ต้นกล้า : ย่างเข้าเดือน 6 ฝนก็ตกพร่ำ (แล้ว)

-ผ่านพ้นพิธีจรดพระนังคัลเเรกนาขวัญ.......

.วิถีชีวิตของ "ต้นกล้า"  ก็เริ่มต้นเป็นทางการแล้ว....................

2-3 วัน ได้เห็นเม็ดฝนโปรยปลาย ปอยๆๆๆ ในยามค่ำคืน...นึกถึงท้องทุ่ง....กลิ่นไอดิน...นึกถึง..เจ้าทุยและทองกราว...

การเริ่มต้นของชีวิตอย่าง "ต้นกล้า"  คงต้องเริ่มสักที.

-ในท้องทุ่งเมื่อมีน้ำเจิ่งนอง.....กบ  หมู่ปลาน้อยใหญ่ สัตว์จำศีล ก็ออกมาโลดแล่น ขานรับกับฤดูกาลและสายฝน

-ผู้คน.....ก็คงเช่นเดียวกัน  (แต่คงไม่ใช่ทุกคน)..แน่ๆๆๆ

-แต่  เมื่อวันคืน  "ฤดูกาลเปลี่ยน" ชีวิต..บางอย่างก็เปลี่ยน...สิ่งที่เคยมี  ก็คงเคยมีเท่านั้นหรือ ? และเคยจำว่ามีต่อไป...หรือไม่?

-จากรุ่นสู่รุ่น  ....ประสบการณ์...เรื่องราวที่แตกต่าง...บริบทที่เปลี่ยนไป...ความรู้สึกนึกคิด...จินตนาการอาจคาดไม่ถึง.....ความทุ่มเท...เสียสละ กาย ใจ เลือดเนื้อและชีวิต....ด้วยจิตและวิญ่ญ่าณของวีรชนแม้ไร้ซึ่งหลุมฝังศพ.....แม้แต่ตำนานไว้เล่าขาน.....

-คนรุ่นใหม่...คงจินตนาการไม่ถึง...หรือไม่ ?

-เมื่อสายฝนโปรยมา  "ต้นกล้า" ต้นใหม่คงเกิดมีขึ้น...จากพื้นดินผู้เป็นมารดา  อันแตกระเเหง โรยรา.....

ปล.ขอให้มีสายฝนตลอดไป  อย่าได้เห็นเป็นหยาดน้ำตา...เลย....

กัลยาณธรรม