12 หลักคิดพอเพียง จากปฏิทินประจำปี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ปราดแรกที่เห็นปฏิทินประจำปี ๒๕๕๗ ที่ได้รับแจก ผมประทับใจมาก ชื่นชมทั้งคนทำ คนคิด คนออกแบบ มากๆ นึกอยากนำมาบันทึกแลกเปลี่ยนสักวันแน่ๆ วันนี้โอกาสดี จึงนำมาแบ่งปันครับ ....
ผมพยายามสืบค้นดูว่า ใครนะที่สังเคราะห์คิดได้หลักแหลมเช่นนี้ พบว่า ปฏิทินเล่มนี้ได้อ้างอิงถึงคุณพีระนันท์ จันทร์แก้ว แต่คุณพีระนันท์เองก็อ้างอิงแหล่งที่มาเป็น เว็บไซต์ www.daratham.net ซึ่งผมพยายามสืบค้นก็หาไม่เจอว่าคนคิดจริงๆ เป็นใคร รวบรวมไว้ที่ไหน.....
ที่ประทับใจไม่ใช่เพราะความสวยงามหรือศิลปะดิไซน์ที่ดูดี .... เพราะผมเองไม่ค่อยมีสุนทรียศิลป์ห่างไกลการเสพศิลป์กินใจจากทางตาหูจมูกปาก...ส่วนใหญ่กิเลสในตัวมาจากใจคิดเป็นส่วนใหญ่
สิ่งที่ประทับใจคือ ความหมายและคุณค่าของ ความสื่อจากภาษาเกี่ยวกับ ๑๒ เทคนิคนำคิดให้ชีวิตพอเพียง ...
๑) พอใจ : พอใจที่จะทำสิ่งต่างๆ ด้วยใจรัก อย่างถูกต้องเหมาะสม
Having a Heart of Zeal but in Proper
๒) พอดี: รู้จักประมาณ รู้จักพอดี กระทำการสิ่งใดต้องระลึกรู้ด้วยปัญญา
Living in Moderation
๓) พอมี : เลี้ยงชีวิตให้พอมีอยู่เสมอ ไม่ประมาท มีความมั่นคง
Leading a Secure and Heedful
๔) พอกิน : รู้จักประมาณในการกิน การใช้ ให้พอกิน สมควรแก่กาย และจิตใจผ่องใส
Balancing One's Body and Mind
๕) พอใช้ : รู้จักประหยัดอดออม ใช้จ่ายตามความเหมาะสม ไม่หลงในอบายมุข
Practicing Mindful Spending
๖) พอเหมาะ : รู้จักไตร่ตรอง ตามเหตุผล มีใจเป็นกลางอย่างมีสติ
Knowing Equanimity
๗) พอรู้ : มีความเข้าใจและไต่ตรองให้พอรู้ ถึงอายตนะ 6 มีสติ ไม่ยึดติด ไม่ให้เกิดกิเลส
Practicing Mindfulness and Non-Attactment
๘) พอตัว : รู้จักก่อร่างสร้างงาน สร้างใจ ให้พอตัว เข้าใจในธรรมชาติ
Cultivating Faith and Wisdom in the Law of Nature
๙) พอตน : ฉลาดคิด รู้จักพิจารณา รู้จักตัวเอง มั่นคงอยู่ในศีล สมาธิ ปัญญา
Following Virtuous Conduct, Meditation, and Wisdom
๑๐) พออยู่ : ตั้งตนให้ถูกวิธี รู้จักดำรงชีวิตให้พออยู่ มีจุดมุ่งหมายเพื่อประโยชน์ปัจจุบัน
Being in the Present
๑๑) พอควร : มีความเข้าใจในการดำเนินชีวิตตามเหตุปัจจัย กระทำการสิ่งใดอย่างพอสมควร ยึดมั่นอยู่ในธรรม
Knowing Principles, Knowing Causes
