"ในเมื่อเราขายสิ่งต่างๆ ได้ตั้งมากมาย ทำไมหากเมื่อเราจะขายที่ส่งเสริมการอ่าน รักการอ่าน ทำไมเราไม่คิดจะขายหนังสือกันล่ะ ทำไมในยุคสมัยของการ "ซื้อขาย" เป็นเรื่องสำคัญ การให้เด็กได้มีโอกาสเลือกซื้อหนังสือดีๆ ตั้งแต่เด็ก ทำให้พวกเขามีโอกาสสัมผัสกับหนังสือ และเป็นผู้ได้เลือกหนังสือที่ชอบเอง จึงเป็นเรื่องที่ควรทำ"
ประโยคอันคุ้นเคยของผู้อำนวยการโรงเรียน ดาราวรรณ ศรีกาญจนา ขณะแจ้งจุดประสงค์ของการเปิดร้านหนังสือในโรงเรียน จะถูกถ่ายทอดเช่นนี้ทุกครั้งเมื่อมีอาคันตุกะแปลกหน้า เดินทางมาเยี่ยมเยียน ครั้งนี้ก็เช่นกันเมื่อคณะกรรมการประเมินโรงเรียน Smart school เดินทางมาถึงวาระอีกครั้ง ร้านหนังสือเล็กๆ ในโรงเรียนก็มีโอกาสเผยโฉม รวมถึงเผยแพร่แนวความคิดที่จะสร้างสถานศึกษาที่ปลูกฝังเรื่องการอ่านอย่างยั่งยืนออกมาอย่างงดงาม
ร้านหนังสือตามที่ต่างๆ มักจะได้รับความนิยมน้อยกว่าร้านขายสิ่งอื่นๆ อยู่เสมอ เพราะกระแสความนิยม "อ่าน" ของคนไทยยังน้อยมาก และองค์กรทุกองค์กรก็ได้พยายามช่วยเหลือ ร่วมมือ จนกระทั่งออกเป็นนโยบาย แต่ในทางปฏิบัติก็ยังคงสวนทางกับนโยบายอยู่ดี
ในขณะที่นโยบายยังคงหนุนเนื่องกันอยู่ หากแต่โรงเรียนเล็กๆ ก็มิได้เพิกเฉยที่จะลงมือทำ บางขณะหากจะนึกถึงผลสำเร็จของหลายนโยบายในประเทศของเรา ที่ยังขาดอยู่เพียงนิดเดียวก็จะแตะถึงความสำเร็จ นั่นคือ "การลงมือทำ"
"มาอ่านหนังสือกับเรานะคะ"
หาภาพประกอบยังไม่เจอเลย