ในวันที่ 3 ของการทดลองสอนกระผมรู้สึกว่าการเป็นครูนี่ก็ลำบากไม่น้อย แต่พอเห็นรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาของนักเรียนแล้ว ความเหนื่อยก็จากหายไป
จากภาพข้างต้นได้เห็นแล้วว่าการที่จะมาเรียนวิชาคอมพิวเตอร์นักเรียนทุกคนจะต้องมานั่งเรียงกันเป็นแถวให้เรียบร้อยก่อนที่จะเข้าห้องคอมเพราะเด็กมีความซนอยู่แล้วจึงต้องทำสมาธิก่อนเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายภายในห้องเรียน
ในตอนบ่ายกระผมได้เล่นกีฬาเทเบิ้ลเท็นนิส หรือปิงปองกับครูพี่เลี้ยงเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ผลออกมาก็สนุกดีเพราะต่างฝ่ายก็เล่นอย่างเต็มที่และสนุกสนานมากได้เหงื่อเยอะเลย ตกเย็นก็กลับหอตามปกติถือเป็นความทรงจำดีๆอีกครั้งหนึ่ง
29/01/57
วีระพันธ์ จอมจิตร
ไม่มีความเห็น