แม่ใหม่ คนเดิม (1): ความทรงจำที่ลางเลือน
ในช่วงเวลาหนึ่งๆของคนเรา มีอะไรผ่านเข้ามามากมาย
อะไรๆที่ผ่านเข้ามา ล้วนมีทั้งสิ่งที่น่าจดจำและไม่น่าจดจำ
น่าแปลก ที่เรามักจดจำแต่เพียงบางเรื่องราว
เคยสงสัยเหมือนกันว่า จะมีใครมั้ยที่สามารถจำทุกเรื่องทุกเหตุการณ์ได้อย่างแม่นยำ
เป็นความสงสัยที่ไม่มีคำตอบ
เพราะที่คิดและเข้าใจเอง คงไม่มีใครหรอกที่จะเก็บบันทึกเหตุการณ์ทุกอย่างไว้ในสมองได้ครบถ้วน
ทุกคนล้วนต้องมีอาการลืมบ้าง ไม่มากก็น้อย
นั่นสินะ .. ความทรงจำของแต่ละคน มีขอบเขตประมาณไหนหนอ
***************************************
ข้าพเจ้าเอง เป็นหนึ่งในประเภทที่ไม่ค่อยจะจดจำอะไรเลย
ไม่รู้เป็นเพราะการทำงานของสมองด้านความจำบกพร่องหรืออย่างไร
โดยเฉพาะเรื่องราวในอดีต สมัยเด็ก สมัยวัยรุ่น และทุกๆสมัยที่ผ่านมา
บางครั้งเมื่อมีโอกาสพูดถึงเรื่องราวบางเรื่องสมัยวัยเด็ก ยังต้องนึกอยู่เป็นเวลานาน
เหมือนอย่างขณะนี้
สุภาพสตรีตรงหน้าคงมีเรื่องราวผูกพันกับข้าพเจ้ามากมายในอดีต
แต่ห้วงเวลานั้นข้าพเจ้าเด็กเกินกว่าที่จะจำได้
ในขณะที่ความทรงจำของเธอก็ลางเลือนเต็มทีในห้วงเวลานี้
ข้าพเจ้ากับ"แม่"จึงไม่ค่อยมีเรื่องอดีตระหว่างเรามาคุยกันมากนัก
ข้าพเจ้าจดจำได้เพียงว่า ข้าพเจ้าน่าจะเป็นลูกคนเดียวที่ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกับแม่เท่าไหร่
เพราะแม่ต้องทำงานหนัก ไม่ได้เลี้ยงลูกเองเลยซักคนเดียว
แม้เมื่อย้ายเข้ามาอยู่กรุงเทพ แม่ก็ยังคงทำงานหนัก
ความใกล้ชิดระหว่างเรา เป็นเพียงความ"ใกล้" ที่ไม่ได้ "ชิด" กันแต่อย่างใด
****************************************
ร่วม 10 เดือนที่ผ่านมา นับจากวันที่ครอบครัวข้าพเจ้าเสียคุณพ่อไป
คือห้วงเวลาที่ข้าพเจ้าได้ "ใกล้ชิด" กับ "แม่" อย่างที่สุด
เป็นโอกาสที่ข้าพเจ้าจะได้ทำให้เวลาที่เหลืออยู่ของ "แม่" เป็นเวลาแห่งความสุข
แม้จะเป็นความสุขที่"แม่" เก็บไว้ไม่ได้นานก็ตามที
เพราะแม่เอง ก็คงไม่อยากจะเชื่อว่าแม่เป็นโรคสมองเสื่อม
โรคที่ทำให้แม่ไม่สามารถจดจำเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นได้เลย
เว้นแต่เรื่องในอดีตที่วนเวียนอยู่อย่างนั้น
ระหว่าง .....ความทรงจำในอดีตที่ลางเลือน .....
กับ .....ความทรงจำของปัจจุบัน ที่ไม่มีโอกาสเกิดขึ้นเลย....
อย่างไหนแย่กว่ากันนะ
*****************************************
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น