วันทุกวันคือวันดี

จากหนังสือ จิตคือพุทธะ

วันทุกวันคือวันดี

  ตื่นเช้าเราพบวันใหม่ทุกวัน หมุนเวียนเปลี่ยนผันไปจนกว่าชีพวาย

  ทุกวันเราต้องประสบเหตุการณ์ต่างๆ นานา มากมายทั้งร้ายและดี

  ถ้าเชื่อหมอดู ก็ต้องคอยตรวจชะตาตามหน้าหนังสือพิมพ์ว่าวันนี้วันดีหรือไม่ เหมาะจะทำสิ่งนั้นสิ่งนี้หรือไม่

  โอย...แทบตาย วันนี้ดวงไม่ดี อย่าออกจากบ้านไปไหนเลย

  แต่ถึงแม้จะเลือกกระทำในวันที่หมอดูบอกว่า ‘ดี’ แสน ‘ดี’ ก็ไม่แน่ว่าจะสำเร็จเสร็จดีหรือไม่

  วันที่บอกว่าดวงร้าย เราก็อาจมีความสุขดี

  เรื่องราวในชีวิตมนุษย์ ไม่มีที่จะสมปรารถนาไปได้ทุกเรื่องทุกราว

  ความปรารถนากับผลที่ออกมา หลายครั้งตรงข้ามกัน

  มนุษย์ไม่ควรปล่อยตัวปล่อยใจไปเรื่อยๆ ไม่สนใจศึกษาธรรมะ (สัจธรรมของโลก)

  ชีวิตมนุษย์นั้นเผชิญทุกข์มากกว่าสุข คนที่ไม่รู้ธรรมะเสียเลย ไม่รู้วิธีผจญกับ ‘ทุกข์’ จะทุกข์หนักกว่าคนที่เรียนรู้ธรรมะบ้างแม้จะไม่มาก

  เราต้องเผชิญปัญหากันทุกวัน วันทุกวันเป็นส่วนเสี้ยวหนึ่งของชีวิตเราเหมือนกันทุกวัน

  มีชีวิตอยู่วันหนึ่งจงทำหน้าที่ของมนุษย์ไปวันหนึ่ง มีชีวิตอยู่วันหนึ่งจงปฏิบัติธรรมไปวันหนึ่ง (การทำงานคือการปฏิบัติธรรม)

  เมื่อเราตัดความยึดมั่นถือมั่นเสียแล้ว วันทุกวันก็คือวันดี

  พระอาจารย์เซน – ซุวีถาง ขึ้นเทศนาในวันปีใหม่ (วันตรุษจีน) ว่า

   • ปีทุกปีคือปีดี วันทุกวันล้วนวันดี •

  ปีหมา ปีหมู ปีม้า ปีไก่ ฯลฯ แตกต่างกันตรงไหน

  วันเป็นสมมติกาลส่วนหนึ่งของปี ชั่วโมงเป็นสมมติกาลส่วนหนึ่งของวัน นาที วินาที ล้วนสิ่งสมมติเกิดจากการเปรียบเทียบส้มพัทธ์ทั้งนั้น

  เมื่อเข้าใจว่าวันทุกวันคือวันดี เช้าตื่นนอนขึ้นมาย่อมแจ่มใส พร้อมที่จะนำขันธ์ทั้ง ๕ นี้เดินทางต่อไปให้ถือฝั่งอสังขตธรรม (ธรรมอันมิได้ปรุงแต่ง)