รักที่ขาดหาย

      ท่านเคย ผิดหวัง จากการอยากให้คนสำคัญในชีวิต แสดงความรักความเอาห่วงใย ต่อท่านบ้างหรือไม่ครับ  โดยเฉพาะความรัก ความห่วงใยที่มาจากคนในครอบครัว เพราะ ปัญหาของการขาดการแสดงความออกซึ่งความรัก ความห่วงใยกัน หรือบรรยากาศของบ้านที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง เช่น เจอหน้ากันทีไร ก็มีแต่ ทะเลาะ ดุด่า ต่อว่ากัน บรรยากาศแบบนี้ จะส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตอย่างมากครับ ก่อให้เกิดความเครียดในระดับที่รุนแรง และถ้าเป็นนานๆ หลายสัปดาห์ หรือเป็นเดือน จะทำให้เกิดความท้อแท้ หดหู่ และอาจเกิดภาวะซึมเศร้า หรือเจ็บป่วยได้ ซึ่งถ้าใครตกอยู่ในสภาพนี้ ก็น่าเห็นใจครับ ยิ่งเห็นคนอื่น ครอบครัวอื่นเขาความสุข แล้วย้อนกลับมาดูตัวเองก็ความรู้สึกที่ย่ำแย่ลงไปอีก  ดังนั้นจึงขอส่งท้ายเดือนแห่งความรักนี้ ด้วยเรื่องของความรักที่ขาดหายไป ว่าควรทำอย่างไรดี

       ประการแรก  หยุดคาดหวังกับความรัก ความห่วงใย ที่เราอยากได้ครับ เพราะคอยมาตั้งนานก็ไม่สมหวังสักที ขืนยังหวังไปก็พลอยแต่ซ้ำใจ ให้คิดเสียว่าแต่ละคนมีข้อจำกัดของตนเองในการแสดงความรักออกมา ถึงแม้จะรักอยู่ก็ตาม ซึ่งถ้าย้อนกลับไปดูดีๆ  จะพบว่าคนสำคัญที่คาดเราคาดหวังให้เขาแสดงความรัก ความห่วงใย  ก็ไม่ค่อยได้รับการแสดงออกซึ่งความรักมาก่อนซักเท่าไหร่

       ประการที่สอง สร้างความรักให้มีกับตัวเอง โดยไม่ต้องขอจากคนโน้นคนนี้ ให้ความรักเกิดขึ้นจากตัวเราเอง โดยการคิดหรือ พูดให้กำลังใจให้ตนเองบ่อยๆ อย่างน้อยคนที่รักเราอยู่ ก็คือตัวเราเอง อย่าเติมความทุกข์ให้ตนเอง โดยการคิดซ้ำเติม หรือเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ  ฝึกอยู่กับตัวเองอย่างมีความสุข แม้จะไม่มีใครแสดงความรักความห่วงใยก็ตาม

       ประการที่สาม ให้อภัยกับผู้ที่ทำให้เราโกรธ หรือทุกข์ใจ  รู้จักปล่อยวาง ไม่มัวแต่คิด น้อยเนื้อต่ำใจซ้ำๆ หากิจกรรมที่ผ่อนคลายทำ เปลี่ยนบรรยากาศ ออกไปชมธรรมชาติ ต้นไม้ สายลม แสงแดดอ่อนๆ เสียบ้าง  

       ประการที่สี่  เปลี่ยนเป็นเผื่อแผ่ความรักที่มีไปแก่คนอื่นบ้าง แทนที่จะรอความรักจากคนอื่น  เวลาพูดคุยกัน ก็พูดถามไถ่ แสดงความห่วงใย ให้ความรักแก่เขาก่อน

        ความรักนี่แปลกครับ ยิ่งวิ่งไล่ ก็ยิ่งเหนื่อย สู้สร้างความรักให้มีในตัวเราเองดีกว่าครับ ไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องขาดแคลน แถมยังได้แบ่งปันไปให้ผู้อื่น แต่ถ้าสร้างไม่ได้จริงๆ ดูแล้วยิ่งแย่ ยิ่งเศร้า ก็คงต้องหาผู้ช่วยเหลือหรือปรึกษาแล้วครับ ก่อนจากขอฝากเพลงที่ไพเราะเพลงนี้ให้ฟังครับ "ไหนว่าไม่ลืม"