บันทึกนี้ของท่านอาจารย์ Prof-Rapee Sagarik ทำให้ข้าพเจ้าเชื่อมั่นบนเส้นทางแห่งธรรม ... และการก้าวย่างดำเนินชีวิต
หลายเดือนมานี่ข้าพเจ้าได้เกิดการเรียนรู้การถูกปฏิบัติอย่างเป็นปฏิปักษ์จากคนที่รู้จักแบบทั้งใกล้ชิดและแบบรู้จักเพียงผิวเผิน แบบด่าตรงๆ ว่าร้ายตรงๆ หรือโดยอ้อมผ่านการกระทำที่ปฏิเสธการมีปฏิสัมพันธ์ในทำนองสะท้อนว่าไม่เห็นด้วยในการกระทำหรือวิถีของข้าพเจ้า
แต่นั่น...ไม่ได้ทำให้จิตใจข้าพเจ้าเศร้าหมอง ได้แต่เพียงอธิษฐานให้ทุกผู้นามได้มีดวงตาเห็นธรรม และสิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าได้เกิดการตระหนักในใจคือ ความอกตัญญูและการไม่รู้ในบุญหรือคุณของใครนั้น ทำให้ไม่สามารถก้าวผ่านไปสู่การสัมผัสสภาวะธรรมอันละเอียดอ่อนโยนได้
เพราะความไม่รู้บุญหรือคุณนั้น คือ อุปสรรคอันกระด้างขัดขวางความละเอียดที่จะซึมลงไปในจิตวิญญาณนั่นเอง
...
๘ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๖
จากบันทึก
=======
ช่วงนี้มีเหตุการณ์หลายอย่าง ทำให้ใจกระตุก
เราได้แต่บอกตนเองว่า ทุกอย่างจะเป็นไปตามกรรม
ใครทำกรรมดี ก็น่าจะดี
ใครทำกรรมไม่ดี ก็ต้องเป็นไปตามวิถีของเขา
ทำให้จิตดีขึ้นได้บ้าง...
นี่คือจิตพี่แก้วช่วงนี้ค่ะ
เหตุที่สร้าง ผลก็จะออกมาตามเหตุนั้น
"อิทัปปจยตา"