การประชุมอันยาวนานแต่ไม่ไร้ประโยชน์

    ในประสบการณ์การประชุมของผม ที่นานที่สุดเห็นจะเป็นการประชุมคณะกรรมการบริหารของ มหาวิทยาลัย บางครั้งประชุมตั้งแต่บ่ายโมงยัน 2-3 ทุ่ม  คือประชุมกัน 7-8 ชั่วโมง  แต่วันนี้ได้ประชุมกับกรรมการกลุ่มผู้เลี้ยงผึ้งภาคเหนือตอนล่างแห่งประเทศไทย นับว่ายาวนานมาก (เป็นแบบยาวนานมากที่ผมอยู่ด้วยตลอด) แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก เนื่องจากการบริหารกลุ่มมีปัญหาหมักหมมอยู่พอสมควร อันเป็นผลมาจากการปฏิบัติเพื่อให้บรรลุผลยังมีน้อยกว่าที่ควร มักหาเจ้าภาพดำเนินการไม่ได้ หรือเจ้าภาพที่ดำเนินการเห็นประโยชน์ในส่วนของตัวมากกว่าของส่วนรวม การณ์จึงเป็นว่า งานที่ได้รับไปจากที่ประชุมมักยังไม่ได้ทำ ประกอบกับความเห็นของเกษตรกรที่ทุกคนเท่าเทียมกัน ไม่มีใครสั่งใครได้ ประธานในที่ประชุมจึงควบคุมสถานการณ์ของการประชุมได้ไม่ดีเท่าที่ควร

    อีกสาเหตุหนึ่งก็คือ การที่เกษตรกรได้เล่าเรียนทางหนังสือมาน้อย ทำให้ความเข้าใจเรื่องต่าง ๆ ช้ากว่าพวกนักวิชาการ บางครั้งการจะทำอะไรจึงต้องเสียเวลาอธิบายให้เข้าใจเสียก่อน แต่หลังจากผลัดเปลี่ยนกันมาเป็นกรรมการ และผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาประชุมถึงวันนี้ ได้เห็นความเสียสละของกลุ่มเกษตรกร ที่ได้มาประชุมกันอย่างต่อเนื่อง เป็นเวลากว่า 2 ปี (26 ครั้ง) โดยไม่มีเบี้ยประชุม ได้เห็นความมานะของเลขานุการที่ประชุม (คุณจเรศักดิ์ ศรีวงศ์) ที่จดบันทึกไม่เคยขาดถึง 26 ครั้ง และการได้ผ่านวิกฤตมา 2-3 ครั้ง จนกลุ่มจวนจะล้มแต่ยังสามารถกลับยืนขึ้นใหม่ได้ เพราะช่วยกันประคับประคองมา ทำให้วันนี้กรรมการกลุ่มฯ ที่ควรจะมีเพียง 16 คน      กลับมาประชุมกันถึง 23 คน และวันนี้ยังเป็นการประชุมที่ได้ระดมความคิดและได้สาระพอสมควร

    เรื่องที่ต้องประชุมกันยาวนาน ก็คือ เรื่องการเตรียมการประชุมใหญ่สามัญประจำปี ซึ่งกำหนดในวันที่ 25 พฤศจิกายนที่จะถึงนี้ การประชุมใหญ่ครั้งก่อนๆ เวลาจะจัดประชุม เตรียมการโดยคนไม่กี่คน และส่วนมากกรรมการอยากจะเป็นผู้เข้าร่วมประชุมเสียมากกว่าเป็นผู้ดำเนินการ แต่ครั้งนี้โดยกลยุทธ์สร้างสถานการณ์ให้ทุกคนมีส่วนร่วม เพราะสถานการณ์จะสร้างวีรบุรุษ (วีรสตรี) ได้ถูกกำหนดขึ้น จึงได้มีการอภิปรายและระดมความคิดกันอย่างกว้างขวาง ผลที่ไม่ได้คาดคิดจึงเกิดขึ้นมา มีความร่วมมือร่วมใจกันมากขึ้น และมีการเตรียมการที่ดีมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา โดยกรรมการเกือบทั้งหมดได้รับหน้าที่ไปคนละอย่างหรือสองอย่าง และครั้งนี้กลยุทธ์การสร้างคนได้ถูกกำหนดให้เกิดขึ้น และหวังว่างานที่ได้รับมอบหมายจากที่ประชุมไปทำในภาคปฏิบัติ จะเกิดผลทำให้เกิดความมั่นไจและได้ใจที่จะช่วยกันขับเคลื่อนให้กลุ่มฯนี้ ก้าวต่อไปและยิ่งใหญ่ ในลักษณะคิดใหญ่ไม่คิดเล็กแบบของคุณชายขอบยังไงยังงั้นเลยครับ

     รายละเอียดติดตามได้ใน บล็อก กลุ่มผู้เลี้ยงผึ้งภาคเหนือตอนล่างแห่งประเทศไทยครับ