เบ็ดเตล็ด2

เคยสงสัยมานานว่าคำว่า "น้ำชำ" คืออะไร (ยายผมเรียกแกเรียกโคลนที่แฉะๆ ดินที่ชุ่มน้ำมากๆ จนเหลวไรงี้) มาสะดุดตรงในไตรภูมิฉบับหอสมุดแห่งชาติกรุงปารีสพบคำว่า "ทิ้งลงในทรำ" ผมมาคิดดู ทร น่าจะแผลงเป็น ช ได้ จึงเปิดพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถานพบแต่คำว่า ปักชำ ซึ่งหมายถึง การนำกิ่งไม้ปักลงไปในดินที่สำหรับเพาะ (เปิดหาคำว่า ชำ ไม่เจอ) ลองเปิดพจนานุกรม สัพะ พจนะ พาสาไท ของปาเลอร์กัวซ์ พบคำว่า "ฉำ" แปลว่า Muddy (ดินโคลน) ถึงกับอ๋อเลยที่เดียว เข้าใจตั้งแต่ที่ยายเรียกว่าน้ำชำ จนมาถึงทิ้งลงในทรำ คนโบราณเค้าเคยเรียกอย่างไงเค้าก็เรียกอย่างงั้นที่แน่ๆ คำว่า ชำ มันมีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา (ปล. คิดถึงและรักยายเสมอ) ภาษาไทยกับวรรณคดีไทยยังไงก็แยกจากกันไม่ออกจริงๆ ดีใจที่ได้เรียนภาษาและวรรณคดีไทย