ตามหาหัวใจที่หล่นหาย ๑๑ จากเพื่อพบกันอีกครั้ง ณ ภูเขียว
ตอนที่ ๑๑ จากเพื่อพบกันอีกครั้ง ณ ภูเขียว
แม้ความมืดสลัวค่อยๆคืบคลานเข้ามาแทนที่แสงตะวันที่ลาลับขอบฟ้าไปแล้วก็ตาม
แต่พี่ทิมดาบยังคงพาเราเดินหน้าต่อไปไม่หยุดยั้ง
ด้วยที่ว่าเราตั้งใจจะไปตามรอยการออกกำลังกายของชมรมผู้สูงอายุในชุมชน
ไม่นานนักเราก็มาถึงบ้านผู้นำกลุ่มผู้สูงอายุท่านหนึ่ง
ซึ่งเป็นท่านที่พาภรรยาของท่านมาที่สถานีอนามัยเมื่อเช้านี้เอง
บ้านของท่านน่าอยู่มากมาก ปลูกต้นไม้ ดอกไม้นานาชนิด
เมื่อเราเดินผ่านซุ้มไม้เลื้อยด้านหน้าของบริเวณบ้านเข้ามา
เราก็พบกับลานบ้านไม้ที่ยกพื้นสูงขึ้มมาพอทิ้งตัวลงนั่งได้พอดี
ถัดไปด้านในมีห้องอยู่เพียงห้องเดียว...
ถ้านึกภาพไม่ออกให้นึกถึงลานไม้โล่งๆในบ้านไทยโบราณที่ยกพื้นเพียงเล็กน้อย
เหมาะจะมานั่งบรรเลงเพลงซอนักเชียว...แม่พลอยชอบใจหลายจึงหันไปบอก อ.อิ๊
เป็นการระบายความรู้สึกประมาณนั้น...เจ้าค่ะ^^
พี่ทิมดาบเดินเข้าไปยกมือไหว้คุณแม่เจ้าของบ้าน ถามไถ่อาการด้านสุขภาพ
คุณแม่ยิ้มแย้มแจ่มใสทักทายด้วยความรักใคร่เหมือนลูกหลานคนหนึ่ง
สักครู่พี่ทิมดาบเดินไปเปิดตู้หยิบขวดโค้กลิตรที่มีน้ำสีเขียวอ่อนๆออกมาสี่ห้าขวด
เป็นน้ำยาล้างจานนั่นเองมีส่วนผสมของมะกรูดจากต้นที่บ้านที่คุณแม่ทำเอง...บอกว่าซื้อให้เราเอากลับขอนแก่น
คุณแม่บอกว่าคุณพ่อไปช่วยงานบุญกฐินที่ลานออกกำลังกายของหมู่บ้าน
วันนี้จึงไม่มีการออกกำลังกาย...เราจึงไม่ได้ดูชมสเตปแดนซ์ดังตั้งใจ
ไม่เป็นไร...หลังจากกลับออกมาถึงสถานีอนามัย
พี่ทิมดาบนำแผ่นซีดีบันทึกการออกกำลังกายของกลุ่มผู้สูงอายุมายื่นให้ติดมือกลับขอนแก่น
เราทั้ง ๕ คน คุณไก่ อ.อิ๊ ดร.เก๋ สุ และแม่พลอย
จำต้องกล่าวคำลาพี่ทิมดาบกันตรงหน้าสถานีอนามัยด้วยเชื่อว่า
เป็นการจากเพื่อพบเจอกัน....ต้องกลับมาอีกครั้ง
ทิ้งภาพไว้แทนใจเราที่ตามหาจนเจอ ณ ภูเขียว
ขอบพระคุณภาพจาก น้องตั้ม-ภก.สุภนัย ประเสริฐสุข สสจ.ขอนแก่น
๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
ความเห็น (3)
...ติดตามอ่านกิจกรรมดีๆนะคะ...การออกกำลังกายของชมรมผู้สูงอายุในชุมชน...อยากทราบว่าผู้สูงอายูออกกำลังกายกันอย่างไร? และอยากเห็นภาพผู้สูงอายุออกกำลังกายค่ะ...ขอบคุณค่ะ
ดีใจจัง ตามเจอแล้ว
ขอบคุณค่ะ
การจากเพื่อพบเจอกัน....ต้องกลับมาอีกครั้ง....ดีจังเลย ได้เจอกัน นะคะ