ได้รับโอกาสให้ร่วมแชร์ประสบการณ์ในวงการคนเท้าเปล่าเสมอ
ในครั้งนี้ก็เช่นกัน เมื่อระยะเวลาของการทำงานได้เสร็จสิ้นลง
นั่นหมายถึงพัฒนาการด้านความคิด และจิตวิญญาณได้รับการพัฒนาต่อยอด
สู่การสัมผัสสรรพสิ่งทั้งหลายบนโลกภายนอกอย่างเป็นรูปธรรม
หากอีกมุมหนึ่งที่ไม่อาจมีผู้ใดก้าวเข้ามาได้คือจิตวิญญาณของผู้สูงอายุ
ผู้ที่จะมีโอกาสใช้ชีวิตหลังการเกษียณอายุราชการอย่างคุ้มค่าได้มากน้อยขึ้นอยู่กับโอกาส และการเห็น
และเป็นการใช้ชีวิตที่มีคุณค่าทางด้านพัฒนาการของจิตวิญญาณความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง
หาใช่เพื่อประโยชน์ของความอยู่รอดหรือลาภ ยศ สรรเสริญ ก็หามีไม่
สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัด และสัมผัสจับต้องได้คือความรู้ที่ตกผลึกแล้วของคนสูงวัย คุณธรรมที่หลอมรวมอยู่ในจิตวิญญาณ
ของผู้ผ่านโลกมานาน และพร้อมเดินทางต่อไปอย่างสงบ หากบนเส้นทางแห่งความสงบนั้นกลับยังประโยชน์ให้สังคม
ที่ร้อนได้ผ่อนคลายลง หรืออาจตรงข้ามหากผู้สูงอายุอีกจำนวนมากต้องทนทุกข์ที่เกิดจากโรคเรื้อรัง ครอบครัว
การยอมรับของสังคมและโลกภายนอก และหรือสิ่งเหล่านี้ไม่อาจย่างกายเข้าไปภายในจิตใจผู้สูงอายุได้
ความรู้ที่มีในตัวผู้สูงอายุ และความคิดดีๆนั้น มาจากไหน คงไม่ต้องกล่าวถึง
กับการก้าวผ่านมาของความสำเร็จในชีวิตของพวกเขา
หากเมื่อเข้าไปสัมผัสใกล้ชิด โดยการจัดการเรียนรู้เพื่อผู้สูงอายุ เราจึงพบว่า
กิจกรรมการเรียนรู้ต่างๆตามหลักทฤษฎีนั้นกลับไม่อาจรองรับความสำเร็จของผู้สูงวัยจำนวนหลายๆความสำเร็จได้
ด้วยผู้สูงวัยเหล่านั้นได้ก้าวผ่านการเรียนรู้จากโลกภายนอกและกำลังเชื่อมโยงความรู้จากโลกภายในตัวตนของเขาเอง
อะไรจะเกิดขึ้น หากผู้มีบทบาทหน้าที่รับผิดชอบการดูแลผู้สูงอายุได้เข้าถึงองค์ความรู้
ที่กำลังกระเพื่อมสู่ความเป็นจริงและนำไปสู่สุขภาวะของสังคม
จะดีไหมที่ไม่ต้องไปสืบค้นความรู้ที่อยู่ภายนอกโลกของผู้สูงอายุ แล้วเอามาบรรยายให้ผ่านไปมาดั่งสายลม
แต่จะดีไหมหากได้ร่วมกันสะกัดองค์ความรู้ต่างๆที่มีอยู่แล้วในตัวผู้สูงวัยโดยผ่านกระบวนการแห่งความสุขต่างๆ
เพื่อให้เกิดการพัฒนาด้านจิตใจ อารมณ์ จิตวิญญาณ และสังคม ซึ่งเกิดแต่ภายในตัวตนมากกว่าภายนอก
หากสามารถจัดให้มีความเชื่อมโยงกันระหว่างจิตวิญญาณกับสรรพสิ่งทั้งหลายบนโลกให้อยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ
ให้เห็นความเชื่อมโยงและเป็นประโยชน์ต่อมนุษย์ชาติได้ เส้นทางพัฒนาให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีิวิตที่ดี
จึงน่าจะเกิดขึ้นได้มากกว่าไหม หากมองพัฒนาการด้านร่างกายทุกอย่างคงจบลงแล้ว
คงเหลือเพียงการประคับประคองให้ยืนได้นานเพืื่อความสุขของสมาชิกครอบครัว อันถือเป็นสถาบันหลักของชาติ
เพื่อให้สอดคล้องกับพัฒนาการของผู้สูงอายุในมาตราการการส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ
จึงควรได้รับการพิจารณาให้เหมาะสมด้วยหลักจิตวิทยาในผู้ใหญ่ จิตวิทยาสังคมและจิตวิญญาณ
เพราะนี้่คือ ท่อนปลายของการเรียนรู้การศึกษาตลอดชีวิตที่ร้อยเรียงอย่างมีระบบและมีเป้าหมายชัดเจน
เพื่อความสมบรูณ์ พูนสุข ตลอดชั่วชีวิตที่ได้เกิดมาและได้ชื่อว่าเป็นส่วนหนึ่งของสังคมแม้จะเป็นสังคมของผู้สูงอายุ
ขอบคุณน้อง โอ๋-อโณ ,หยั่งราก ฝากใบ,สามสัก(samsuk),บุษยมาศ,อักขณิช ที่ให้ดอกไม้แห่งกำลังใจ
ความสุขของผู้สูงวัย คือการได้ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า และเป็นประโยชน์ต่อสังคม สิ่งแวดล้อมค่ะ