๑๒) พอให้ : รู้จักเป็นผู้ให้ ส่งผ่านความสุขในการดำรงชีวิตให้แก่ผู้อื่นได้เติบโตต่อไป
Giving, Being Kind, and Contributinf to Social Harmony
สรุปอีกทีครับ
พอใจ : พอใจที่จะทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยใจรัก อย่างถูกต้องเหมาะสม
พอดี : รู้จักประมาณ รู้จักพอดี กระทำการสิ่งใดต้องระลึกรู้ด้วยปัญญา
พอมี : เลี้ยงชีวิตให้พอมีอยู่เสมอ ไม่ประมาท มีความมั่นคง
พออยู่ : ตั้งตนให้ถูกวิธี รู้จักดำรงชีวิตให้พออยู่ มีจุดมุ่งหมายเพื่อประโยชน์ปัจจุบัน
พอกิน : รู้จักประมาณในการกิน การใช้ ให้พอกิน สมควรแก่กาย และจิตใจผ่องใส
พอใช้ : รู้จักประหยัดอดออม ใช้จ่ายตามความเหมาะสม ไม่หลงในอบายมุข
พอเหมาะ: รู้จักไตร่ตรอง ตามเหตุผล มีใจเป็นกลางอย่างมีสติ
พอควร : มีความเข้าใจในการดำเนินชีวิต ตามเหตุปัจจัย กระทำการสิ่งใดอย่าง พอสมควร ยึดมั่นอยู่ในธรรม
พอรู้ : มีความเข้าใจและไตร่ตรองให้พอรู้ ถึงอายตนะ 6 มีสติ ไม่ยึดติด ไม่ให้เกิดกิเลส
พอตัว : รู้จักก่อร่างสร้างตัว สร้างใจ ให้พอตัว เข้าใจในธรรมชาติ ( ไตรลักษณ์ - อนิจจัง - ทุกขัง - อนัตตา )
พอตน : ฉลาดคิด รู้จักพิจารณา รู้จักตัวเอง มั่นคงอยู่ใน ศีล สมาธิ ปัญญา
พอให้ : รู้จักเป็นผู้ให้ส่งผ่านความสุข ในการดำรงชีวิตชีวิตให้แก่ผู้อื่น เติบโตต่อไป
๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓
หากสังเคราะห์ด้วยคณิตศาสตร์ (ภาษาของวิทยาศาสตร์) โดยเปรียบเทียบกับ "เอกลักษณ์ของการบวก" ซึ่งก็คือ เลขศูนย์ "๐" ที่แม้จะไปบวกกับเลขอะไรไม่ได้ทำให้ค่าเปลี่ยนแปลง แต่เมื่อไปต่อท้ายเลขอะไรจะทำให้เพิ่มมูลค่าขึ้นมาได้สิบเท่าทันที และ "เอกลักษณ์ของการคูณ" คือ หนึ่ง "๑" ซึ่งจะคูณกับเลขอะไรก็ไม่ทำให้ค่าใดๆ เพิ่มขึ้น แต่ถ้าเอาไปวางไว้ข้างหน้าเลขใด จะเพิ่มค่าให้เลขนั้นกว่าสิบเท่าทันทีเช่นกัน
ผมคิดว่ามีคำที่เป็น "เอกลักษณ์" ของความพอเพียงอยู่ ๒ คำ ได้แก่คำว่า "ดี" กับคำว่า "รู้" สองคำนี้เมื่อเอาไปต่อท้ายหรือก่อนหน้าคำต่างๆ ที่อยู่ข้างหลังคำว่า "พอ" ที่อยู่ในปฏิทินนี้ จะได้องค์ประกอบของความพอเพียง
ใจดี มีดี อยู่ดี กินดี เหมาะดี รู้ดี ทำดี ฯลฯ
รู้ใจ รู้อยู่ รู้กิน รู้ทำ รู้ตัว รู้ตน รู้ใช้ รู้ให้ ฯลฯ
หรือท่านว่าไง....................
ความเห็น (2)
และคือความแตกต่างในความเป็นมนุษย์ ที่ไม่ยอมรู้และเรียน..ที่จะพอกันที
แค่คำว่าพอกับจะพบกับสุขมากมายค่ะ