บุญที่ได้จากแม่


อยากทำอะไรให้ทำทันที

จั่วหัวเรื่องก่อนนะคะจากประสบการณ์ที่มีคุณแม่เป็นอัมพฤกษ์   รูปนี้ตอนคุณแม่เป็นสาวเหนืออายุ17 เจ๊า

โปรดติดตามตอนต่อไปรูปตอนเป็นสาวเหนืออายุ17    แม่จันทร์สม ในอดีต  78 ปีผ่านประสบการณ์ความลำบาก จากครอบครัวยากจน แต่พื้นนิสัยเรียนดี ขยัน มุ่งมั่น ชัดเจน เด็ดขาด มีวิสัยทัศน์ แต่ขาดโอกาสจากครอบครัวที่มีพ่อขี้เมา หวงลูกสาว จบ ม2  ประกอบอาชีพสารพัดช่าง เย็บผ้า เสริมสวย สุดท้ายเป็นแม่ค้าร้านอาหาร ขายของชำ   มีครอบครัวก็ต้องอย่าร้าง มีลูก 5 คน ราชการ 3 เอกชน 2  แต่โชคดีถึงวัยเกษียณ ลูกๆขอให้หยุดค้าขาย ก็ได้พักตามอัตภาพ ด้วยเงินเดือนจากการทำบ้านเช่า  เก็บเงินรายเดือนเล็กๆน้อย  สามารถสอบใบขับขี่รถยนต์มาสด้าเล็ก วัยหลังเกษียณ  พออายุ 70 กว่า ลูกๆ เป็นห่วง  ขอร้องและขอให้เปลี่ยนจาก 4 ล้อคันใหญ่เป็นคันเล็ก ให้เหมาะสมกับ ผู้ สว.  ( คงอยากเห็นของเล่นละซิ... ) ขอพักช่วงก่อนนะคะเลิกงานแล้ว  ติดตามตอนต่อไป   อ้อ !  คุณแม่มีโรคประจำตัวเบาหวาน ความดันโลหิตสูงรับยาไม่เคยขาด 30 กว่าปี       

         มาแล้วค่ะ  พร้อมกับรถ 4 ล้อคันใหม่ ซึ่งกว่าคุณลูกๆ จะสรุปได้ใช้เวลา เกือบ 2 ปี เพราะราคาเกือบ 7 หมื่น ซื้อรถ แล้วใส่หลังคาเพิ่ม  ชั่งน้ำหนัก คุ้ม ? ไม่คุ้ม ? หมายความว่า คุ้มของคุณแม่  ไม่คุ้มของคุณลูก  สุดท้ายก็มอบน้องชาย จัดการติดต่อจัดหา จนได้รถคันใหม่ให้คุณแม่  ถึงวันที่16 เมษายน 2554 ครบรอบปีที่ 76  พวกเราก็ได้เห็นความสุขสดชื่น หยาดเยิ้มอยู่ในดวงตาและรอยยิ้มของคุณแม่  ได้ขับรถมอเตอร์ไซด์ ไฟฟ้าคันสีแดงสดใส ออกไปเยี่ยมเพื่อน ไปตลาด สุขทั้งผู้ให้ สุขทั้งผู้รับ  อ้อ ! ลืมบอก ลูกๆของแม่  ก็อยู่ในวัยเกือบครึ่งชีวิตทั้งนั้น และมีที่ทำงาน มีบ้านอยู่ในลำพูน - เชียงใหม่ ไปมาหากันสะดวกมากๆ  

บทเรียนช่วงชีวิตนี้จากผู้บันทึก  :   หากท่านคิดว่าอยากทำอะไรแล้วเป็นความสุข ก็ขอให้ทำทันที เงินทองเป็นของภายนอก  จิตใจเป็นของภายใน  รังสรรเองได้ไม่จำกัดเวลาและสถานที่    

    แม่ที่มีโอกาสได้ทำบุญ ให้พรลูกหลาน  ในวันที่ 3 ก.ค 2554 ที่ตรงกับวันเลือก

ตั้งทั่วประเทศ    แต่แล้วก็มีเหตุ  เวลา ประมาณ 2 ทุ่มกว่า แม่มีอาการเวียนศรีษะ ลูกคิดว่าเป็นอาการทั่วไปของผู้สูงวัย  พักสักครู่ก็หาย  น้องสาวก็ชวนไปนอนด้วย  พอเที่ยงคืน แม่ขอกลับไปนอนห้องตัวเอง  ตี 3 แม่ตื่นเข้าห้องน้ำ ปรากฏว่า มือขวายกไม่ขึ้น  ขากระตุกแต่พอทรงตัวได้ ได้เรียกน้องสาว      พาไปรพ. สองคนแม่ลูกพยุงกันขึ้นรถยนต์ไปรพ. ใกล้บ้าน น้องสาวอยากเข้าไปดูแต่เจ้าหน้าที่บอกว่าคนไข้พูดคุยได้ ให้ญาติรอข้างนอก นั่งรอด้วยความกระวนกระวาย  แต่ไม่มีเจ้าหน้าที่มาถามญาติเลย ผ่านไป 1 ชั่วโมง เจ้าหน้าที่มาบอกให้ญาติว่าคนไข้อาการดีแล้วกลับบ้านได้  น้องสาวดีใจมากถามว่า" อาการมือยกไม่ขึ้นหายแล้วเหรอ? " อนิจจา ! ปรากฏว่า 1 ชั่วโมงที่เสียไป แม่ได้รับยาฉีดแก้เวียนศรีษะแล้วหลับไปด้วยฤทธิ์ยา  ...ทีม รพ. รีบดูอาการ ทดสอบแขน ขา ประสานรพ.ที่รับส่งต่อ หมดเวลานาทีทองแล้ว สำหรับอาการสโตร๊ค ( Stroke )  ส่งทำ CT.scan วินิจฉัยว่า หลอดเลีือดในสมองอุดตันผู้บันทึกได้รับโทรศัพท์จากน้องสาวเมื่อเวลา 6 โมงเช้า เฮ้อ ???  การรักษาสังเกตอาการ นอนใน รพ. 5 วันจึงขอย้ายไปรพ.เฉพาะทางระบบประสาท นอนติดเตียง พร้อมกับการใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่   สิ่งที่ตามมา ทั้งคนไข้และญาติ จะทำไงดี  ????  

บทเรียนช่วงชีวิตนี้จากผู้บันทึก : อุทาหรณ์จากการให้ประวัติ แม้คนไข้จะพูดได้  อย่าได้ไว้วางใจในทีมสุขภาพ แล้วจะต้องมาเสียใจภายหลัง  หากคนในครอบครัวท่าน  มีอาการฉับพลันดังนี้ให้ระวัง โรค stroke  ชา อ่อนแรง หน้ามือแขนขา สับสน ปากเบี้ยว พูดไม่ชัด ตามืด มัว การมองเห็นผิดปกติ  เวียนศรีษะ เดินเซ ปวดศีษะไม่ทราบสาเหตุ  โดยเฉพาะผู้มีโรคประจำตัวระบบหลอดเลือด ความดัน เบาหวาน

   อนิจจา แม่ของลูกๆ ได้ใช้รถคันใหม่ แค่ 3 เดือน  .........และแล้วโอกาสของลูกๆ มาถึงแล้ว  ....................ติดตามตอนต่อไป


คำสำคัญ (Tags): #พระคุณแม่
หมายเลขบันทึก: 536765เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2013 14:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2013 11:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ชอบภาพแบบนี้มากเลยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท