การได้อยู่คนเดียวคือความสุข
ชีวิตนี้อาจแปลกประหลาดกว่าหลายชีวิตในสังคม แต่มันไม่ได้ประหลาดหากชีวิตนี้จะเป็นอย่างที่มันเป็น ผมเป็นคนที่ชอบนอนคนเดียว หากมีเพื่อนนอนใกล้ๆ ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ผมจะนอนไม่เป็นสุข เมื่อกลับไปบ้านเกิดที่ชุมพร ผมจึงมักไปนอนคนเดียว ครั้งเมื่ออยู่ที่นครศรีธรรมราช ผมต้องพักกับเพื่อนอยู่ปีหนึ่ง รู้สึกว่าไม่เป็นสุข มันทำอะไรๆไม่สะดวก เกรงใจเขาบ้าง อะไรต่อมิอะไร แต่เมื่ออยู่คนเดียว จึงมีความสุข อันที่จริงคือการได้ทำอะไรๆตามที่ใจต้องการนั่นคือความสุข แต่งงานมาหลายปี ยังไม่ได้อยู่กันเป็นครอบครัวเลย ทุกวันนี้ผมนั่งนอนอยู่คนเดียว เป็นความโชคดีของผมอย่างหนึ่ง ที่ไม่มีการกระทำของเราให้ขัดใจใคร และไม่มีการกระทำของใครให้ขัดใจเรา เพราะเราอยู่คนเดียว ดูแล้วเหมือนจะขัดกันกับความสุขก่อนนั้น กรณี การอยู่ใกล้กับคนที่เราพึงพอใจคือความสุข เพราะความสุขที่เราพูดถึงนี้ แตกต่างจากความสุขแบบนั้น ความสุขจากการอยู่ใกล้เป็นความสุขที่เรามีกิจกรรมสร้างสรรร่วมกันกับคนที่เราพอใจ แต่ความสุขเพราะอยู่คนเดียว เป็นความสุขของการได้อยู่คนเดียว เพราะจะทำอะไรๆได้อย่างที่ใจต้องการ เช่น จะเขียนหนังสือ ก็ไม่มีใครมาคอยถามว่า กินข้าวหรือยัง ไม่ต้องเกรงใจเมื่อเขาชงโอวัลตินมาให้ การได้อยู่คนเดียว จึงไม่ได้รับรู้ว่าใครทำอะไรกันบ้าง ไม่ต้องรับรู้ว่าการเมืองในสถาบันการศึกษาเป็นอย่างไร ใครด่าใคร ใครแทงหลังใคร ไม่ต้องรับรู้ว่าสร้างสิ่งนี้แล้วมันคุ้มค่าหรือไม่คุ้มค่า ไม่ต้องรับรู้ว่าใครทำโครงการโกหกกันบ้าง เป็นต้น เราสามารถทำในสิ่งที่เราต้องการได้เมื่อเราอยู่คนเดียว ซึ่งมันคือ "อัตตาธิปไตย" แต่ก็คือ การได้อยู่คนเดียวคือความสุข
ความเห็น (2)
เห็นด้วยที่สุดค่ะ ได้นอนอ่านหนังสือคนเดียว อิอิ
- แสดงว่า มีโลกส่วนตัวเหมือนกันครับ :-)