาล”

“โอ๊ย ฉันมันปวดหัว นอนไม่หลับ มาหลายวัน แล้ว”

เรา“เหรอ เห็นพยาบาลบอกว่า สองวันก่อนก็เพิ่งมาหาหมอนี่ คราวก่อนเป็นอะไร”

“ก็ไอ้นอนไม่หลับนี่ล่ะ หมอก็ให้ยาฉันไป นี่ สองอาทิตย์นี่ ฉันมา สี่ครั้งนี่แล้ว กินยามันก็ง่วง แต่มันก็นอนไม่หลับ มาคราวใหม่ หมอก็เพิ่มยาเข้าไปอีก ตอนนี้มันก็เหมือนเมาๆ ง่วงแต่นอนไม่หลับ ”

เรา “แล้วที่ยายนอนไม่หลับ มันเป็นมานานหรือยัง ”

“ก็ตั้งแต่ ผัวยายตายเมื่อสามอาทิตย์ก่อนโน่นแหละ.... ก็อยู่กันมาก็ร่วม 50 ปีเนาะ มันก็มาตายก่อนฉัน ...(เสียงค่อยลง) ... ตอนนี้ฉันอยู่คนเดียว ที่บ้านใกล้ก็มีพี่น้องอยู่หรอก แต่เขาก็เพียงมาดูบ้างเป็นครั้งคราว ... มีลูกสาว 2 คน มันก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว ทำงานที่ชลบุรี คนหนึ่ง และที่เชียงใหม่คนหนึ่ง .... พองานศพเสร็จเขาก็ชวนฉันไปอยู่ด้วย ฉันก็เป็นห่วงบ้าน ก็เลยไม่ไป ถ้าไปก็กลัวลูกเขาลำบาก เราพออยู่ได้ ก็อยู่ไป อยู่กับพี่น้องแถวนี้แหละ ”

“..ไอ้เรื่องนอนไม่หลับนี่นะ มันก็เริ่มตั้งแต่งานศพผัวฉัน .........................ก็ธรรมดาก็คิดถึงเขา กำลังทำใจอยู่ .....................................

............... ที่มาโรงพยาบาลนี่ก็อยากมาปรึกษาหมอ อยากให้หมอช่วยหาวิธีให้คลายกังวล

........................... แต่พอหมอถามอาการก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง เพราะมันเป็นเรื่องจิตใจ มาทีไรก็เลยตอบว่า ปวดหัว นอนไม่หลับ เข้าไปหาหมอที่ตรวจ ก็ถามว่า ปวดตรงไหน ปวดตึ๊บๆ หรือเวียนหัว แต่ไม่ได้ถาม มีเรื่องอะไรจะเล่าให้ฟังหรือเปล่า

..................... เรื่องอย่างนี้มันเป็นเรื่องที่ต้องเล่าให้ฟังแค่สองคนนะ ...”

“แล้ว เรื่องยายที่นอนไม่หลับ ยายจะทำอย่างไรต่อ ”

“ แท้จริง ไม่อยากได้ยาหรอก แค่ต้องการมาคุย เพื่อจะได้ระบายความทุกข์ให้หมอฟังบ้าง กับอยากมาให้หมอช่วยลดยาของฉันลงหน่อย มันกินแล้วเมาเหลือเกิน มันง่วง แต่นอนไม่หลับ .... ตอนนี้จะลืมตาก็ยังลำบากเลย ….............

แล้วอีกเรื่อง ก็เรื่องบัตรทองที่เป็นบัตรรักษาฟรี มันจะย้ายได้ง่ายหรือเปล่า เพราะฉันเองก็กะว่าจะย้ายไปอยู่กับลูกสักหน่อย ... คิดถึงลูกมัน ไปก็กลัวเจ็บป่วย ลูกมันจะเปลืองเงิน ....

(เราบอกว่า สามารถย้ายได้ โดยย้ายทะเบียนบ้านไปบ้านลูก ซึ่งย้ายปลายทางก็ได้ แล้วค่อยย้ายสิทธิ์รักษา)

....ถ้าย้ายได้ ไม่ยุ่งยาก ก็น่าจะดี เดี๋ยวฉันจะโทรไปหาลูกมันหน่อยว่า จะไปอยู่กับมัน มันคงจะดีใจ เพราะมันโทรมาหาฉัน เช้า-เย็น อยากให้ไปอยู่ด้วย”

วันนั้น เราเองได้พูดคุยกับยาย ประมาณ ครึ่งชั่วโมง โดยเราเองเพียงพูดคุยถึงสารทุกข์ แล้วฟังตามสิ่งที่ยายอยากเล่า และทำความเข้าใจสิ่งที่ยายต้องการ วันนั้นยายเข้าไปบอกหมอในห้องว่า ต้องการให้ลดยา ไม่ได้รับยากลับบ้าน พร้อมกับไปสอบถามเรื่องการย้ายสิทธิ์

เราหวังว่า เย็นวันนี้ ยายคงคลายความคิดถึงตาไปบ้าง พร้อมตัดสินใจการย้ายตัวเองไปอยู่กับลูกที่ต่างจังหวัด และที่สำคัญวันนี้ ยายคงได้นอนหลับ เพราะสิ่งที่ยายอยากพูด อยากเล่า อยากทำความเข้าใจ เพื่อใช้ในการตัดสินใจ ยายได้รับไปแล้ว

หลับฝันดีครับยาย....